5 maanden post-OK: mijlpaal 10.000 bezoekers op de blog!

Hallo lezers!

Aangezien ik in de afgelopen week geen noemenswaardige vorderingen heb gemaakt, geen lompe of domme ongelukjes heb gehad en er verder geen bijzonderheden zijn, wijd ik deze blog aan..... "de blog".

Afgelopen woensdag heeft mijn blog de magische grens van 10.000 bezoekers bereikt en nu is ook al de grens van 11.000 bezoekers ruim overschreden. Toen ik in februari deze blog aanmaakte, had ik nooit verwacht dat zoveel mensen hun weg naar deze blog zouden vinden. In de voorbereiding richting de operatie heb ik vrij weinig berichten geplaatst. Logisch, want toen had ik nog weinig te vertellen. Pas na de operatie werd het posten van berichten geïntensiveerd. Omdat ik zelf in de aanloop naar de operatie toe een stukje voorlichting in de vorm van ervaringsverhalen heb gemist, besloot ik zelf zeer gedetailleerd mijn traject te gaan beschrijven. Dit is een succes gebleken. Op dagen dat ik een nieuwe blog plaats, heb ik meestal rond de 200 bezoekers op één dag. De vaste lezers zijn gewend om op een vaste dag een nieuw verhaal voorgeschoteld te krijgen, op maandag dus. Dat verklaart de hoge bezoekersaantallen. Overigens staat het dagrecord op 470 bezoekers. Op 6 september 2012 wist dit aantal mijn blog te vinden. Het is best leuk om al die statistieken te volgen.

Zoals ik al zei had ik van tevoren niet verwacht dat zoveel mensen mijn blog zouden vinden. Wat ik me ook nooit heb gerealiseerd is het feit dat er ontzettend veel mensen in hetzelfde traject zitten. Hier kwam ik later pas achter, na het starten van de blog.

Sinds er een contactformulier aan de blog is toegevoegd, word ik vrijwel dagelijks gemaild met vragen. Ik heb er een dagtaak aan om mensen te beantwoorden en hier gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Dit vind ik absoluut niet erg, integendeel, ik vind het juist super om anderen te helpen. Ik kan op deze manier andere patiënten geven wat ik in mijn voortraject zo gemist heb.

Regelmatig krijg ik ook "zomaar" reacties van mensen die me bedanken dat ik alles zo gedetailleerd beschrijf. Mensen die met een geruster gevoel de operatie in zijn gegaan omdat ze wisten wat hun te wachten stond. Mensen die veel aan mijn tips hebben gehad. Mensen die zich na de operatie zorgen maakten over een bepaald gevoel in de kaken maar gerustgesteld werden door mijn blog omdat dit volkomen normaal bleek te zijn. Ga zo nog maar even door..... En dat geeft een fijn gevoel, een gevoel van: "ik doe het ergens voor". Dit houdt me gemotiveerd om wekelijks weer een nieuw gedetailleerd verhaal op de blog te publiceren.

Sinds 2 weken is er een forum toegevoegd aan de blog. Deze suggestie kreeg ik van een aantal vaste lezers. Ik ben me hier eens in gaan verdiepen en even later had ik al een forum toegevoegd aan de website. Een forum is een uistekende manier om interactie tussen lezers uit te lokken. Zo kunnen er vragen worden gesteld over de behandeling, kunnen ervaringen worden gedeeld, kunnen tips & tricks worden gedeeld enzovoorts. Dit forum is eigenlijk een verlengstuk van het contactformulier dat er al was. Via het contactformulier was ik de enige die kon helpen. Nu kunnen we ELKAAR helpen op het forum.

Het forum staat op dit moment nog in de kinderschoenen en er zijn nog niet zoveel reacties. Niet gek ook, het is pas 2 weken geopend. Enkele vaste lezers hebben al een topic geopend en ik hoop dat dit er op korte termijn nog veel meer gaan worden! Het uitwisselen van ervaringen kan voor lezers die de operatie nog moeten ondergaan van enorme waarde zijn. Hoe meer ervaringen er op het forum komen, hoe lager de drempel zal zijn voor nieuwe leden om ook een topic te openen.

Dus bij deze:
- Moet je de operatie nog ondergaan en zit je met vragen? Maak een topic aan en stel je vraag op het forum.
- Heb je deze operatie al achter de rug? Schrijf de ervaringen van je af en help hiermee anderen. Ook kun je je handige tips delen.

Om nu toch nog een persoonlijke draai te geven aan dit verhaal: ik moet me nu gaan klaarmaken omdat ik me om 9 uur weer mag melden bij de orthodontist. De laatste keer dat ik daar was is alweer 2,5 week geleden. Toen zijn er 2 brackets afgehaald aan de rechterkant. Eén boven en één onder. Hopelijk zijn mijn tanden weer iets meer in de juiste positie geschoven en kan de volgende stap gezet worden. Wat dat zal zijn weet ik niet, dat zie ik zometeen dan wel.

Verder ga ik deze week een uitdaging aan, die indirect te maken heeft met dit traject. Archel heeft mij in de weken na de operatie gesteund door net als mij alleen maar vloeibaar voedsel naar binnen te werken. Op die manier heeft hij de pijn van het niet kunnen eten behoorlijk verlicht. Ik vind het super knap dat Archel dat al die weken vol heeft gehouden. Er waren zoveel verleidingen en als hij wilde kon hij gewoon eten, maar dat weigerde hij. Hij wilde me steunen zoveel als hij kon. Geloof me, daar moet je echt sterk voor zijn. Om te kijken of ik mentaal ook zo sterk ben, ga ik vanaf vandaag een week lang de uitdaging aan. Jullie kunnen me voor gek verklaren, maar ik ga weer een week vloeibaar eten (samen met Archel), zodat ik in ieder geval een klein beetje kan voelen wat hij al die weken heeft gevoeld. Natuurlijk is het ook een prima manier om het lichaam te ontgiften. Ik weet zeker dat ik het zwaar ga krijgen. Ik had het al zwaar na de operatie, maar nu ik bijna alles weer kan eten zal het nog wel een stuk zwaarder worden. Ik ga de uitdaging aan! Eens kijken hoe de papjes en soepjes me weer gaan bevallen. En ach, het is maar voor een week.

Volgende week lees je hoe het is gegaan bij de orthodontist en natuurlijk ook hoe de "vloeibaar-voedsel-week" me is bevallen. Tot dan!

Liefs,

Cindy