Van lelijk eendje naar zelfbewuste jonge vrouw

Goedemorgen!

En weer een week voorbij... Vóór mijn grote Kids&CO-avontuur gaf ik nog aan te stoppen met de blog of het updaten in ieder geval op een lager pitje te zetten. Hoewel ik weinig tijd heb, probeer ik toch regelmatig een update te plaatsen. Ik kan het gewoon niet laten, zó leuk vind ik het! En.... ik blijf nog schrijven zo lang ik nieuws heb. Zodra ik terug ben in Nederland zal er weer wat meer nieuws zijn. Er komen nog een paar mooie uitdagingen op mijn pad die te maken hebben met mijn traject, dus ik hoop jullie daar meer over te kunnen vertellen als ik terug ben in Nederland.

Ik vind het fantastisch om te zien dat het forum een eigen leven is gaan leiden. Bezoekers die hun ervaringen delen, anderen die hier weer op reageren en elkaar op de hoogte houden van de vorderingen. Van ieder bericht dat geplaatst wordt krijg ik een notificatie in de mail. Iedere dag staan er weer een aantal in mijn mailbox. Helemaal super! Ik ben ervan overtuigd dat veel andere patiënten hier nog iets aan gaan hebben. Lieve forumbezoekers, ook al reageer ik lang niet overal op; ik lees alles en ik leef met jullie mee! Keep up the good work!

En dan is het nu tijd voor een update over mezelf!
Ik krijg héél veel foto's van gasten en zelf maak ik ook wel eens wat. Regelmatig snuffel ik eens door de foto's die ik inmiddels heb verzameld, 2.500 in totaal. Ik vind het dan soms raar om naar mezelf te kijken. Raar om mezelf zo te zien stralen en mezelf zo gelukkig te zien. Dat gevoel kende ik tot een jaar geleden nog niet. Het is tamelijk nieuw voor mij, maar ó wat voelt het goed!

Af en toe zet ik dan eens een paar foto's naast elkaar. Foto's van vóór de kaakosteotomie vergelijken met foto's van nu. Dan zie ik pas hoe groot het verschil is. Ik lijk niet eens meer op 'het meisje' van vóór de operatie. Er zijn ook wel eens bezoekers die mij een persoonlijk bericht sturen o.b.v. de voor- en na-foto's met de vraag of het wel dezelfde persoon is. Grappig vind ik dat altijd! Al moet ik zeggen dat ik dat gevoel bij onderstaande foto's zelf ook wel heb. Dat zijn echt twee totáál verschillende personen. Kijk ook even naar de uitstraling. Tenminste, dat is iets wat mij heel erg opvalt. Op de linkerfoto kijk ik 'pips', niet gelukkig, straal ik geen levensvreugde uit. Hoe anders is dat op de rechterfoto. Daar staat gewoon een zelfbewuste jonge vrouw. Of zien jullie dat anders? Kijk maar eens goed.

Toen (maart 2012) en nu, amper een jaar later... 'spot the difference'

Ik moet eerlijk toegeven dat ik het hele traject niet zo goed los kan laten. Wat er dan door me heen gaat? Nou ja, wat niet eigenlijk. De dag van de operatie komt nog dagelijks naar boven, de periode erna, de dag dat de beugel eruit ging, dankbaarheid dat tandarts Scuric en Dr. de Jonge me er doorheen hebben gesleept, het geluksgevoel wat ik niet kende maar nu iedere dag ervaar. Soms nog een beetje ongeloof. Iedere dag spookt er wel iets door mijn hoofd. Dit traject is een wezenlijk onderdeel van mijn leven. Dit traject heeft voor een grote uiterlijke maar ook innerlijke verandering gezorgd. Dit traject heeft mij veranderd als mens. Dit traject heeft echt een positieve invloed gehad op mijn leven.

Dat is dan ook één van de redenen waarom ik het niet los kan laten. De positieve switch die dit traject aan mijn leven heeft gegeven zal ik nooit en te nimmer vergeten. Bij de herinneringen zitten ook de mindere ervaringen, maar dat hoort erbij. Die zou ik wel los willen laten, maar het lukt me niet. Ze blijven rondspoken in mijn hoofd. En ach; na verloop van tijd zal het wel verwateren. Alles heeft zijn tijd nodig. Feit blijft dat ik tegenwoordig gelukkig ben en een gat in de lucht spring!

Tegenwoordig spring ik een gat in de lucht......

En gaat alles 'toppie joppie'!

Ik ben wel nog aan het twijfelen of ik bij terugkomst in Nederland weer terug ga naar de kaakfysio. Daarover de volgende keer meer. Het is maar een korte blog geworden; tijdgebrek speelt me af en toe parten! Mijn tante, nichtje en een vriendin zijn afgelopen week hier geweest, dus ik heb mijn tijd goed besteed. Fijn om even een paar vertrouwde mensen om me heen te hebben.

Ik denk tot volgende week, en anders een paar dagen later!

Liefs,

Cindy