zaterdag 31 december 2016

2016: over afscheid nemen en ultiem geluksgevoel...

Goedemorgen!

Wat is het jaar omgevlogen... ieder jaar sta ik uitgebreid stil bij wat er allemaal is gebeurd in het jaar. De laatste jaren kwamen er bij mij stuk voor stuk hoogtepunten voorbij. Prachtige dingen kwamen er op mijn pad. Ook in 2016 is er ontzettend veel gebeurd. Het was een emotionele rollercoaster.  Even geen 'kaak-verhalen', maar off-topic iets over het afgelopen jaar. Laat ik jullie even meenemen in de belangrijkste gebeurtenissen. Dan begrijpen jullie vast waarom de blog op een heel laag pitje heeft gestaan...

Dit jaar draaide vooral om mijn allerbeste vriendin: mama. Er waren ernstige zorgen rondom haar gezondheid. Het leverde veel stress en verdriet op. In combinatie met mijn zwangerschap was dit een loodzwaar proces. In april heb ik afscheid moeten nemen van mijn allerbeste maatje. Het was verschrikkelijk en het is nog steeds heel naar om zonder haar verder te moeten. Ik verloor het mooiste wat ik ooit had... maar ergens ook niet. Ik heb een moeder. Ik heb de mooiste, liefste en beste moeder van de wereld. Onze zoon heeft een superoma. Ze is alleen niet meer fysiek aanwezig. Maar haar onvoorwaardelijke liefde en alles wat ik van haar heb geleerd en meegekregen, zullen altijd bij mij blijven. En boven alles, ben ik een deel van haar. Zonder haar, zou ik niet bestaan. Waar ik ook ga, ik neem haar mee. Ze is zo ver weg, maar dichterbij dan ooit.

Enkele dagen na het afscheid ben ik met Archel gevlucht. Letterlijk. We pakten het vliegtuig naar New York, om na een week verder te vliegen naar Miami. Het was fijn om even weg te zijn, tijd voor elkaar te hebben, vreugde en verdriet te delen, maar bij thuiskomst wachtte de kilte. Leegte, stilte, niet meer even opbellen, geen zwaaiende mama achter het keukenraam als ik achterom binnen kwam, geen kus en geen knuffel, geen wijze raad. Niks. Dat deed en doet onwijs veel pijn.

Toch worstel ik me er doorheen en probeer ik iedere dag te genieten van wat we hebben. Ik ben dan wel iets heel moois verloren, maar in september heb ik er een wonder voor teruggekregen: onze zoon Micah. Van dit kleine nieuwe leventje geniet ik iedere dag. Mama heeft dat ook gezegd, dat we vooral moeten genieten van het leven. Dat we 'gewoon' verder moeten.... ik probeer het. Vaak lukt dat, soms niet.

Vreugde ken ik iedere dag. Samen met Archel en Micah. Zij toveren dagelijks een glimlach op mijn gezicht. We halen het beste in elkaar naar boven. We geven elkaar energie. Het is zoiets moois... Micah beseft het allemaal nog niet, maar onbewust sleept hij mij hier doorheen, vervangt tranen van verdriet door tranen van geluk. Hij geeft mij het ultieme geluksgevoel. Micah is een verrijking voor mijn leven, voor ons leven, ons gezinnetje.

Sanne Hans (Miss Montreal) schreef er een liedje over. Over oma Miek, mij en ons zoontje Micah. Een monument voor het leven. Dit was voor mij een van de hoogtepunten van 2016. Het was emotioneel, maar het liedje is zó waardevol om te hebben. 'Oma is een Ster' biedt ons troost, geeft ons hoop en houvast. Heb jij het liedje voorbij zien komen in 'Lieve S-S-Sanne'? Nee? Je kan het hier terugkijken.

Op deze laatste dag van het jaar staan we nogmaals even stil bij wat er allemaal is gebeurd. Tijd om nog even achterom te kijken, maar ook tijd om weer vooruit te gaan. Samen aan een mooie toekomst werken. Samen als gezinnetje... Schouders eronder en dóór. En oma Miek? Die kijkt mee, dat weet ik zeker. Ze is zo ver weg, maar dichterbij dan ooit.

Lieve lezers, ik wens jullie een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2017. Dat al jullie dromen uit mogen komen!

-X- Cindy



7 opmerkingen:

  1. Beste Cindy,

    Wat een jaar vol emoties is 2016 voor jou geweest! Van harte gefeliciteerd nog met de geboorte van jullie Micah, het is een cliché, maar toch: geniet van alles wat het moederschap met zich meebrengt, de tijd gaat zo snel en voor je het weet zijn ze zelfstandig en groot. Dat het is iet leuk om moeder te worden zonder dit te kunnen delen met je eigen moeder weet ik uit ervaring helaas. Gelukkig heeft jouw moeder nog wel een stukje van je zwangerschap mee kunnen maken maar dat het hard is dat zij de geboorte niet meer mee kunnen maken begrijp ik helemaal... Het prachtige lied dat Miss Montreal voor jullie heeft gemaakt heb ik ook gezien, heel waardevol denk ik voor jou! Ik ben zelf 3 oktober geopereerd, een bimaxillaire osteotomie, en heb veel informatie van te voren kunnen vinden op jouw blog, dat heeft me zeker goed geholpen in de voorbereiding naar de operatie. Ik wens jou en je gezin het allerbeste voor 2017!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Sylvia,

      Dank voor je lieve bericht! Allereerst wil ik jou ook alle goeds wensen voor het nieuwe jaar.

      Prachtige woorden schrijf je... we genieten optimaal van Micah - het is een heerlijk kindje. Het liedje van Sanne Hans zing of neurie ik regelmatig voor hem. Hij wordt er helemaal rustig van. :)

      Fijn om te horen dat je veel aan mijn blog hebt gehad in de aanloop naar je operatie toe. Hopelijk is alles goed gegaan en ondervind je niet al te veel hinder.

      Heel veel succes met alles en mocht ik nog iets voor je kunnen betekenen, schroom niet om contact op te nemen.

      Lieve groet,
      Cindy

      Verwijderen
  2. Hoi Cindy

    Wat heb je dit mooi omschreven.Het verdriet en ernaast de blijdschap.Het loslaten maar ook het nabij zijn.
    Ook al is het alweer bijna februari,de tijd vliegt!,ik wil je toch alle goeds voor het komende jaar wensen.Gewoon omdat ik vind dat dit het hele jaar kan,elkaar positieve wensen sturen.
    Ook ik kijk vrijwel dagelijks op dit forum...mijn operatie komt nu steeds dichterbij en daarmee de angst sterker.
    Maar door dit forum meer duidelijkheid wat me enige rust geeft...
    Dankjewel!

    Geniet van Micah!

    Groetjes Lotte

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Lotte,

      Wat een lieve reactie van je, dankjewel.

      Spannend dat je operatie steeds dichterbij komt. Ik ben blij om te lezen dat je veel aan de blog en het forum hebt. Mocht ik je ergens mee op weg kunnen helpen, laat het maar weten!

      Lieve groet,
      Cindy

      Verwijderen
  3. Hoi Cindy.

    Wat ben je een sterkte vrouw, dat mag gezegd worden.

    Heb zelf 16 februari 3 dagen geleden de onderkaak operatie gehad.

    Pfoe ja, heftige dagen maar qua pijn is het te doen, slik totaal geen pijnstilling. Ben wel al uitgekeken op het vloeibaar eten pff.

    Bedankt voor je blog. Heeft me goed geholpen!

    Groetjes Melissa

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Melissa,

      Dankjewel voor je berichtje. Doet me goed om te lezen...

      Gelukkig heb je de operatie achter de rug en kun je de weg naar herstel inzetten. Zo te lezen heb je niet zoveel pijn, mooi zo! Heel veel beterschap & een spoedig herstel.

      Lieve groet,
      Cindy

      Verwijderen