Goedemorgen!
Misschien hebben enkelen van jullie het al opgemerkt: er zijn een paar kleine dingen toegevoegd aan de blog.
Een korte uitleg:
- Helaas merkte ik dat bezoekers content kopieerden van mijn blog. Ik zeg: "kopieerden", ja, want dat is nu verleden tijd. Ik vind het zelf jammer, maar om mijn eigen content te beschermen, heb ik een beveiliging op mijn blog moeten plaatsen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat iemand anders mijn verhaal elders op het web publiceert. Deze content moet uniek blijven. Daarom kunnen bezoekers vanaf nu geen tekst meer selecteren en kopiëren. Ook de functie van de rechtermuisknop is uitgeschakeld. Sorry!! Mocht je iets van deze blog voor eigen gebruik willen hebben, neem dan even contact met me op. Dan kan ik het je zonder problemen aanleveren.
- Advertenties van DentSend: al langere tijd ben ik op zoek naar iets om inkomsten te genereren via de blog. Ik kom er dan ook niet onderuit om advertenties te plaatsen. Na een lange zoektocht ben ik sinds deze week affiliate partner van DentSend geworden, een "online tandartspraktijk" die gespecialiseerd is in bijna alles wat te maken heeft met tandheelkunde. Zo kun je hier bleekbitjes op maat/bleekgel bestellen, maar ook elektrische tandenborstels, monddouches en allerhande producten die te maken hebben met je mondverzorging. Denk hierbij ook aan interdentaal ragers, mondspoelmiddel en tandpasta. Kijk voor hun uitgebreide assortiment eens op de website. Klik je via mijn advertentie door naar de website en bestel je iets, delen DentSend en ik de opbrengst. Zo simpel is het. Allemaal gaan bestellen dus via mijn link. ;)
- Donate-button: rechts bovenaan de pagina zie je nu een foto van mij met daaronder de tekst: "click to donate now, go fund me". Hier kunnen bezoekers een vrijwillige bijdrage doen. Het kost ontzettend veel tijd en moeite om de blog bij te houden. Ook in het beantwoorden van vragen van bezoekers gaan de nodige uren per week zitten. Voor mij is het belangrijkste: ik vind het leuk om te doen en heb er ontzettend veel plezier in. Bloggen is best wel verslavend... Nou, mocht je je waardering willen uiten, klik dan eens op "go fund me"...
Als alles naar verwachting verloopt zal de blog binnen een week de magische grens van 25.000 bezoekers bereiken. Tof!! Ter ere van die mijlpaal zal ik dan een korte blog plaatsen met enkele "facts & figures".
Tot die tijd veel plezier met het doorpluizen van de blog. Mocht de mijlpaal van 25.000 bezoekers vóór aanstaande maandag bereikt worden, zal er dus vóór maandag alweer een blog worden geplaatst. En anders gewoon maar wachten tot maandag... ;)
Liefs!!
woensdag 28 november 2012
maandag 26 november 2012
Week 31 na de operatie: hindernissen op weg naar een volledig herstel
Goedemorgen,
Vorige week beloofde ik om vandaag dieper in te gaan op de hinder die ik op dit moment nog van mijn kaken ondervind. De kaakoperatie is vandaag 31 weken ofwel 217 dagen geleden. De tijd vliegt voorbij. De dag van de operatie op 23 april 2012 en de dagen erna in het ziekenhuis staan op mijn netvlies gebrand. Oké, van de eerste dag weet ik niet zo veel meer, maar wát ik er van mee heb gekregen, zal ik niet snel meer vergeten. Nu zijn we dus dik 7 maanden verder en kijk eens waar ik sta: het beugeltijdperk heb ik achter me gelaten en ik geniet dagelijks van die stralende glimlach! Echt, ik kan het niet vaak genoeg zeggen; wat ben ik dankbaar dat ik de kans heb gekregen om dit traject in te stappen. Mijn issues heb ik in de prullenbak gegooid en het vertrouwen is tevoorschijn gekomen. Ik zal dat vertrouwen vandaag dan ook laten zien in de vorm van enkele foto's van hoe ik er nu uit zie en dan mogen jullie voor jezelf beslissen of dit vertrouwen gegrond is of niet!
Toch zijn er nog wat kleinigheidjes die tot op de dag van vandaag aan me knagen. Onderstaand een korte opsomming van klachten die ik nu nog heb.
- Gevoelige tanden: sinds de operatie heb ik last van gevoelige tanden. In het begin waren alle tanden gevoelig, maar nu zijn alleen de tanden aan de rechterkant gevoelig, boven- én onderkaak. Sinds enkele maanden gebruik ik andere tandpasta, namelijk Sensodyne Repair & Protect. Deze tandpasta is regelmatig te zien in reclames op tv, maar ik heb hem gekocht naar aanleiding van een tip van mijn oom. Ook hij zat met gevoelige tanden en sinds hij die Sensodyne gebruikte, was de gevoelligheid voor een deel afgenomen. Zijn succeservaring sprak me aan en ik besloot om ook deze tandpasta in huis te halen. Ik moet zeggen: ja, mijn tanden zijn iets minder gevoelig. Zeker het tanden poetsen is minder vervelend. Mijn tanden poets ik nog steeds met mijn kindertandenborstel. Gisteren heb ik weer eens een poging gewaagd om mijn tanden te poetsen met de elektrische tandenborstel. Dat was helaas geen succes. Aan de linkerkant ging het wel, de voortanden en de rechterkant waren erg pijnlijk om te poetsen. Dat is frustrerend, want met een elektrische tandenborstel heb ik altijd een schoner gevoel. Hopelijk komt het nog goed. Verder is het kauwen van voedsel aan de rechterkant niet fijn, maar dat doe ik sowieso bijna niet aan die kant. Zo kom ik meteen uit bij de volgende klacht...
- Beurse, krakende rechterkaak: laat ik voorop stellen dat mijn linkerkaak helemaal hersteld is. Aan die kant kauw ik alles gemakkelijk weg, zelfs lekkere plakkerige winegums. De rechterkaak is een ander verhaal. Dit loopt niet zoals ik zelf had verwacht. Als ik moet gapen krijg ik vaak een "knakje" rond het kaakgewricht. Soms pijnlijk, soms niet. Als ik een maaltijd heb genuttigd, is mijn rechterkaak enorm verzuurd. Als ik aan de rechterkant kauw, wat overigens niet vaak voor komt, krijg ik steken in mijn onderkaak. De pijn lijkt soms ook te zitten op de plek waar de breuk heeft gezeten. Het is tenminste hetzelfde plekje als waar ik in augustus een klap op heb gehad en toen zei Dr. de Jonge dat dit het plekje van de breuk is. Dit in combinatie met de gevoelige tanden weerhoudt mij ervan om aan de rechterkant te kauwen.
- Deels gevoelloze onderlip/kin: spreekt voor zich denk ik. Het gevoel in onderlip/kin is na de operatie nooit meer teruggekomen. Soms voel ik een tinteling. Nog steeds worden mijn tanden overgevoelig als ik mijn kin aanraak, een heel raar gevoel is dat. In het begin irriteerde ik me eraan, maar ik denk dat ik er langzaam aan begin te wennen. Dr. de Jonge heeft gezegd dat het nog een hele tijd kan duren voordat het gevoel terug komt. Geduld.... waar ken ik dat woord van? ;)
- Oorpijn: vrijwel dagelijks ervaar ik oorpijn. Ook dit doet zich alleen voor aan de rechterkant. Soms trekt het door in mijn gezicht. Er valt mee te leven, maar het zou prettig zijn als dit zich in de toekomst zou verbeteren.
- Als ik mijn neus op trek, lijkt het net alsof ik vlak naast mijn neusvleugel één van de plaatjes voel zitten. Dit is geen prettig gevoel, maar ik heb er wel controle over: gewoon niet meer de neus optrekken!
Al met al lijkt het alsof ik nog veel hinder ondervind, maar op zich valt het mee. Ja, ik word er dagelijks mee geconfronteerd. Er zijn dagen bij dat ik me er behoorlijk aan irriteer en het is vaak frustrerend. Het klinkt raar, maar ik denk dat ik er aan gewend ben geraakt. Ik zou het wel heel vervelend vinden als ik nooit meer van mijn klachten af zou komen. Mijn gevoel zou ik graag terug willen krijgen, ik zou graag weer eens pijnloos aan de rechterkant willen kauwen enzovoorts.
Vanaf januari ga ik een programma volgen bij een kaakfysiotherapeut. Ik hoop dat hij me kan helpen om de laatste stapjes vooruit te zetten, zodat ik nog meer kan genieten van de resultaten die zijn geboekt.
Goed, dit was het voor deze week. Volgende week een blog met "Veelgestelde vragen / Frequently asked questions". Bijna dagelijks krijg ik mails van lotgenoten die vol met vragen zitten. Vaak zijn dit dezelfde vragen/twijfels/onzekerheden. Dit is helemaal niet erg, maar om te voorkomen dat ik iedereen dezelfde vragen moet beantwoorden, ga ik hier volgende week een blog aan wijden. Zo kan ik iedereen verwijzen naar de blog en dat bespaart mij weer tijd! :)
O ja, ten slotte: volgende week maandag staat mijn bezoek aan de tandarts op het programma. Dan wordt de voorgevel nog even aangepakt en worden de laatste puntjes op de i gezet. Zoals de tandarts zei: "ik ga er één geheel van maken". Dit kost wel wat tijd want ik zal 1,5 tot 2 uur in de stoel moeten liggen. Volgens de tandarts is het een zeer secuur werkje en dat geloof ik ook wel. Aan de ene kant ben ik bang, maar aan de andere kant ben ik reuze benieuwd naar de resultaten. Het wordt dus nóg mooier, yes!!
Tot volgende week!
Liefs,
Cindy
Vorige week beloofde ik om vandaag dieper in te gaan op de hinder die ik op dit moment nog van mijn kaken ondervind. De kaakoperatie is vandaag 31 weken ofwel 217 dagen geleden. De tijd vliegt voorbij. De dag van de operatie op 23 april 2012 en de dagen erna in het ziekenhuis staan op mijn netvlies gebrand. Oké, van de eerste dag weet ik niet zo veel meer, maar wát ik er van mee heb gekregen, zal ik niet snel meer vergeten. Nu zijn we dus dik 7 maanden verder en kijk eens waar ik sta: het beugeltijdperk heb ik achter me gelaten en ik geniet dagelijks van die stralende glimlach! Echt, ik kan het niet vaak genoeg zeggen; wat ben ik dankbaar dat ik de kans heb gekregen om dit traject in te stappen. Mijn issues heb ik in de prullenbak gegooid en het vertrouwen is tevoorschijn gekomen. Ik zal dat vertrouwen vandaag dan ook laten zien in de vorm van enkele foto's van hoe ik er nu uit zie en dan mogen jullie voor jezelf beslissen of dit vertrouwen gegrond is of niet!
Toch zijn er nog wat kleinigheidjes die tot op de dag van vandaag aan me knagen. Onderstaand een korte opsomming van klachten die ik nu nog heb.
- Gevoelige tanden: sinds de operatie heb ik last van gevoelige tanden. In het begin waren alle tanden gevoelig, maar nu zijn alleen de tanden aan de rechterkant gevoelig, boven- én onderkaak. Sinds enkele maanden gebruik ik andere tandpasta, namelijk Sensodyne Repair & Protect. Deze tandpasta is regelmatig te zien in reclames op tv, maar ik heb hem gekocht naar aanleiding van een tip van mijn oom. Ook hij zat met gevoelige tanden en sinds hij die Sensodyne gebruikte, was de gevoelligheid voor een deel afgenomen. Zijn succeservaring sprak me aan en ik besloot om ook deze tandpasta in huis te halen. Ik moet zeggen: ja, mijn tanden zijn iets minder gevoelig. Zeker het tanden poetsen is minder vervelend. Mijn tanden poets ik nog steeds met mijn kindertandenborstel. Gisteren heb ik weer eens een poging gewaagd om mijn tanden te poetsen met de elektrische tandenborstel. Dat was helaas geen succes. Aan de linkerkant ging het wel, de voortanden en de rechterkant waren erg pijnlijk om te poetsen. Dat is frustrerend, want met een elektrische tandenborstel heb ik altijd een schoner gevoel. Hopelijk komt het nog goed. Verder is het kauwen van voedsel aan de rechterkant niet fijn, maar dat doe ik sowieso bijna niet aan die kant. Zo kom ik meteen uit bij de volgende klacht...
 |
| Zijaanzicht, mét kin, zónder overdreven grote wangen! :) |
- Beurse, krakende rechterkaak: laat ik voorop stellen dat mijn linkerkaak helemaal hersteld is. Aan die kant kauw ik alles gemakkelijk weg, zelfs lekkere plakkerige winegums. De rechterkaak is een ander verhaal. Dit loopt niet zoals ik zelf had verwacht. Als ik moet gapen krijg ik vaak een "knakje" rond het kaakgewricht. Soms pijnlijk, soms niet. Als ik een maaltijd heb genuttigd, is mijn rechterkaak enorm verzuurd. Als ik aan de rechterkant kauw, wat overigens niet vaak voor komt, krijg ik steken in mijn onderkaak. De pijn lijkt soms ook te zitten op de plek waar de breuk heeft gezeten. Het is tenminste hetzelfde plekje als waar ik in augustus een klap op heb gehad en toen zei Dr. de Jonge dat dit het plekje van de breuk is. Dit in combinatie met de gevoelige tanden weerhoudt mij ervan om aan de rechterkant te kauwen.
 |
| Een mooie glimlach! |
- Deels gevoelloze onderlip/kin: spreekt voor zich denk ik. Het gevoel in onderlip/kin is na de operatie nooit meer teruggekomen. Soms voel ik een tinteling. Nog steeds worden mijn tanden overgevoelig als ik mijn kin aanraak, een heel raar gevoel is dat. In het begin irriteerde ik me eraan, maar ik denk dat ik er langzaam aan begin te wennen. Dr. de Jonge heeft gezegd dat het nog een hele tijd kan duren voordat het gevoel terug komt. Geduld.... waar ken ik dat woord van? ;)
- Oorpijn: vrijwel dagelijks ervaar ik oorpijn. Ook dit doet zich alleen voor aan de rechterkant. Soms trekt het door in mijn gezicht. Er valt mee te leven, maar het zou prettig zijn als dit zich in de toekomst zou verbeteren.
 |
| Finally I'm proud to be me... |
- Als ik mijn neus op trek, lijkt het net alsof ik vlak naast mijn neusvleugel één van de plaatjes voel zitten. Dit is geen prettig gevoel, maar ik heb er wel controle over: gewoon niet meer de neus optrekken!
Al met al lijkt het alsof ik nog veel hinder ondervind, maar op zich valt het mee. Ja, ik word er dagelijks mee geconfronteerd. Er zijn dagen bij dat ik me er behoorlijk aan irriteer en het is vaak frustrerend. Het klinkt raar, maar ik denk dat ik er aan gewend ben geraakt. Ik zou het wel heel vervelend vinden als ik nooit meer van mijn klachten af zou komen. Mijn gevoel zou ik graag terug willen krijgen, ik zou graag weer eens pijnloos aan de rechterkant willen kauwen enzovoorts.
 |
| Samen met een trotse Archel... |
Goed, dit was het voor deze week. Volgende week een blog met "Veelgestelde vragen / Frequently asked questions". Bijna dagelijks krijg ik mails van lotgenoten die vol met vragen zitten. Vaak zijn dit dezelfde vragen/twijfels/onzekerheden. Dit is helemaal niet erg, maar om te voorkomen dat ik iedereen dezelfde vragen moet beantwoorden, ga ik hier volgende week een blog aan wijden. Zo kan ik iedereen verwijzen naar de blog en dat bespaart mij weer tijd! :)
O ja, ten slotte: volgende week maandag staat mijn bezoek aan de tandarts op het programma. Dan wordt de voorgevel nog even aangepakt en worden de laatste puntjes op de i gezet. Zoals de tandarts zei: "ik ga er één geheel van maken". Dit kost wel wat tijd want ik zal 1,5 tot 2 uur in de stoel moeten liggen. Volgens de tandarts is het een zeer secuur werkje en dat geloof ik ook wel. Aan de ene kant ben ik bang, maar aan de andere kant ben ik reuze benieuwd naar de resultaten. Het wordt dus nóg mooier, yes!!
Tot volgende week!
Liefs,
Cindy
maandag 19 november 2012
Week 30 na de operatie: eindelijk mijn bleeksetje ophalen bij de ortho
Goedemorgen!
Precies een week geleden zat ik in de tandartsstoel. Ik moest namelijk op controle. Gelukkig was ik vrij snel aan de beurt, want ik was verre van fit. Janice, de tandartsassistente, keek eerst of de clear overlay bitjes nog goed aansluiten op mijn tanden. Die mogen namelijk niet te los zitten. De eerste paar dagen dat ik de bitjes had, zaten deze erg strak. Na een paar dagen werd het allemaal wat soepeler en ging het verwijderen van de clear overlay stukken makkelijker. Nu moest Janice dus even kijken of het niet allemaal té soepel ging. Dit was niet het geval, mooi! Ik moest de bitjes eruit halen en die heeft ze toen ook nog eens goed bekeken.
Oké, de bitjes waren dus goed, er kon gestart worden met bleken. De bleekspuitjes werden erbij gepakt en ik kreeg een korte uitleg. Er werd verteld dat ik 6 tot 10 dagen moest gaan bleken, maar de 10 dagen absoluut niet mocht overschrijden. Bleken kon ik het best 2 uur voor het slapen doen. Vóór het bleken de tanden goed poetsen, bitjes met bleekgel 2 uur lang in, tanden schoonmaken met een droge tandenborstel, bitjes schoonmaken en voor de nacht de bitjes weer in doen. Zo gezegd, zo gedaan.
Na de uitleg over het bleken werd de tandarts er nog even bij geroepen. Hij kwam nog even naar mijn tanden zelf kijken. Beneden heb ik helaas een klein gaatje. Van de bovenste rij tanden wil hij één mooi geheel maken, met andere woorden: perfectioneren. Op 3 december moet ik terug voor een behandeling van 1,5 tot 2 uur. Janice heeft me al verteld dat ik wel verdoving krijg. De slapeloze nachten zijn dus weer in aantocht!! Geen dag gaat voorbij of ik denk alweer aan de afspraak op 3 december. Ik zal die dag ook nog alleen moeten gaan, omdat Archel geen vrij kan krijgen op zijn werk. Dit is weer een grote uitdaging voor mij, maar hey; ik heb al zo veel overwonnen, dan kan dit er ook nog wel bij. Als het straks helemaal geperfectioneerd is, kan ik alleen maar nog trotser op mezelf zijn. Ook dit klusje gaan we "gewoon" even klaren. :)
Inmiddels ben ik mijn tanden al een week aan het bleken. Worden ze witter? Ja, volgens mij wel. Ik ben alleen vergeten om een "vóór-foto" te maken. Dit is echter geen probleem, want ik kan net zo goed naar de foto's van Turkije kijken. Wat je vaak hoort als mensen tanden gaan bleken, is dat de tanden/tandvlees erg gevoelig zijn. Ik kan niet zeggen dat mijn tanden gevoeliger zijn als normaal. Aan de rechterkant zijn mijn tanden sinds de operatie sowieso al gevoelig, maar ik merk niet dat dit nu juist éxtra gevoelig is. Dit is alleen maar mooi meegenomen! Ik ga nog een paar dagen door met bleken, want ik wil natuurlijk een optimaal resultaat. Zelf vind ik dat ik nu nog afsteek tegenover Archel. Hij heeft echt een Hollywood-smile en daar wil ik op zijn minst bij in de buurt komen. Archel heeft altijd geluk met die dingen: nooit een beugel gehad maar kaarsrechte tanden, nooit gaatjes terwijl hij écht niet zo consequent poetst als mij en bovendien hartstikke witte tanden. Oké, vorig jaar heeft hij er een bleekbehandeling tegenaan gegooid, maar dit was helemaal niet nodig. Wat een geluksvogel is hij toch. Soms raak ik daar best een beetje opgefokt van. Ik poets 3 tot 4x per dag mijn tanden, gebruik flosdraad, gebruik de gum picks, gebruik mondspoelmiddel en nóg heb ik een gaatje! Archel poetst 1, soms 2x per dag zijn tanden en hij heeft nooit wat. Grrr!
Ik weet dat ik naar mezelf moet kijken en dat doe ik dan ook maar. Nu al kan ik breeduit glimlachen en dit wordt na 3 december alleen nog maar mooier. Niemand die ziet dat ik een beetje hulp nodig heb gehad om deze glimlach te bereiken. Niemand die ziet dat ik 2,5 jaar een beugel heb gedragen en een kaakosteotomie heb gehad. Top, toch?
Wat ik verder nog even kwijt wil deze week: ik krijg wekelijks verzoeken om voor- en na-foto's te plaatsen. Daar zullen jullie nog heel even op moeten wachten. Zoals ik in mijn vorige blog al heb aangegeven, moet ik op 4 januari terug naar de kaakchirurg. Dan breng ik meteen een bezoek aan de medisch fotograaf. Als ik die foto's in handen krijg, ga ik voor- en na-foto's plaatsen. Nog even geduld dus.....
Veel meer heb ik deze week eigenlijk niet te vertellen. Ik ga nog een paar dagen door met bleken en hoop dat mijn tanden nog een paar tinten witter worden!! Ook dáár zal ik binnenkort foto's van plaatsen.
Tot volgende week! Dan zal ik weer eens wat dieper in gaan op de hinder die ik nog van mijn kaken ondervind.
Liefs,
Cindy
Precies een week geleden zat ik in de tandartsstoel. Ik moest namelijk op controle. Gelukkig was ik vrij snel aan de beurt, want ik was verre van fit. Janice, de tandartsassistente, keek eerst of de clear overlay bitjes nog goed aansluiten op mijn tanden. Die mogen namelijk niet te los zitten. De eerste paar dagen dat ik de bitjes had, zaten deze erg strak. Na een paar dagen werd het allemaal wat soepeler en ging het verwijderen van de clear overlay stukken makkelijker. Nu moest Janice dus even kijken of het niet allemaal té soepel ging. Dit was niet het geval, mooi! Ik moest de bitjes eruit halen en die heeft ze toen ook nog eens goed bekeken.
Oké, de bitjes waren dus goed, er kon gestart worden met bleken. De bleekspuitjes werden erbij gepakt en ik kreeg een korte uitleg. Er werd verteld dat ik 6 tot 10 dagen moest gaan bleken, maar de 10 dagen absoluut niet mocht overschrijden. Bleken kon ik het best 2 uur voor het slapen doen. Vóór het bleken de tanden goed poetsen, bitjes met bleekgel 2 uur lang in, tanden schoonmaken met een droge tandenborstel, bitjes schoonmaken en voor de nacht de bitjes weer in doen. Zo gezegd, zo gedaan.
 |
| De clear overlays en de bleekspuitjes van Opalescense |
Na de uitleg over het bleken werd de tandarts er nog even bij geroepen. Hij kwam nog even naar mijn tanden zelf kijken. Beneden heb ik helaas een klein gaatje. Van de bovenste rij tanden wil hij één mooi geheel maken, met andere woorden: perfectioneren. Op 3 december moet ik terug voor een behandeling van 1,5 tot 2 uur. Janice heeft me al verteld dat ik wel verdoving krijg. De slapeloze nachten zijn dus weer in aantocht!! Geen dag gaat voorbij of ik denk alweer aan de afspraak op 3 december. Ik zal die dag ook nog alleen moeten gaan, omdat Archel geen vrij kan krijgen op zijn werk. Dit is weer een grote uitdaging voor mij, maar hey; ik heb al zo veel overwonnen, dan kan dit er ook nog wel bij. Als het straks helemaal geperfectioneerd is, kan ik alleen maar nog trotser op mezelf zijn. Ook dit klusje gaan we "gewoon" even klaren. :)
Inmiddels ben ik mijn tanden al een week aan het bleken. Worden ze witter? Ja, volgens mij wel. Ik ben alleen vergeten om een "vóór-foto" te maken. Dit is echter geen probleem, want ik kan net zo goed naar de foto's van Turkije kijken. Wat je vaak hoort als mensen tanden gaan bleken, is dat de tanden/tandvlees erg gevoelig zijn. Ik kan niet zeggen dat mijn tanden gevoeliger zijn als normaal. Aan de rechterkant zijn mijn tanden sinds de operatie sowieso al gevoelig, maar ik merk niet dat dit nu juist éxtra gevoelig is. Dit is alleen maar mooi meegenomen! Ik ga nog een paar dagen door met bleken, want ik wil natuurlijk een optimaal resultaat. Zelf vind ik dat ik nu nog afsteek tegenover Archel. Hij heeft echt een Hollywood-smile en daar wil ik op zijn minst bij in de buurt komen. Archel heeft altijd geluk met die dingen: nooit een beugel gehad maar kaarsrechte tanden, nooit gaatjes terwijl hij écht niet zo consequent poetst als mij en bovendien hartstikke witte tanden. Oké, vorig jaar heeft hij er een bleekbehandeling tegenaan gegooid, maar dit was helemaal niet nodig. Wat een geluksvogel is hij toch. Soms raak ik daar best een beetje opgefokt van. Ik poets 3 tot 4x per dag mijn tanden, gebruik flosdraad, gebruik de gum picks, gebruik mondspoelmiddel en nóg heb ik een gaatje! Archel poetst 1, soms 2x per dag zijn tanden en hij heeft nooit wat. Grrr!
Ik weet dat ik naar mezelf moet kijken en dat doe ik dan ook maar. Nu al kan ik breeduit glimlachen en dit wordt na 3 december alleen nog maar mooier. Niemand die ziet dat ik een beetje hulp nodig heb gehad om deze glimlach te bereiken. Niemand die ziet dat ik 2,5 jaar een beugel heb gedragen en een kaakosteotomie heb gehad. Top, toch?
Wat ik verder nog even kwijt wil deze week: ik krijg wekelijks verzoeken om voor- en na-foto's te plaatsen. Daar zullen jullie nog heel even op moeten wachten. Zoals ik in mijn vorige blog al heb aangegeven, moet ik op 4 januari terug naar de kaakchirurg. Dan breng ik meteen een bezoek aan de medisch fotograaf. Als ik die foto's in handen krijg, ga ik voor- en na-foto's plaatsen. Nog even geduld dus.....
Veel meer heb ik deze week eigenlijk niet te vertellen. Ik ga nog een paar dagen door met bleken en hoop dat mijn tanden nog een paar tinten witter worden!! Ook dáár zal ik binnenkort foto's van plaatsen.
Tot volgende week! Dan zal ik weer eens wat dieper in gaan op de hinder die ik nog van mijn kaken ondervind.
Liefs,
Cindy
maandag 12 november 2012
Week 29 na de operatie: weer op bezoek bij Dr. de Jonge
Afgelopen vrijdag stond er een bezoek aan de mondhygiënist en kaakchirurg gepland. Het laatste bezoek was inmiddels ruim 5 weken geleden. Archel ging met me mee voor de support. ;) We waren netjes op tijd in het ziekenhuis en al vóór 9.00 uur werd ik binnen geroepen bij Wim. Het was gelukkig nog vrij rustig.
Er werd besloten om eerst maar even de nieuwe I-Cat te maken. Oorbellen uit, kettinkjes af, plaatsnemen op het stoeltje, passen en meten, tanden op elkaar met een ontspannen gelaat, stil zitten ét voila, de scan was binnen no-time gepiept.
Daarna kon ik meteen terug naar Wim, die gezellig aan het kletsen was geraakt met Archel. Wim vroeg aan mij hoe het beugelloze leven me bevalt. Ik kon natuurlijk niets anders zeggen dan "uitstekend". Ook vroeg hij met een knipoog naar de ervaringen van Archel. Ach, er moet toch ook een beetje gelachen kunnen worden!! Het is altijd gezellig achter de deur van kamer 4.
 |
Wim vroeg verder of ik nog ergens last van had. Ik vertelde hem van mijn krakende kaak, oorpijn en het snel verzuurde gevoel. Hij gaf aan dat ik dit bespreekbaar moest maken met Dr. de Jonge. Wat ik helemaal vergeten ben aan te geven, zijn mijn gevoelige tanden en het gevoel in mijn onderlip en kin dat nog altijd niet terug is. Dat komt de volgende keer dan maar...
Daarna ging Wim op zoek naar Dr. de Jonge. In de tijd dat we op hem moesten wachten, pakte Wim een oude foto van mij erbij, uit 2010, vóórdat ik aan het traject begon. Mijn lieve hemel, ik vroeg hem meteen om die foto weg te doen. Ik wil écht niet meer geconfronteerd worden met mijn oude ik. Wim lachtte, Archel lachtte en ik lachtte ook..... mijn binnenkant lachtte op dat moment niet. Wat heb ik een issues gehad met mezelf. Wim noemde nog een voorbeeld: "Je hebt 2 taartdozen. Eén taartdoos ziet er piekfijn uit, maar de taart die erin zit is gewoon vies, bah.... De andere taartdoos ziet er van buiten niet uit, maar er zit een overheerlijke taart in. Wat heb je liever?" Ik vertelde dat de binnenkant natuurlijk hartstikke belangrijk is, maar dat uiterlijk voor mij nu ook belangrijk is. Het innoveren van mijn uiterlijk heeft een grote invloed gehad op mijn innerlijk. Ik ben uit mijn schulp gekropen en mijn zelfvertrouwen heeft ook een boost gekregen. Dat voelt fijn, ik ben meer open, ik voel me vrijer...
Afijn, Dr. de Jonge was op weg en met een brede glimlach op zijn gezicht kwam hij kamer 4 binnen. Ik liet meteen mijn beugelloze glimlach even zien! Hij vroeg hoe het met me ging en ik antwoordde als gewoonlijk: "goed". Wim zat er meteen bovenop en zei dat ik mijn verhaal moest doen. Dus vertelde ik hem wat me nog dwars zit. Ik moest weer even plaatsnemen in de behandelstoel, hij voelde hier en daar aan mijn kaken, mond open, mond dicht en patssss; hij duwt met zijn vinger op de spieren die hechten aan de kaak. Dat was gevoelig en daar zit dan ook het probleem. Oplossing: fysiotherapie. Ik heb een kaartje gekregen met het adres van een kaakfysiotherapeut die een goede naam heeft in de omgeving van Heerlen. Hier zal ik helaas nog mee moeten wachten tot januari. De behandelingen die ik vanuit mijn aanvullende verzekering krijg, zijn voor dit jaar op. Ik heb natuurlijk de optie om het zelf te gaan bekostigen, maar ik vind persoonlijk dat die kosten dan te hoog oplopen. Dan wacht ik wel tot januari..... Het is eigenlijk zeer triest dat patiënten die zorg nodig hebben hier zelf voor op moeten draaien of een peperdure zorgverzekering moeten pakken. Dan heb ik het niet eens over mezelf. Er zijn zoveel meer mensen die zorg nodig hebben, maar dit op de één of andere manier niet kunnen krijgen. Ik ga mijn zorgverzekering voor volgend jaar ook aanpassen naar een TOP-verzekering. Nederland, tsja... ik wil er eigenlijk niet eens woorden aan vuil maken!!
Ik heb nog kort met Dr. de Jonge over de blog gekletst en hij vertelde dat ik voorbij was gekomen in een tweejaarlijkse vergadering onder kaakchirurgen. Eén van zijn collega's had een kort stuk uit mijn blog geciteerd en hierover is schijnbaar gepraat. Wel leuk om te horen dat er iets met mijn blog gedaan wordt.
Op 4 januari staat de volgende afspraak bij Dr. de Jonge gepland. Dan mag ik meteen langs bij de Medisch Fotograaf. Eigenlijk zou dat afgelopen vrijdag al gebeuren, maar op mijn verzoek is dit uitgesteld tot 4 januari. Dan ben ik namelijk helemaal klaar. In de komende periode gaat de tandarts nog enkele tanden bijwerken, maar niet voordat de tanden zijn gebleekt. Zometeen moet ik naar de tandarts/orthodontist om mijn bleeksetje op te halen en dan kan ik de komende 10 dagen gaan bleken. Eens kijken of ik dan mee kan doen in een tandpasta-reclame. ;)
Jullie zijn weer helemaal up-to-date. Ik ga me klaarmaken en dan op naar de tandarts/orthodontist.
Tot volgende week!
Liefs,
Cindy
woensdag 7 november 2012
Ervaringen zonder beugel tot nu toe
Goedemorgen,
Alle positieve en negatieve emoties zijn weer een beetje in balans gekomen en ik ben weer klaar om een nieuwe blog te plaatsen. Leven en dood liggen soms heel dicht bij elkaar. Geniet je het ene moment nog van zon, zee en strand, een paar uur later krijg je het bericht dat je iemand voor altijd zal moeten missen.... Het nieuws kwam niet volledig onverwachts, maar toch, het raakt je...
We hebben volop genoten van de vakantie. De vakantie die nóg mooier uitpakte omdat de beugel 2 dagen voor vertrek was verwijderd. Ik kon het niet laten om iedereen vriendelijk toe te lachen. Stewardessen, medepassagiers, managers en medewerkers van het hotel, NIEMAND kon om mijn beugelloze glimlach heen!! Wat mij op een positieve manier erg heeft aangegrepen, is het feit dat er hotelgasten waren die naar me toe kwamen om te zeggen hoe mooi ik wel niet ben. Wauw, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Dat mensen over mij zeggen dat ik mooi ben, dat kon toch niet? Dat was toch nog nooit gebeurd? Ik dacht: "jullie moesten eens weten wat ik hiervoor allemaal heb moeten doen en laten...." Ik vond het zo mooi dat ik nu de bevestiging kreeg van andere mensen, totaal onbekenden. Het raakte me diep in mijn hart. Ja, dit was een teken. Een teken dat ik nu klaar ben, de extreme make over is voorbij. Ik ben ik, ik mag er wezen, ik ben blij met mezelf, EINDELIJK!!
Eigenlijk heb ik niet echt hoeven te wennen aan het gevoel van mijn beugelloze mond. Dat ging zo snel, het voelde na een dag alweer als "van mezelf". Wel kijk ik, tot op de dag van vandaag, nog vaak in de spiegel. In mijn hoofd zit nog de oude Cindy. Als ik dan in de spiegel kijk, komt het besef dat ik nu écht een stralende glimlach heb. Die omschakeling moet ik af en toe nog maken. Ik geniet met volle teugen van mijn glimlach en ik heb al veel complimenten gehad. Dan te bedenken dat ik eigenlijk nog niet helemaal klaar ben. Volgende week moet ik naar de tandarts/orthodontist en krijg ik bleekgel mee naar huis. Dan mag ik een dag of 10 gaan bleken. Daarna wordt aan de linkerbovenkant nog een klein spleetje weggewerkt. Ook worden een paar verkleuringen die zijn ontstaan door het veelvuldig gebruik van Perio Aid weggewerkt. Pas dán kan ik zeggen: "ik ben klaar".
Iedere dag draag ik trouw mijn clear overlay, het doorzichtige bitje dat ervoor moet zorgen dat mijn tanden zich stabiliseren op de plek waar ze nu staan. Soms heb ik er even geen zin in en ik moet toegeven dat ik af en toe heb nagelaten om het bitje te dragen. Die periodes waren echter niet meer dan een paar uur, dus ik denk dat het wel mee valt. Ik vond het geen gezicht om binnen het hotel een avondje uit te gaan met dat bitje in. Eigenlijk onzin, want je ziet het alleen van heel dichtbij. Tot en met komende maandag moet ik de clear overlay dag en nacht dragen en mag ik hem alleen uit doen tijdens maaltijden. Hier ga ik me nog maar even goed aan houden. Na maandag hoef ik de clear overlay alleen nog 's nachts te dragen, als nachtbeugel.
De afgelopen weken heb ik weer wat ontdekkingen gedaan. Zo heb ik mijn eerste kauwgom in dik 2,5 jaar gekauwd. Dat was wennen!! Of na een maaltijd.... dan controleer ik altijd 10x of er niets tussen mijn tanden zit. Dan voel ik in mijn mond en dan denk ik: "oja, geen ijzer meer, er zit niks". Wat een heerlijk gevoel!! Ik geniet weer volop van de maaltijden en dat heb ik zeker ook in Turkije gedaan.
Overigens kauw ik bijna alleen maar aan mijn linkerkant. De rechterkaak is nog altijd niet zoals het zijn moet en dit frustreert me nog steeds. Het kraken, het zeurende en verzuurde gevoel, maar ook de gevoelige tanden en de stukjes gevoelloze kin/lip; ik ben er klaar mee. Aanstaande vrijdag moet ik weer naar Dr. de Jonge. Archel gaat met me mee, dus mocht ik weer eens iets niet durven te vragen, zal hij wel voor me opstaan. ;) Hopelijk gaat er ook een oplossing voor komen, want de operatie is nu toch al een hele tijd geleden.
Een korte samenvatting van de afgelopen 2 weken. Wat kan ik verder nog vertellen? Eigenlijk niets... Het belangrijkste is dat ik heb genoten. Genoten van zon, zee, strand en mijn beugelloze bekkie! Hieronder een korte sfeerimpressie van een vrouw die niet meer kon stoppen met lachen. Enjoy!!
Oké, genoeg..... wat vinden jullie ervan? Snappen jullie dat ik helemaal blij ben?
Zoals gezegd breng ik aanstaande vrijdag een bezoekje aan de kaakchirurg. Komende maandag zal ik dan weer een verslag plaatsen. Jaja, het dagelijkse ritme gaat weer beginnen.
Tot maandag!
Liefs,
Cindy
Alle positieve en negatieve emoties zijn weer een beetje in balans gekomen en ik ben weer klaar om een nieuwe blog te plaatsen. Leven en dood liggen soms heel dicht bij elkaar. Geniet je het ene moment nog van zon, zee en strand, een paar uur later krijg je het bericht dat je iemand voor altijd zal moeten missen.... Het nieuws kwam niet volledig onverwachts, maar toch, het raakt je...
We hebben volop genoten van de vakantie. De vakantie die nóg mooier uitpakte omdat de beugel 2 dagen voor vertrek was verwijderd. Ik kon het niet laten om iedereen vriendelijk toe te lachen. Stewardessen, medepassagiers, managers en medewerkers van het hotel, NIEMAND kon om mijn beugelloze glimlach heen!! Wat mij op een positieve manier erg heeft aangegrepen, is het feit dat er hotelgasten waren die naar me toe kwamen om te zeggen hoe mooi ik wel niet ben. Wauw, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Dat mensen over mij zeggen dat ik mooi ben, dat kon toch niet? Dat was toch nog nooit gebeurd? Ik dacht: "jullie moesten eens weten wat ik hiervoor allemaal heb moeten doen en laten...." Ik vond het zo mooi dat ik nu de bevestiging kreeg van andere mensen, totaal onbekenden. Het raakte me diep in mijn hart. Ja, dit was een teken. Een teken dat ik nu klaar ben, de extreme make over is voorbij. Ik ben ik, ik mag er wezen, ik ben blij met mezelf, EINDELIJK!!
 |
| Toch een heel andere uitstraling, zo zonder ijzerwerk in de mond... |
Eigenlijk heb ik niet echt hoeven te wennen aan het gevoel van mijn beugelloze mond. Dat ging zo snel, het voelde na een dag alweer als "van mezelf". Wel kijk ik, tot op de dag van vandaag, nog vaak in de spiegel. In mijn hoofd zit nog de oude Cindy. Als ik dan in de spiegel kijk, komt het besef dat ik nu écht een stralende glimlach heb. Die omschakeling moet ik af en toe nog maken. Ik geniet met volle teugen van mijn glimlach en ik heb al veel complimenten gehad. Dan te bedenken dat ik eigenlijk nog niet helemaal klaar ben. Volgende week moet ik naar de tandarts/orthodontist en krijg ik bleekgel mee naar huis. Dan mag ik een dag of 10 gaan bleken. Daarna wordt aan de linkerbovenkant nog een klein spleetje weggewerkt. Ook worden een paar verkleuringen die zijn ontstaan door het veelvuldig gebruik van Perio Aid weggewerkt. Pas dán kan ik zeggen: "ik ben klaar".
Iedere dag draag ik trouw mijn clear overlay, het doorzichtige bitje dat ervoor moet zorgen dat mijn tanden zich stabiliseren op de plek waar ze nu staan. Soms heb ik er even geen zin in en ik moet toegeven dat ik af en toe heb nagelaten om het bitje te dragen. Die periodes waren echter niet meer dan een paar uur, dus ik denk dat het wel mee valt. Ik vond het geen gezicht om binnen het hotel een avondje uit te gaan met dat bitje in. Eigenlijk onzin, want je ziet het alleen van heel dichtbij. Tot en met komende maandag moet ik de clear overlay dag en nacht dragen en mag ik hem alleen uit doen tijdens maaltijden. Hier ga ik me nog maar even goed aan houden. Na maandag hoef ik de clear overlay alleen nog 's nachts te dragen, als nachtbeugel.
De afgelopen weken heb ik weer wat ontdekkingen gedaan. Zo heb ik mijn eerste kauwgom in dik 2,5 jaar gekauwd. Dat was wennen!! Of na een maaltijd.... dan controleer ik altijd 10x of er niets tussen mijn tanden zit. Dan voel ik in mijn mond en dan denk ik: "oja, geen ijzer meer, er zit niks". Wat een heerlijk gevoel!! Ik geniet weer volop van de maaltijden en dat heb ik zeker ook in Turkije gedaan.
Overigens kauw ik bijna alleen maar aan mijn linkerkant. De rechterkaak is nog altijd niet zoals het zijn moet en dit frustreert me nog steeds. Het kraken, het zeurende en verzuurde gevoel, maar ook de gevoelige tanden en de stukjes gevoelloze kin/lip; ik ben er klaar mee. Aanstaande vrijdag moet ik weer naar Dr. de Jonge. Archel gaat met me mee, dus mocht ik weer eens iets niet durven te vragen, zal hij wel voor me opstaan. ;) Hopelijk gaat er ook een oplossing voor komen, want de operatie is nu toch al een hele tijd geleden.
Een korte samenvatting van de afgelopen 2 weken. Wat kan ik verder nog vertellen? Eigenlijk niets... Het belangrijkste is dat ik heb genoten. Genoten van zon, zee, strand en mijn beugelloze bekkie! Hieronder een korte sfeerimpressie van een vrouw die niet meer kon stoppen met lachen. Enjoy!!
 |
| Proost! |
 |
| Thai Restaurant: geen noodles meer tussen de beugel... ;) |
 |
| Ben ik dat? Ja, dat ben ik!! |
 |
| Big smile!! Let niet op die kroeskop naast mij, hij moest meedoen aan de show.. ;) |
Zoals gezegd breng ik aanstaande vrijdag een bezoekje aan de kaakchirurg. Komende maandag zal ik dan weer een verslag plaatsen. Jaja, het dagelijkse ritme gaat weer beginnen.
Tot maandag!
Liefs,
Cindy
donderdag 1 november 2012
Deze week geen blog
Hallo,
Ik ben net terug van een geweldige vakantie in Turkije. Helaas heb ik te maken gekregen met een sterfgeval binnen de familie, waardoor ik deze week even geen update plaats.....
Wellicht tot volgende week.
Liefs,
Cindy
Ik ben net terug van een geweldige vakantie in Turkije. Helaas heb ik te maken gekregen met een sterfgeval binnen de familie, waardoor ik deze week even geen update plaats.....
Wellicht tot volgende week.
Liefs,
Cindy
Abonneren op:
Posts (Atom)