Dr. de Jonge en Scuric hebben overleg gepleegd; wat gaat er nu gebeuren?

Goedemorgen!

Inmiddels ben ik weer een beetje bijgekomen van alle heisa van de afgelopen weken. De rust is een beetje wedergekeerd. Ofja, eigenlijk niet helemaal, maar daar kom ik later deze blog nog even op terug. Via deze weg wil ik nog een keer iedereen bedanken die heeft gereageerd op de uitzendingen van BNN De Social Club en Limburg Vandaag van TVL. Een fantastische ervaring en schijnbaar heeft het ook veel losgemaakt bij de kijkers. De bezoekersaantallen op de blog zijn gigantisch gestegen.

De afgelopen twee weken ben ik weer bezig geweest met de strijd tegen mijn ongemakken, die ik overgehouden heb aan de kaakosteotomie, nu ruim twee jaar geleden. Het is inmiddels bekend dat ik op 7 juli onder het mes ga in het Atrium MC te Heerlen. Dan worden alle 6 de plaatjes en de 24 schroefjes verwijderd. Met vlagen slaat de angst alweer toe. Ik heb aangegeven dat ik per se door Dr. de Jonge geopereerd wil worden. Niemand anders mag aan mijn mond komen. Volgens mij kon hij hier wel om lachen, maar ik meen dit echt serieus. Ik heb veel vertrouwen in hem, dat is nog nooit geschaad.

Op de ochtend voor de opnames voor TV Limburg ben ik nog even in het ziekenhuis geweest om de scan te laten maken. Ja, die scan die ik door alle frustraties vergeten was toen ik op controle was bij Wim en Dr. de Jonge. Die dag dat ik per ongeluk weg was gelopen. Ik voelde me best een beetje ongemakkelijk op de poli. De wachtruimte zat helemaal vol en ik voelde een paar ogen op me branden. Soms denk ik wel eens: "zouden mensen me herkennen?"

Na een paar minuten mocht ik binnenkomen. Deze keer had ik een hele leuke assistente. Een jonge vrouw, zelf ook een beugel en razend benieuwd naar mijn ervaringen. Ze pakte mijn voor-foto's erbij, want ze was nieuwsgierig naar mijn 'oude' gezicht. Verder vroeg ze dingen over de blog. Ze kwam erg geïnteresseerd over, heel erg leuk. Toen de foto's aan het laden waren, hebben we nog uitgebreid gesproken. De foto's heb ik uiteindelijk op cd meegekregen naar huis. Fijn voor bij de verzameling, die inmiddels behoorlijk groot is! Afijn, dat had ik weer achter de rug.

Binnenkort word ik verlost van de plaatjes en de schroeven in boven- en onderkaak

Tevens ben ik inmiddels bij de tandarts geweest. Dr. de Jonge had overleg met Scuric gehad over mijn casus. Scuric zei al dat ik uitgebreid was besproken. Ojee, flink geroddeld, dacht ik al. Het eerste idee van Dr. de Jonge was om een splint aan te meten, maar Scuric zelf stond hier niet helemaal achter. Met een splint worden de symptomen bestreden, maar worden er geen oorzaken aangepakt.

De spanning in de kauwspieren moet ergens vandaan komen. Die zit er niet zomaar. Scuric begreep dat ik in mijn radeloosheid op zoek ben gegaan naar alternatieven zoals de fysio, neuromusculair therapeut, osteopaat enzovoorts. Het is de kunst om uit te gaan vinden waar die spanning vandaan komt. Want zoals gezegd, de stramme kauwspieren kunnen wel aangepakt worden, maar die komen heel snel weer terug als de behandeling stopt. Het heeft geen zin om de symptomen aan te pakken. De oorzaak moet bestreden worden. Het kan zijn dat de beet niet helemaal klopt. Van de buitenkant kan de tandarts wel wat bekijken, maar hij krijgt op deze manier geen gedetailleerd beeld van de situatie.

Daarom is er besloten om grondig onderzoek te gaan doen. Komende vrijdag moet ik terug naar de tandarts voor dat onderzoek. Wat er precies gaat gebeuren weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het tussen de 45 minuten en 1 uur zal duren. Er worden in ieder geval afdrukken gemaakt en ik denk dat ik ook een scan of iets dergelijks krijg. Hij wil namelijk gaan kijken hoe mijn tanden op elkaar komen, hoe ze elkaar raken en of daar wellicht iets niet klopt. Ik laat het 'rustig' op me af komen, voor zover dat bij mij kan.

Gelukkig worden de kosten van dit onderzoek vergoed uit mijn zorgverzekering. Althans, grotendeels. Dit onderzoek kost tussen de 300 en 400 euro, een flinke prijs. Vanuit mijn verzekering bij CZ krijg ik 500 euro per kalenderjaar vergoed aan tandartskosten. Ik vrees dat ik alleen al met dat onderzoek over die kosten heen ga. Dan heb ik nog niet eens rekening gehouden met de eventuele behandeling erna. Na dat onderzoek wordt er, net als voor het beugeltraject, een behandelplan opgesteld. Misschien moeten er wat tanden bijgewerkt worden. Op dit moment heb ik geen enkel idee wat er gaat gebeuren.

Ik weet in ieder geval wel dat ik er alles aan doe om volledig te herstellen. De frustraties zitten diep. Als ik ermee kon leven, had ik al deze stappen echt niet genomen. Maar ik wil er vanaf. Ik ben er klaar mee. Ik wil weer helemaal normaal kunnen functioneren zonder tegen beperkingen aan te lopen. Oké, dat gevoel in de onderlip en kin zal wel niet meer terugkomen. Dat heb ik geaccepteerd, ik heb daar verder weinig last van. Echter het feit dat je iedere dag weer geconfronteerd wordt met je lichamelijke ongemakken naar aanleiding van de kaakosteotomie, is behoorlijk frustrerend. Scuric staat er trouwens heel positief tegenover om de plaatjes en schroeven eruit te laten halen. "Dat hoort ook niet in je lichaam", zei hij toen ik vertelde over de geplande operatie.

Nog wat anders. Afgelopen week heb ik de shoot voor de Flair gehad. Ik ben daarvoor een hele dag in Rotterdam geweest. Lekker in de make up, je haren die gedaan worden, mooie kleren aan.... het enige dat mij nog restte: "shine bright like a diamond..." Nu heb ik daar de afgelopen tijd weinig moeite mee. De foto's zijn héél erg mooi geworden! Waarschijnlijk krijg ik de foto's zelf ook, maar wel pas na de publicatie. Dit zal ergens in juni zijn. Over de precieze datum informeer ik jullie nog via de blog.

Aan het begin van deze blog vertelde ik dat de rust toch nog niet helemaal is wedergekeerd. Al die bijzondere, inspirerende dingen op mijn pad. Fantastisch natuurlijk, maar ik ben wel een enorme stuiterbal geweest. Positieve en negatieve emoties door elkaar, best heftig! Vorige week kreeg ik een mail van de kwaliteitscoördinator van het Atrium MC. Een paar dagen later heb ik telefonisch met hem gesproken. Of ik als spreker op wil treden tijdens een Atrium event, genaamd "8min4you". Die beste man vindt mijn blog een fantastisch initiatief, 'de nieuwe manier' om patiënten te bereiken en te informeren. De manier waarop ik dit doe, vindt hij heel inspirerend. Daarom heeft hij me gevraagd om mijn ervaringen op dit congres te delen. De hele wereld kan met dit event meekijken, want er is ook een livestream. Ik ben eens wat gaan opzoeken hierover en kwam eigenlijk al vrij snel tot de conclusie: ik moet dit doen! Op 21 mei zal ik mijn verhaal gaan delen met de rest van de wereld! Voor meer informatie over dit event kun je kijken op: http://www.atriummc.nl/8min4you.

Voor nu ben ik heel benieuwd hoe het vrijdag gaat lopen en met welke ideeën de tandarts komt. Ik houd jullie hierover in ieder geval op de hoogte!

Tot volgende week.

Liefs,
Cindy