Week 5 (dag 30 t/m 36) na de operatie

Hallo fanatieke lezers!

De operatie is inmiddels 5 weken geleden en de afgelopen week is er weer van alles gebeurd. Een klein verslagje.

Vorige week was het lekker weer. Ik heb regelmatig frisse lucht gehapt op het balkon en daar mijn rust gepakt. In de avonduren ben ik vaak met Archel een blokje om gaan maken. Dit deed me goed. Ik voel me ook véél beter dan bijvoorbeeld twee weken geleden. Natuurlijk, het doet nog steeds pijn, mijn gezicht is nog steeds doof, het is ontzettend onhandig, ik slaap slecht en ik hunker naar vast voedsel, maar ik sla me er doorheen. Oké, ik heb vaak nog momenten dat alle emoties en frustraties er even uit moeten, maar ik voel me mentaal veel sterker. Ik zeg iedere dag tegen mezelf dat ik super trots ben dat ik dit heb gedaan. Het afgelopen anderhalf jaar is één grote medische molen geweest en dit heeft er mentaal toch behoorlijk in gehakt. Maar als het goed is was dit de laatste operatie en kan ik straks met een voldaan en zelfverzekerd gevoel in de spiegel kijken. Nog even volhouden.

De gezichtscontouren worden steeds duidelijker zichtbaar

Lachen gaat nog niet helemaal soepel, maar al veel beter dan eerst. Verder nog een héél klein beetje zwelling aan de zijkanten, maar dat trekt allemaal razendsnel bij.

Verder is het me ook deze week weer gelukt om een stuk van de beugel te slopen. Vorige week had ik al een stukje ijzerdraad eruit gehaald en ook deze week was een stuk me aan het irriteren. Net zoals het stukje ijzerdraad van vorige week, had dit stukje geen functie meer. Ook dit was tijdens de operatie al losgeknipt. Dus pakte ik mijn pincet erbij en begon te knutselen. Al vrij snel kreeg ik het stukje ijzerdraad eruit. Gelukkig, geen geprik meer in mijn lip.

Weer een paar centimeter ijzerdraad ontfutseld

Na het "gevalletje ijzerdraad" kreeg ik te maken met de fixatie-elastieken die niet meer mee wilden werken. Terwijl ik mijn mond een klein stukje open deed om iets te drinken naar binnen te werken, knapte één van de fixatie-elastieken kapot in mijn mond. Mijn eerste gedachte was "AU"!! Mijn tweede gedachte: "shit, nu is mijn veiligheid deels weg..." Ik besloot de poli Kaakchirurgie maar even op te bellen en mijn verhaal uit te leggen. Er werd een afspraak gemaakt voor de dag erna en zo zat ik afgelopen vrijdag, 4 dagen voor de eigenlijke eerstvolgende afspraak, weer in het ziekenhuis. De andere fixatie-elastiek had ik inmiddels die ochtend zelf verwijderd, want ook die vertoonde kleine scheurtjes. Wim, de mondhygiënist, heeft de mond weer gereinigd en na een kort gesprekje kwam Dr. de Jonge erbij. Mijn kaken zijn zo stijf, ik krijg ze nauwelijks van elkaar af! Daarom besloot hij geen nieuwe fixatie-elastieken te plaatsen. WAT? Yessss, geen elastieken meer, wat een opluchting en wat een meevaller!! Eerst werd me nog verteld dat ik 8 weken elastieken zou moeten dragen, maar nu worden ze na 5 weken al verwijderd. Dr. de Jonge heeft nog gekeken hoe ver ik mijn mond op dit moment open krijg. Nou, niet ver. Er kan net een theelepeltje door. Ik mag nu rustig aan gaan oefenen om de mond weer verder te openen. Ik kan zeggen, dat is enorm vermoeiend. Na het oefenen praat ik ook weer een stuk onduidelijker, omdat ik dan vermoeid ben en omdat er een zeurende pijn in de kaken komt. Dat heb ik er echter allemaal voor over.

Gisteren, zondag 27 mei, heeft er voor mij een euforisch moment plaats gevonden. Ten eerste heb ik een Sundae-ijsje van de McDonalds met mijn theelepeltje naar binnen gewerkt. Heerlijk was dat! Tot nu toe lengde ik mijn ijs altijd aan met melk, maar dit was gewoon puur genieten. Dat theelepeltje gaat nu overal met me mee naartoe!
En ten tweede, het mooiste moment van de dag, heb ik de vulling van een kroket naar binnen gewerkt. Het heeft me daadwerkelijk een half uur aan geknoei en geklungel gekost, maar wat was dát genieten. Even geen soep en pap, maar gewoon een ordinaire kroket. Het viel me zwaar op de maag, maar dat is logisch met zo'n vette hap als je alleen soep en pap gewend bent. Na het kroketten-succes was ik behoorlijk gesloopt, praatte ik een stuk onduidelijker en deden mijn kaken behoorlijk pijn. Maar nogmaals, het was enorm genieten en ik had er even alles voor over om de smaak van een kroket in mijn mond te hebben!

Ik en mijn kroket, wat een geweldige mijlpaal!

Op de foto is te zien dat mijn armen best dun zijn geworden. Niet gek ook, want ik ben bijna 9 kilo afgevallen. Ik ben blij als ik weer iets meer normaal kan eten, maar dat moment komt in ieder geval weer steeds dichterbij. Over 3 weken, op 15 juni, moet ik terug komen bij Dr. de Jonge. Ik hoop dat hij dan goed nieuws voor me heeft. De operatie is dan bijna 8 weken geleden en van tevoren werd me gezegd dat ik 8 weken op vloeibaar dieet moest. Hopelijk mag ik dan van hem weer op een boterham sabbelen of in ieder geval weer rustig opbouwen met zacht eten. Hij heeft me nu in ieder geval op het hart gedrukt om absoluut geen kracht te zetten of andere gekke dingen te doen. De soepjes en papjes blijven nog even mijn grootste vriendjes, maar af en toe een kroket naar binnen werken is geen slecht idee. Dat is dan gewoon mijn oefenmomentje.

Morgen ga ik weer een poging wagen op het werk. Het zijn gelukkig maar halve dagen en fysiek is het niet al te belastend. Ik heb nog genoeg tijd om te rusten en het is toch ook fijn om weer even tussen de mensen te zijn.

Iedere dag maak ik kleine stapjes vooruit, totdat ik over een aantal maanden terug kijk en denk: zo, dat heb ik weer mooi gefixed! Hier spreekt een trotse patiënt. :)

Tot volgende week!

Liefs,

Cindy

Week 4 (dag 23 t/m 29) na de operatie (op de helft van de fixatietijd)

Hallo,

Vandaag heb ik een mijlpaal bereikt! Ik ben op de helft van de fixatietijd / vloeibaar voedsel tijd.
Er zijn al 4 weken achter de rug, nog 4 weken te gaan. Wat verheug ik me op de dag dat de elastieken eruit gaan, dat ik groen licht krijg om weer te bijten en dat ik weer een boterham in mijn mond fijn kan malen! Ik fantaseer héél veel over allemaal lekker eten. Nog 4 weken en dan gaat het voor mij weer werkelijkheid worden.. nog even volhouden.

De afgelopen week is er eigenlijk niet veel gebeurd. Ik lig nog steeds veel op de bank. De energie is ver te zoeken. Dit heeft er ook mee te maken dat ik de laatste 2 weken ontzettend slecht eet. Ik heb geen zin om te eten. Af en toe soep, veel papjes en roomijs verdund met melk. Verder niet veel... Dit heeft als gevolg dat ik weer wat lichter ben geworden. Mijn normale gewicht (vóór de operatie) is ongeveer 70,5 kg. Bij een lengte van 1.74m is dit prima en aangezien ik normaal veel sport zit daar ook een gedeelte spiermassa bij. Ik ben tot nu toe 8,5 kg afgevallen met als resultaat dat ik nog 62,0 kg weeg. Archel probeert me wel te motiveren om te eten, maar als je geen zin hebt om te eten, kun je het ook niet zomaar naar binnen duwen...

Genoeg papjes om uit te kiezen

Verder is het me gelukt om een gedeelte van de beugel te slopen. Niets ergs, want het vlechtwerk van metaal dat er vóór de operatie is ingezet, was tijdens de operatie kapot geknipt. Dit had verder geen functie meer, maar het zat wel nog in mijn mond. Tijdens het verzorgen van mijn mond, wat overigens best wat tijd vergt, kwam dit stuk ijzerdraad los. En zo had ik dus bijna 7 cm metaal uit mijn mond steken! Met een pincet en een beetje handigheid heb ik het stukje draad kunnen verwijderen. Omdat het toch geen functie meer had, ben ik niet teruggeweest naar de orthodontist.

Een heel stuk metaal wat uit mijn mond steekt.

Iedere dag doe ik mijn uiterste best om mijn mond goed te reinigen. Spoelen doe ik 3x per dag met "Perio Aid Maintenance", poetsen doe ik 4x per dag met een babytandenborstel. Ik kan alleen maar een beetje aan de buitenkant poetsen. Aan de binnenkant van de tanden kom ik nog niet. Het spoelmiddel zorgt ervoor dat de slechte bacteriën aan de binnenkant van de tanden gedood worden. Verder gebruik ik een "Monoject 412-spuitje" om de ruimtes rond de hechtingen te spoelen. Die zitten er nog steeds in. De ragers gebruik ik om goed tussen mijn beugel schoon te maken. Al met al kost het best veel tijd om alles schoon te maken, maar mijn mond voelt heerlijk fris als ik alles heb gereinigd. Ik smeer regelmatig vaseline op mijn lippen. Met mijn tong kan ik mijn lippen niet bevochtigen. Om te voorkomen dat mijn lippen uitdrogen, smeer ik vaak vaseline.

Perio Aid Maintenance, een babytandenborstel, Monoject 412-spuitje, ragers en vaseline.

Mijn gezicht is behoorlijk aan het veranderen. Heel langzaam slinkt de zwelling. Het is nog lang niet hoe het zijn moet, maar de contouren worden steeds beter zichtbaar. Ik ben zo blij dat ik eindelijk een kin heb, een mooie strakke kaaklijn! Ik kan niet wachten tot mijn beugel eruit gaat. Dan stop ik écht niet meer met lachen.

De pijlen wijzen de zwelling aan, die in de komende tijd langzaam zal slinken.

Van de zijkant ziet het er al mooi uit. Cindy mét kin!

Al met al zie ik al grote verschillen met hoe het eerst was. Het is geen gemakkelijke weg, maar er zijn genoeg mensen om me heen die me helpen, die me moed inspreken, die af en toe eens op bezoek komen. Dat doet me goed! Op dinsdag 29 mei moet ik me weer melden bij de kaakchirurg + mondhygiënist. Ik ben benieuwd wat er dan gezegd wordt. Afwachten...

Voor nu genoeg verteld, ik verplaats me weer even richting de bank!

Liefs,

Cindy

Week 3 (dag 16 t/m 22) na de operatie

Hallo allemaal,
Vandaag is de operatie alweer 3 weken geleden. De tijd gaat voor mijn gevoel niet echt snel voorbij.
Ik ben thuis, lig veel op de bank, pak mijn pijnstillers en probeer af en toe iets te 'eten'. Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te eten. Het kost me veel moeite en trek heb ik ook niet. Van tevoren zeiden mensen om me heen tegen me dat ik gerust het 'gewone' voedsel kon pureren, aanlengen met kookvocht en dat opeten. Dat lijkt me tot op de dag van vandaag helemaal niets en daar ga ik dan ook niet aan beginnen. Ik houd het alleen bij af en toe een beetje pap, maar vooral soepen. Goed gevulde soepen, dat wel. Na een klein kopje soep zit ik ook helemaal vol!

Voor wat afwisseling eet ik soms een pyjamapapje. Best lekker en het vult enorm!

Slapen is nog steeds een drama. Eén nacht heb ik geprobeerd in bed te slapen, maar hier kwam ik al snel van terug. Ik ben een echte draaikont in bed. Toen ik eenmaal op mijn zij lag, was ik héél snel wakker. Au, mijn kaak/wang!! De enige optie is op mijn rug liggen, soms met mijn hoofd een beetje gedraaid. Ik heb twee kussens onder mijn hoofd, zodat ik iets hoger lig. Verder heb ik ook nog een soort 'rekje', waarmee ik rechter op kan slapen. Dit werkt prima en het haalt de druk een beetje weg.

17 dagen post OK

Met de pijn gaat het wel...... ik heb op dit moment veel last van plotselinge steken in mijn kaken en die zijn behoorlijk pijnlijk. Het zakt dan wel snel af, maar de frequentie van die pijnscheuten is behoorlijk hoog. Ik pak daarom nog steeds 3x per dag pijnstillers, Ibuprofen 600 bruistablet. Dit helpt goed. Mijn gezicht is wel nog behoorlijk verdoofd. Mijn onderlip, tandvlees, kin, rechterwang, tipje van de neus en zijkant van de neus voel ik nog helemaal niet. Daarentegen is mijn linkerwang een beetje bijgetrokken. Het gevoel is daar nog niet helemaal terug, maar het begint langzaam wel te komen.

Ik heb eindelijk een kin!

De afgelopen week ben ik behoorlijk van slag geweest.
Aan de ene kant frustraties, omdat ik niet kan eten wat ik wil. Ik heb zo'n zin in lekker eten!! Of ook al is het maar een doodgewone boterham of een aardappel. Mensen die hier op bezoek komen krijgen ook geen koekjes of snoepjes op tafel. Dat doe ik mezelf niet aan.
Aan de andere kant komen de emoties van de afgelopen maanden eruit. Ik ben super trots op mezelf dat ik het heb aangedurfd, maar mentaal heeft het enorm veel van me gevergd. De energie is even op en ik moet echt de tijd nemen om weer even bij te tanken. Even alles laten zakken, even aan mezelf denken en daarna komt de rest wel weer.
Afgelopen vrijdag ben ik teruggeweest naar het ziekenhuis. Wim, de mondhygiënist, heeft de elastieken losgehaald en nieuwe geplaatst. De elastieken geven me een veilig gevoel, zo van: 'het zit goed vast, er kan niets gebeuren'.
Verder is de mond weer goed gereinigd. Dat geeft toch een gevoel van frisheid. Dr. de Jonge werd er ook nog even bij gehaald. Hij, de meest empatische dokter ooit, heeft even in de mond gekeken, aan de kaken gevoeld en de zwelling bekeken. De zwelling is al een heel stuk minder, maar het heeft gewoon veel tijd nodig. Op mijn definitieve gezichtscontouren zal ik nog even moeten wachten. Ik heb nog gevraagd hoeveel millimeter de onderkaak uiteindelijk naar voren is geschoven. Samen met Wim heb ik de röntgenfoto's en andere beelden bekeken. Het komt erop neer dat mijn onderkaak 10mm (een hele centimeter) naar voren is geschoven. Van de bovenkaak weet ik de exacte maten niet. Dr. de Jonge heeft de bovenkaak naar voren geschoven én gekanteld, iets anders dus. Mijn tandvlees is trouwens goed hersteld van de tandvleescorrectie. In het begin bloedde het nog vaak, maar dat is nu ook over. Over 2 weken moet ik weer terug naar het ziekenhuis.

De nieuwe elastieken

De laatste tijd krijg ik overigens veel reacties op mijn blog, ook van onbekenden. Ik vind het fijn dat ik andere mensen kan helpen door mijn ervaringen te delen. :)

Tot de volgende blog!

Liefs,

Cindy

Week 2 (dag 8 t/m 15) na de operatie

Hoihoi,
Er is inmiddels alweer een week verstreken. Vandaag is de kaakoperatie al 2 weken geleden. Ik zit inmiddels op een kwart van de fixatietijd! Nog 6 weken vloeibaar voedsel en dan kan ik rustig weer gaan opbouwen. Wat kijk ik ernaar uit om weer alle lekkere dingen te kunnen eten.
Eerst even terug naar vorige week. Dinsdag 1 mei ben ik naar dr. de Jonge geweest. Wim, de mondhygiënist, heeft eerst alles gereinigd. Zelf doe ik 3x per dag spoelen en 4x per dag mijn "tanden poetsen", voor zover het kan. Ik kom alleen maar een beetje aan de buitenkant. Wim heeft iets meer materiaal in huis en zorgt dat ik weer met een fris mondje naar buiten stap.  Dr. de Jonge heeft ook nog even gekeken. Mijn beet is perfect. De tanden passen prima op elkaar.

8 dagen na de operatie: in de wachtkamer bij de kaakchirurg

De zwelling is ook al af aan het nemen en de blauwe plekken zijn geel geworden. Mijn hele hals, nek en kaken zijn geel. Ik rust veel uit. Energie heb ik maar heel weinig. Eten doe ik door een rietje. Dus veel soepen en sappen.

Dr. de Jonge in actie

Afgelopen vrijdag ben ik ook weer terug geweest. Nadat Wim mijn mond weer had gereinigd, kwam dr. de Jonge er weer bij. Uit dankbaarheid had ik voor Wim en dr. de Jonge een kaartje en een doos Rousseau-bonbons meegenomen. Ik ben hun zo dankbaar! Ze konden het dan ook wel waarderen en gaven aan lekker te gaan smullen van de chocolade. Dr. de Jonge kwam met het nieuws dat ik aanstaande vrijdag (11 mei) nieuwe elastieken krijg. Ik ben benieuwd. De zwelling is inmiddels weer wat geslonken en de gele plekken zijn bijna verdwenen.

13 dagen na de operatie: de zwelling is al véél minder

Vandaag ben ik voor het eerst weer naar de tandarts geweest. Ook hij vond mijn beet prachtig en hij zei dat ik het goed schoon houd. Zo moet dat toch? :) Over 4 weken moet ik weer terug naar de tandarts.
Vanmiddag zijn pap en mam langs geweest, samen met Dushi. Mam heeft een paar porties verse aspergesoep, lente-ui-witlofsoep en groentesoep gemaakt. Daar kan ik voorlopig weer even van genieten, heerlijk!!
De pijn valt me tot op de dag van vandaag tegen. Ik slik nog steeds de maximale dosis pijnstillers per dag, ben ontzettend moe en slap en lig de hele dag op de bank. 's Nachts slaap ik trouwens nog altijd op de bank. Mijn hele gezicht is nog doof. Dat levert naast ongemak ook grappige taferelen op. Gisteren had Archel ijs met melk verdund voor me, zodat ik het door een rietje kon opslurpen. Op een gegeven moment kwam Archel naar me toe en zei dat ik met hem mee moest komen naar de spiegel. Had ik vanaf mijn lippen tot onder mijn kin de chocolade-ijs/melk zitten. Wist ik veel, dat voel ik toch helemaal niet!!

Nou, dit verhaaltje is weer lang genoeg. Tijd voor een dutje, want de energie is na het schrijven van dit verhaaltje alweer uit me gezogen.

Liefs en tot een volgende keer.

Cindy