Alle positieve en negatieve emoties zijn weer een beetje in balans gekomen en ik ben weer klaar om een nieuwe blog te plaatsen. Leven en dood liggen soms heel dicht bij elkaar. Geniet je het ene moment nog van zon, zee en strand, een paar uur later krijg je het bericht dat je iemand voor altijd zal moeten missen.... Het nieuws kwam niet volledig onverwachts, maar toch, het raakt je...
We hebben volop genoten van de vakantie. De vakantie die nóg mooier uitpakte omdat de beugel 2 dagen voor vertrek was verwijderd. Ik kon het niet laten om iedereen vriendelijk toe te lachen. Stewardessen, medepassagiers, managers en medewerkers van het hotel, NIEMAND kon om mijn beugelloze glimlach heen!! Wat mij op een positieve manier erg heeft aangegrepen, is het feit dat er hotelgasten waren die naar me toe kwamen om te zeggen hoe mooi ik wel niet ben. Wauw, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Dat mensen over mij zeggen dat ik mooi ben, dat kon toch niet? Dat was toch nog nooit gebeurd? Ik dacht: "jullie moesten eens weten wat ik hiervoor allemaal heb moeten doen en laten...." Ik vond het zo mooi dat ik nu de bevestiging kreeg van andere mensen, totaal onbekenden. Het raakte me diep in mijn hart. Ja, dit was een teken. Een teken dat ik nu klaar ben, de extreme make over is voorbij. Ik ben ik, ik mag er wezen, ik ben blij met mezelf, EINDELIJK!!
 |
| Toch een heel andere uitstraling, zo zonder ijzerwerk in de mond... |
Eigenlijk heb ik niet echt hoeven te wennen aan het gevoel van mijn beugelloze mond. Dat ging zo snel, het voelde na een dag alweer als "van mezelf". Wel kijk ik, tot op de dag van vandaag, nog vaak in de spiegel. In mijn hoofd zit nog de oude Cindy. Als ik dan in de spiegel kijk, komt het besef dat ik nu écht een stralende glimlach heb. Die omschakeling moet ik af en toe nog maken. Ik geniet met volle teugen van mijn glimlach en ik heb al veel complimenten gehad. Dan te bedenken dat ik eigenlijk nog niet helemaal klaar ben. Volgende week moet ik naar de tandarts/orthodontist en krijg ik bleekgel mee naar huis. Dan mag ik een dag of 10 gaan bleken. Daarna wordt aan de linkerbovenkant nog een klein spleetje weggewerkt. Ook worden een paar verkleuringen die zijn ontstaan door het veelvuldig gebruik van Perio Aid weggewerkt. Pas dán kan ik zeggen: "ik ben klaar".
Iedere dag draag ik trouw mijn clear overlay, het doorzichtige bitje dat ervoor moet zorgen dat mijn tanden zich stabiliseren op de plek waar ze nu staan. Soms heb ik er even geen zin in en ik moet toegeven dat ik af en toe heb nagelaten om het bitje te dragen. Die periodes waren echter niet meer dan een paar uur, dus ik denk dat het wel mee valt. Ik vond het geen gezicht om binnen het hotel een avondje uit te gaan met dat bitje in. Eigenlijk onzin, want je ziet het alleen van heel dichtbij. Tot en met komende maandag moet ik de clear overlay dag en nacht dragen en mag ik hem alleen uit doen tijdens maaltijden. Hier ga ik me nog maar even goed aan houden. Na maandag hoef ik de clear overlay alleen nog 's nachts te dragen, als nachtbeugel.
De afgelopen weken heb ik weer wat ontdekkingen gedaan. Zo heb ik mijn eerste kauwgom in dik 2,5 jaar gekauwd. Dat was wennen!! Of na een maaltijd.... dan controleer ik altijd 10x of er niets tussen mijn tanden zit. Dan voel ik in mijn mond en dan denk ik: "oja, geen ijzer meer, er zit niks". Wat een heerlijk gevoel!! Ik geniet weer volop van de maaltijden en dat heb ik zeker ook in Turkije gedaan.
Overigens kauw ik bijna alleen maar aan mijn linkerkant. De rechterkaak is nog altijd niet zoals het zijn moet en dit frustreert me nog steeds. Het kraken, het zeurende en verzuurde gevoel, maar ook de gevoelige tanden en de stukjes gevoelloze kin/lip; ik ben er klaar mee. Aanstaande vrijdag moet ik weer naar Dr. de Jonge. Archel gaat met me mee, dus mocht ik weer eens iets niet durven te vragen, zal hij wel voor me opstaan. ;) Hopelijk gaat er ook een oplossing voor komen, want de operatie is nu toch al een hele tijd geleden.
Een korte samenvatting van de afgelopen 2 weken. Wat kan ik verder nog vertellen? Eigenlijk niets... Het belangrijkste is dat ik heb genoten. Genoten van zon, zee, strand en mijn beugelloze bekkie! Hieronder een korte sfeerimpressie van een vrouw die niet meer kon stoppen met lachen. Enjoy!!
 |
| Proost! |
 |
| Thai Restaurant: geen noodles meer tussen de beugel... ;) |
 |
| Ben ik dat? Ja, dat ben ik!! |
 |
| Big smile!! Let niet op die kroeskop naast mij, hij moest meedoen aan de show.. ;) |
Zoals gezegd breng ik aanstaande vrijdag een bezoekje aan de kaakchirurg. Komende maandag zal ik dan weer een verslag plaatsen. Jaja, het dagelijkse ritme gaat weer beginnen.
Tot maandag!
Liefs,
Cindy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten