Afspraak bij de orthodontist en ervaringen bij de kaakfysio tot nu toe

Goedemorgen,

Met een aantal mooie herinneringen op zak ben ik weer terug in Nederland. De vijf dagen in Milaan waren prachtig, we hebben op en top genoten! Nu is het weer 'back to reality'. Time flies by when you're having fun. Het is weer maandag, blogdag en uiteraard staat er weer een voor je klaar.. :)

Iedereen kent inmiddels het verhaal van de 'strubbelingen' met het spalkje wel. Even een opfrissing nodig? Lees dan deze blog even terug. Uiteindelijk heb ik zoals verwacht besloten om het spalkje niet aan te laten meten bij de tandarts in Eindhoven. De Kliniek voor Mondzorg gaf aan dat ik de afdrukken moest betalen (€42,00) en aangezien een orthodontist de afdrukken nodig heeft om het spalkje te vervaardigen, kon ik die op komen halen in Eindhoven. Omdat ik niet met enige regelmaat in Eindhoven kom, verzocht ik om de afdrukken op te sturen.

Twee weken geleden heb ik van de Kliniek voor Mondzorg de afdrukken thuisgestuurd gekregen. Netjes ingepakt, zodat ze tijdens de trip met PostNL niet zouden beschadigen. Die middag ben ik meteen naar de orthodontist gereden. Ik kon telefonisch ook nog wel eens mijn verhaal doen, maar aangezien dit lichtelijk gecompliceerd is dacht ik dat het beter was om langs te gaan. Hier in Weert is slechts één orthodontistenpraktijk, maar ik hoor er prima verhalen over. De secretaresse hoorde mijn verhaal aan. Ik vertelde alles; over mijn beugel- en kaakosteotomietraject en mijn ervaringen bij de tandarts. Ook zij fronste haar gezicht toen ik vertelde over de prijs die ze in Eindhoven voor een spalkje vroegen. Ze verzocht mij om een dag later terug te komen omdat de orthodontist er dan weer zou zijn.

Een dag later, het is inmiddels 18 maart, stond ik in de namiddag weer op de stoep. De secretaresse herkende me meteen en liep naar de orthodontist toe. Met mijn oren gespitst kon ik het gesprek enigszins volgen. De orthodontist kwam meteen naar me toe om een en ander te bespreken. Hij vroeg naar de onenigheid die was ontstaan bij de tandarts. Ik vertelde eerlijk welke codes ze wilden declareren. "Code T95 valt onder parodontologie. Het is wel een spalkje, maar ik vind dat het spalkje dat ik krijg onder een retentiebeugel en dús vergoeding vanuit de orthodontie valt..." De orthodontist gaf me hierin volledig gelijk en gaf ook aan dat een spalkje boven of onder maximaal €100,00 kost.

De orthodontist nam even de tijd om de gebitsmodellen die ik mee had genomen te bekijken. Hij twijfelde over de ruimte achter mijn tanden in de bovenkaak. Hij nam me mee naar een behandelkamer en ik mocht meteen plaatsnemen in de stoel. "Zo gaat het normaal niet hoor, maar ik wil het wel even zeker weten", zei hij. Een spalkje beneden is geen enkel probleem, echter boven is er helemaal geen plek voor een spalkje. Dit zou op zich wel geplaatst kunnen worden, maar dan zou ik volgens de ortho heel veel last hebben en wekelijks op de stoep staan om het draadje opnieuw te laten plakken. "Als we dat doen hebben wij straks ook bonje, en dat willen we niet, toch?", zei hij met een knipoog. Vandaag om 11.15 uur heb ik een afspraak staan. Voor het eerst in mijn leven naar een echte orthodontist. Dat klinkt toch een beetje raar na het hele traject dat ik heb doorstaan. Tandarts Scuric, de tandarts waar ik het traject heb doorlopen, doet wel veel beugeltrajecten erbij maar is geen echte orthodontist. Vandaag ga ik dus voor het eerst naar een orthodontist om het spalkje te laten plaatsen. Voor boven krijg ik een nieuwe clear overlay. Volgens de orthodontist hoef ik die slechts 2 of 3 keer per week te dragen om het gebit stabiel te houden. Daar kan ik nog wel mee leven, geen probleem.

Vandaag is een echt 'kaakdagje', want er staat ook een bezoek gepland aan de kaakfysio. Vorige week vertelde ik al dat de IDS zo zijn sporen had nagelaten. De maandag na thuiskomst van de IDS ben ik bij de kaakfysio geweest en wat hij aantrof was kortweg niet veel soeps. De kaken stonden strakgespannen, de gewrichten kraakten meer dan normaal bij het bewegen van de onderkaak naar links en rechts. In de vorige behandelingen was het de kaakfysio aardig gelukt om de spieren te ontspannen. Dat ontspannen gevoel is trouwens echt genieten. Na de IDS was er weinig beweging in te krijgen. Ach, ik heb ook zoveel moeten kletsen tijdens die week in Keulen. De positieve energie zorgde ervoor dat ik op een grote roze wolk zat en veel minder voelde. De kaakfysio heeft echter geadviseerd om toch eens terug te gaan naar Dr. de Jonge. Dat ik vaak op mijn tanden bijt (vooral overgehouden aan de tijd dat ik mijn beet niet goed kon vinden), vormt een probleem. Overdag ben ik me hier in veel gevallen bewust van en ben ik bezig om het af te leren. Dat is overigens echt heel erg moeilijk. 's Nachts zat ik tot nu toe met de clear overlays. Ook dit werkt niet bevorderend voor het 'klemmen'. De kaakfysio zegt dat ik meer ga klemmen omdat er iets in mijn mond zit wat er niet thuishoort. 's Morgens word ik dan vaak al wakker met verzuurde kaakjes. Volgens de kaakfysio zou een splint een oplossing kunnen zijn. Tandarts Scuric heeft het daar vorig jaar al eens over gehad, maar daar zijn we nooit meer mee verder gegaan. Toch wil ik er nu iets mee gaan doen en dus heb ik onlangs de moed verzameld om weer een afspraak te maken. Op 29 april heb ik een afspraak staan bij Dr. de Jonge. Ik ben benieuwd wat hij erover te zeggen heeft. In de tussentijd heb ik hem nog wel een aantal keren gezien in verband met ons boek en de voorbereidingen op het congres dat bijna voor de deur staat, maar we hebben het nooit en te nimmer over mijn traject. Dat is gewoon netjes gescheiden.

Aanstaande vrijdag word ik geopereerd aan een peesontsteking in mijn pols, waar ik al bijna een jaar mee rondloop. Ik heb er echt te lang mee rondgelopen. Na te zijn begonnen met ontstekingsremmers, een gipsspalk, twee fysio trajecten en een cortisone injectie is het nu tijd voor een rigoureuze stap. Ik zal proberen om vóór vrijdag al een stuk van de blog voor maandag te schrijven, want ik weet niet hoe ik er daarna aan toe zal zijn. Anyway, jullie kunnen op me rekenen. Volgende week staat er gewoon weer een nieuwe blog voor jullie klaar!

Tot dan!

Liefs,
Cindy

PS Een aantal weken geleden deed ik een oproep aan de lezers met betrekking tot een lotgenotendag voor beugel- en kaakosteotomiepatiënten. Een select gezelschap heeft zich hiervoor al aangemeld. Wil je er ook bij zijn? Stuur me dan even een bericht via het contactformulier op de blog!