Als je als naaste alles van dichtbij meemaakt: heldin Mama vertelt...

Goedemorgen,

"She is my friend, my spirit, my influence towards success. She gives me faith, she makes my pain feel less worse, she lightens up my world. She is everything." - Ik heb het over mijn moeder, de allerbelangrijkste persoon in mijn leven die altijd aan mijn zijde staat, no matter what. Ik heb veel aan haar te danken. In deze blog komt ze aan het woord.

"Cindy was altijd bang voor de tandarts en mede hierom heeft zij in haar tienerjaren geen beugel gehad. Toen ze thuis kwam met het nieuws dat ze aan een beugel ging beginnen en vervolgens ook een kaakosteotomie zou ondergaan, was ik wel verrast. Het meisje dat altijd bang was zou nu een groots traject instappen. Door haar angst heb ik vaak gedacht: "als ze dat maar vol gaat houden...""
Mama heeft gelijk. Ik was echt heel erg bang vroeger. Weken voor een afspraak bij de tandarts begonnen bij mij de slapeloze nachten al. Huilen, paniek, stress in de auto op weg naar de tandarts. Heftig, ook voor mijn moeder.

In de aanloop naar de operatie heb ik mijn moeder ook veel stress bezorgd. Meerdere keren per dag hing ik met haar aan de telefoon. Steeds weer praatte ze me moed in om door te zetten. Ze heeft me er letterlijk doorheen gesleept. "Iedere keer als de telefoon ging en ik zag Cindy's naam staan hield ik mijn hart vast. Wat zou er nu weer aan de hand zijn? Natuurlijk ben ik blij dat Cindy veel aan me heeft gehad, maar daar ben ik ook moeder voor. Ik steun haar onvoorwaardelijk."

Vooral ten tijde van de operatie was mijn moeder een grote steun. Ze is een echte powervrouw. Een dag na mij werd mijn vader ook geopereerd. Weliswaar in een ander ziekenhuis, maar toch, mijn moeder had op dat moment twee 'zorgenkindjes'. Na de operatie stond ze meteen aan mijn bed. "Ik vond het verschrikkelijk om Cindy daar te zien liggen. Ik herkende haar niet zoals de Cindy die ik ken. Daarbij voelde ik me machteloos. Het blijft toch je eigen kind waar aan gesleuteld is. Als moeder wil je niet dat je kind pijn heeft."

Ook tijdens mijn herstel stond mama altijd voor me klaar. Ze is een ware ster in de keuken en kwam regelmatig met originele, vernieuwende recepten. Ze hield me goed in de gaten of ik niet te veel kilo's zou verliezen. "Het herstel verliep voor mijn gevoel wat langzaam. Ik zag wel dat het iedere week beter ging, maar Cindy is net als ik een beetje ongeduldig als het gaat om herstellen. We hebben beiden geen 'zittende kont'. Toen ze weer wat vaster voedsel mocht gaan eten, heb ik mijn / onze favoriete koude schotel gemaakt. Kon ze tenminste niet haar tong verbranden." - Ohhh ja, echt waar, mijn moeder maakt echt de allerlekkerste koude schotel (een Limburgse variant op aardappelsalade / rundvleessalade, red.) van de hele wereld!

Naarmate de maanden vorderden ging het steeds beter en zag mijn moeder mij veranderen. Een half jaar na de operatie ging de beugel eruit. "Weer een hoofdstuk afgesloten", zegt mama. "De resultaten mogen er ook zijn! Dit hele traject heeft Cindy als persoon veranderd. Ze is zelfverzekerder geworden, ze straalt en ik geloof echt dat de dingen die ze nu doet een direct gevolg zijn van dit traject. Daar ben ik als moeder enorm trots op."

Over de blog heeft ze het volgende te vertellen: "de blog is in de loop der tijd nogal uit de hand gelopen, maar het is allemaal zeker ergens goed voor geweest. Ik ben een vaste lezer en de verhalen die Cindy schrijft vind ik indrukwekkend. Er zijn talloze lotgenoten die dankzij de blog toch de stap hebben durven zetten. Ik vind het knap dat een ex-patiënt zoals Cindy dit teweeg kan brengen. De aanhouder wint, dat is wel een les die ik uit het hele traject van Cindy heb geleerd."

Mijn moeder is een bijzonder mens. Ze geeft me kracht, moed, ze heeft vertrouwen in me. In haar armen voel ik me veilig, ver verwijderd van de grote boze wereld om ons heen. Ze is zorgzaam, staat 24/7 voor me klaar. Ze begrijpt me, voelt me aan. We hoeven elkaar maar aan te kijken en we weten genoeg. Daar zijn geen woorden voor nodig. Mijn moeder is mijn bron, degene die er mede voor heeft gezorgd dat ik zover ben gekomen. Ik ben haar eeuwig dankbaar voor alles wat ze voor me doet. Voor de wereld is ze misschien maar een persoon, maar voor mij is ze de hele wereld.

Mama, bedankt dat je je medewerking hebt verleend aan mijn blog. Dat is heel betekenisvol en waardevol voor mij. I love you.

Lieve lezers, tot volgende week.

Liefs,
Cindy

<3