maandag 7 april 2014

Als je alles van tevoren al wist, zou je het dan nog doen?

Goedemorgen!

"Als je 4 jaar geleden wist wat je nu allemaal weet, was je dan toch nog het traject in gegaan?" De maandelijkse afspraken bij de orthodontist, het aandraaien van de beugel en weer een paar dagen op yoghurt en puree leven, het schaamtegevoel, de pijn, de afspraken bij de kaakchirurg, de kaakosteotomie, 8 weken lang vloeibaar voedsel. Het bloed, zweet en ontelbaar veel tranen. Uiteindelijk de blijdschap. Blijdschap om het feit dat ik zonder na te denken kon lachen en mijn stralend gebit kon tonen aan de buitenwereld. Als ik dit allemaal van tevoren wist, had ik dit traject dan nog aangedurfd?

Het is een vraag die ik vaak krijg. Een vraag die me soms ook wel weer eens aan het denken zit. Naast de kaakoperatie heb ik natuurlijk nog enkele andere operaties ondergaan, waaronder drie neuscorrecties. Die operaties hebben in combinatie met de kaakosteotomie mijn gezicht wezenlijk veranderd. Soms denk ik wel eens: "Wauw, ik heb echt veel lef gehad om al mijn onzekerheden aan te pakken". De keuze om een beugel- en kaakosteotomietraject in te gaan was niet moeilijk. Ik moest wel, vanwege die medische noodzaak. Toch ging ik niet over één nacht ijs. Bij mij zijn daar heel wat huilbuien en scheldkanonnades aan vooraf gegaan. Ik wilde geen beugel, ik wilde geen pijn, ik durfde geen operatie. Ik gooide de kont tegen de krib, zoals ze dat wel eens zeggen. "Dan maar op jonge leeftijd een kunstgebit!" Mijn angst was in het begin groter dan de wil om dit traject in te gaan. Mijn moeder zei wel vaker: "Als je een kunstgebit wil moeten ze ook al je tanden trekken. Dat doet ook pijn!" Als ik dan weer gekalmeerd was, kon ik haar niets minder dan gelijk geven. Archel en mama hebben echt wat te verduren gehad.

Als emotioneel mens is mijn leven een achtbaan. Emoties gaan van het ene uiterste naar het andere uiterste. Gelukkig ben ik sinds de extreme make over vaak vrolijk, maar tijdens het traject was dit wel anders. Er zijn momenten geweest waarop ik dacht: "Ik laat mijn beugel eruit halen en ik stop met dit hele traject." Als ik even in een dip zat, gooide ik er de gekste dingen uit. Zeker toen ik in de maanden vóór de kaakosteotomie te maken had met een wachttijd van 4 maanden. VIER MAANDEN. Zestien weken onophoudelijke stress. Ik heb toen mijn hele agenda volgepland in de hoop dat de tijd voorbij zou vliegen. Dat ging ook wel redelijk snel, maar voor mijn gevoel nog lang niet snel genoeg.

Wat ik bij de start van het traject niet wist, was het feit dat ik uiteindelijk een boven- én een onderkaakosteotomie zou ondergaan. De tandarts zei in eerste instantie dat een onderkaakoperatie voldoende zou zijn. "Valt wel mee, zo'n operatie". Toen ik eenmaal bij Dr. de Jonge kwam en te horen kreeg dat mijn boven- én onderkaak aangepakt zouden worden, klopte mijn hart ineens in mijn keel. Die zag ik niet aankomen. Eerst spartelde ik een beetje tegen, maar uiteindelijk gaf ik toe aan de bekwaamheid van Dr. de Jonge. "Hij is een professional, hij zal het wel weten. Ik mag nu echt niet uit het traject stappen", dacht ik bij mezelf. Het was iedere dag weer anders. Mijn gevoel ging van het ene uiterste naar het andere uiterste. Van ongekende motivatie om het traject tot een succesvol einde te brengen tot tranen met tuiten en roepen dat ik die beugel zelf wel even uit mijn mond ging slopen.

Nu kan ik erom lachen. Toen niet. Ik weet ook niet of ik het traject in was gegaan met de wijsheden die ik nu heb. Als ik van tevoren had geweten hoeveel bloed, zweet en tranen het me zou kosten, weet ik niet of ik het had gedaan. Aan de andere kant: met mijn enorme doorzettingsvermogen ga ik alle uitdagingen in mijn leven aan. Als ik iets voor ogen heb, zal mij dit lukken. Daarin laat ik me niet van de wijs brengen door anderen.

Als ik naar die neuscorrecties kijk, bijvoorbeeld. De eerste neuscorrectie hier in Heerlen was qua resultaat niet zo'n succes, maar qua pijn viel het mee. Daarom durfde ik nog een tweede keer te gaan. Niet hier in Heerlen trouwens. Die tweede keer viel me al iets meer tegen. Bloeduitstortingen, zwelling, maar de pijn was nog te doen. Alleen het resultaat viel tegen. Ik móest en ik zou voor een perfecte neus gaan. Zoals ik al zei: als ik iets in mijn hoofd heb, gebeurt dat. Hoewel de vooruitzichten zeer pijnlijk waren, hield ik vast aan mijn ultieme droom: een mooie rechte neus. En dus ging ik voor de derde keer onder het mes. Deze keer werd een geweldig resultaat geboekt, maar o, wat heb ik een pijn gehad. Ik wist van tevoren dat het geen meevaller zou worden, maar mijn uiteindelijke doel heeft me er doorheen gesleept.

Ik denk dat dit met het beugel- kaakosteotomietraject hetzelfde is geweest. Hoewel ik van tevoren al wist dat het geen makkelijke weg zou worden, zei mijn intuïtie dat ik het moest doen. Zo'n kans zou ik misschien nooit meer krijgen. Dan maar een paar jaar bikkelen. Ik hoor het mezelf nog zeggen. Als ik toen had geweten wat mij nog te wachten stond, had ik het waarschijnlijk toch wel gedaan. Die mooie, perfecte glimlach was echt een geweldige motivatie.

Sinds mijn extreme make over heb ik dan ook een nieuw motto: "Pain is temporary, happiness is forever". Dit geldt voor heel veel dingen! Je dromen nastreven is niet altijd even makkelijk, maar met de juiste dosis doorzettingsvermogen en een ongekende wil zijn er heel veel dingen mogelijk. De weg er naartoe kan mentaal of fysiek 'painful' zijn, maar eenmaal je doel bereikt kun je genieten van je behaalde resultaten. Genieten van 'happiness'!

"You are so much stronger than you think".

Tot volgende week!

Liefs,
Cindy

PS Volgende week komt er een gastartikel van een kaakfysiotherapeut op de blog. I'll keep you posted!

PS1 Er zijn nog samples Bluem tandpasta die ik weg mag geven. Mocht je interesse hebben, stuur me dan even een berichtje.

11 opmerkingen:

  1. Hey
    Dit is allemaal zo herkenbaar! Woensdag krijg ik mijn bovenkaakverbreding en er gaat al een paar weken vanalles door me heen. Langs de ene kant wil ik het heel graag omdat het de eerste stap is naar een mooi gebit. Maar langs de andere kant zou ik niets liever willen dan nu de telefoon nemen en de operatie afbellen. Het is vooral de pijn en het niet kunnen eten die me doen twijfelen maar zoals je zegt is dat allemaal tijdelijk. Er is dan ook nog het feit dat ik na deze operatie nog een operatie moet ondergaan en ik denk dat ik dan misschien niet meer zal willen als deze operatie tegenvalt. Maar we zullen moeten afwachten. Ik heb vandaag en morgen wel een paar dingen geplant zodat ik er zo weinig mogelijk aan kan denken.
    Groetjes Hadewijch

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Hadewijch!

      Heel veel succes alvast voor komende woensdag en de dagen erna. Houd vast aan de gedachte waar je het voor doet! Als je met twijfels zit of vragen hebt, mag je me altijd een berichtje sturen.

      Zet 'm op!!

      Liefs,
      Cindy

      Verwijderen
    2. Dankjewel!
      Het is iets waar ik door moet en iedereen die dit doet twijfelt wel eens denk ik. De afspraak heb ik al 9 weken geleden gemaakt en sindsdien is het nog niet uit mijn hoofd geweest. Ik zal blij zijn als het achter de rug is en ik aan de rest van mijn traject kan beginnen.
      Groetjes
      Hadewijch

      Verwijderen
  2. nou Cindy, wat weegt zwaarder, een paar jaar ongemak of je verdere leven
    met een big smile?
    Dan is de keus wat makkelijker of niet soms?
    groetjes mam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies, mam! We zijn toch allemaal blij dat ik heb doorgezet... en jij bent een héle grote steun geweest in die tijd... en nu nog altijd!

      Love you xxx

      Verwijderen
  3. Hey Cindy,

    Super motivatie om dit allemaal zo te lezen.. Ik zelf ben bij de zelfde tandarts. Helaas moet ik ook een operatie ondergaan als ik een mooi gebit wil.. Alleen ik ben er toch een beetje bang voor.. Had je heel erg veel pijn? Hoelang heeft het geduurd tot het herstelt was?

    Alvast bedankt voor je antwoord.


    Groetjes, S

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo!

      Bedankt voor je reactie op de blog. Super om te horen dat je iets aan de blog hebt en dapper dat je ook het traject in gaat. Op mijn blog vind je veel antwoorden op heel veel vragen. Het is geen gemakkelijke weg, maar aan het eind kun je vol trots terug kijken. Ik zou zeggen: lees de blog eens een beetje door, dan is er denk ik al heel veel duidelijk.

      Succes!

      Liefs,
      Cindy

      Verwijderen
  4. Hoi Cindy,

    Heb al meerdere malen gedacht te reageren / dingen te vragen maar steeds niet de moed verzameld. Ik denk dat ik je gehele blog inmiddels al een keer of 3 heb doorgelezen, en herken er zo veel in.
    Een jaar geleden werd ik doorverwezen voor een second opinion, half jaar daarop de afspraak en het enige wat ik toen gehoord heb was 'boven en onderkaakoperatie'.
    Van mijn 12e tot mijn 18e heb ik al met diverse beugels gelopen en inmiddels heb ik nu bijna een week weer een blokjes beugel.
    Ik heb zo ontzettend veel aan jou blog! Toch heb ik wel een paar vragen...
    Had je tijdens je beugel periode ook dat je tanden/ kaken niet meer op elkaar paste omdat alles zo verschoven werd? en vlak voor de operatie, past alles dan nog wel op elkaar of gaat het pas weer passen na de operatie?
    En omdat je ook een neuscorrectie hebt gedaan, hoe reageren mensen erop? Kijken mensen je anders aan? of vonden ze de oude jij mooier? En/-of heb je de reactie wel eens gehad: "Je was toch al 'mooi' " ofzo.. Ik ben soms denk ik meer bang voor de reactie van andere mensen als voor het resultaat.
    En dan als laatste. Hoe reageren mensen uit jou niet directe omgeving op jou blog? Iedereen kan je zomaar volgen. Ook je foto's enzo.. Ben je vrienden kwijtgeraakt doordat je dit hebt gedaan?
    Sorry voor de vele vragen!

    Groetjes, Desiree

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Desiree,

      Bedankt voor je berichtje! Als eerste wil ik even kwijt: je mag me áltijd een berichtje sturen om je vragen beantwoord te krijgen. Geen zorgen, ik bijt niet. Hoewel, dat gaat nu allemaal een stuk beter dan voorheen. ;)

      Wat ontzettend fijn om te horen dat je iets aan mijn blog hebt. Dat is waar ik het uiteindelijk voor doe: mensen helpen.

      Om een antwoord te geven op je vragen:
      - Mijn tanden pasten tijdens de beugelperiode inderdaad niet helemaal perfect meer op elkaar. Ik had hier echter geen problemen mee met eten. Na de operatie pasten mijn tanden helemaal niet meer op elkaar! Ik mocht echter de eerste 8 weken niet kauwen, dus hier heb ik weinig hinder van ondervonden. Na die 8 weken was het aandraaien bij de orthodontist inmiddels in volle gang. Langzaam maar zeker pasten mijn tanden steeds beter op elkaar en kwam ik steeds dichter bij de 'perfecte beet'

      - Veel mensen weten dat ik een neuscorrectie heb gehad. Ze accepteren me zoals ik ben. Soms kijken mensen me wel eens raar aan als ik zeg wat ik allemaal heb gedaan. Sommige mensen uit mijn omgeving hebben inderdaad wel eens gezegd: "maar je was toch al mooi!" Voor mijn eigen gevoel was dit niet zo.... Als het zo diep zit, doen woorden van een ander je niks meer.

      - Mensen uit mijn niet directe omgeving reageren hartstikke positief op mijn blog. Dagelijks stromen er berichten in mijn mailbox van mensen die even willen zeggen dat ze veel aan mijn blog hebben. Of om een compliment te geven over de gedetailleerde verhalen. Of over de resultaten van mijn 'make over'. Of om vragen te stellen, onzekerheden weg te nemen. Ik ben inderdaad heel open en besef dat de hele wereld mijn traject kan volgen. Ik heb echter geen geheimen en schaam me nergens voor. Ik zet mijn verhaal erop.... om de emoties van me af te schrijven, voor bekenden om me heen, maar vooral voor al die mensen die ook in een dergelijk traject zitten. Een voorlichtingsboekje uit het ziekenhuis zegt nooit zoveel als een uitgebreid ervaringsverhaal van iemand. Ik hoop dat ik op deze manier inspirerend en behulpzaam kan zijn.

      - Ik ben inderdaad een aantal vriendinnen kwijtgeraakt. Jammer, helaas.... maar ik maal er niet meer om. Als mensen me niet kunnen nemen zoals ik ben, houd het op. Ik heb gevochten voor mijn geluk, ben ervoor gegaan en straal nu van oor tot oor. Ik ben nu de persoon die ik altijd had willen zijn. Dat straal ik nu ook uit!

      Ik hoop dat ik je bruikbare antwoorden heb kunnen geven op je vragen. Mocht je nog met andere vragen of onzekerheden zitten, stuur me gerust een berichtje.

      Heel veel succes in jouw traject!

      Liefs,
      Cindy

      Verwijderen
  5. Ik zou het zo weer over doen!!
    Bij mij is de operatie bijna 1 jaar geleden. Tijdens het traject heb ik ook nooit getwijfeld om te stoppen. Wel ging het herstel bij mij langzamer dan ik gedacht had. Ik was erg zwak en vermoeid en ik heb toen wel eens gedacht 'waarom heb ik dit gedaan?!'. Maar als je ziet wat het resultaat is, dan vergeet je de negatieve punten zo weer! :D
    Het is even op je tanden bijten, maar daarna heb je er de rest van je leven plezier van!!

    Groetjes Aniek

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goedzo Aniek, ben blij voor je! Lekker genieten van de resultaten.

      Shine bright like a diamond. ;)

      Liefs,
      Cindy

      Verwijderen