"Vol energie en een tikkeltje ongeduldig draai ik rond op mijn kruk op de stand van Bluem tijdens de International Dental Show (IDS) in Keulen. Af en toe geef ik mezelf even de tijd om alle indrukken binnen te laten komen en droom ik even weg. Omdat ik drie jaar geleden het lef heb gehad om een blog te starten over mijn traject zit ik hier. Het allereerste zaadje dat ik 3 jaar geleden plantte, is uitgebloeid tot een prachtige bloem. De blog is groot en wordt alleen nog maar groter. Het stille, onzekere meisje is uitgegroeid tot een gepassioneerde enthousiaste jonge vrouw. Dankzij de blog zijn er fantastische dingen op mijn pad gekomen. Dankzij de blog heb ik inspirerende mensen leren kennen. Dankzij de blog zit ik hier op de IDS in Keulen. Ik kijk om me heen, knijp eens in mijn arm en dan besef ik: ja, het is echt waar. Tijd om te shinen!"
Precies een week geleden stapte ik in de namiddag in de auto op weg naar Keulen. Wat had ik er naar uitgekeken om naar de grootste vakbeurs ter wereld voor professionals uit de tandheelkunde te gaan. Tegen een uur of half 7 kwam ik met ruim een uur vertraging aan bij 'The New Yorker', het hotel waar ik 5 nachten zou verblijven. Fokke Jan en Johan, de eigenaren van Bluem, waren al aanwezig en wachtten me op. Nadat ik mijn koffer op de kamer had gezet, zijn we meteen naar 'Scampino' gelopen, het vaste restaurant van de Bluem-delegatie. We hebben uitgebreid gekletst over Bluem en over wat ik kon verwachten tijdens de beurs. Mijn enthousiasme werd alleen nog maar meer aangewakkerd door deze twee heren. Na terugkomst in het hotel deden we nog een drankje in de lobby en kreeg ik mijn Bluem-shirt uitgereikt. Daarna was het hoog tijd om naar de kamer te gaan om een goede nachtrust te pakken.
 |
| Hotel The New Yorker Keulen |
Om jullie even een idee te geven van de grootte van de beurs, enkele feitjes:
- De beurs vond plaats van 10 maart t/m 14 maart 2015;
- In die 5 dagen hebben 138.500 bezoekers de beurs bezocht;
- Deze bezoekers kwamen uit 151 verschillende landen;
- Er waren 2.201 ondernemingen uit 56 verschillende landen met een eigen stand;
- Deze stands waren opgebouwd op een oppervlakte van 157.000 m².
Ongelooflijk groot(s) dus. De eerste dag zou ik alleen met Fokke Jan en Johan op de stand staan. Ik kreeg uitleg over de samples die uitgedeeld mochten worden en ik bereidde een verhaaltje voor dat ik aan (potentiële) klanten kon vertellen. "Ik ben er klaar voor, laat de mensen maar komen!" - Het duurde even voordat de eerste drukte zich aandiende. Zo'n beurs moet eerst even op gang komen. Mensen van over de hele wereld bezochten onze stand en waren zeer geïnteresseerd in Bluem. Mijn Engels, Duits en de woorden Turks die ik spreek zijn weer helemaal opgefrist. Vol enthousiasme vertelde ik over Bluem en verzamelde ik business cards van mensen die geïnteresseerd zijn in Bluem. Zelf gebruik ik Bluem al twee jaar en daar ben ik tot op heden tevreden over. Het was dus niet moeilijk om overtuigend te zijn naar de klanten toe. Heerlijk om je enthousiasme te delen en om te zien hoe positief bezoekers op je reageren!
Tegen de klok van 21.30 uur was de avond afgelopen en ging ik met Fokke Jan en Johan naar ons 'stamrestaurant' Scampino. Daar genoten we van een grote pan heerlijke garnalen. Dat was toch ieders favoriet! Toen we klaar waren met eten was het al laat en dus keerden we terug naar het hotel. De hotelkamer had ik nog steeds voor mezelf. Op woensdag zou Sana me komen vergezellen, een vrolijke verschijning die zich ook ging inzetten voor Bluem.
Die woensdag was het wederom druk bij de stand. Ik sprak met mensen van over de hele wereld. Chinezen, Koreanen, Brazilianen, Spanjaarden, Italianen, Australiërs, Saoedi-Arabiërs en ga zo maar door... Geweldig om zoveel mensen te ontmoeten. Wat een positieve energie straalde er door de hal. De passie en het enthousiasme van de bezoekers werkte aanstekelijk. Mijn innerlijke vlam werd nog meer aangewakkerd en straalde door mijn ogen naar buiten. Het gezegde "shine bright like a diamond" werd weer eens goed in de praktijk gebracht. Op woensdagavond hadden we onze eigen conferentiezaal afgehuurd. Bijna 60 bezoekers uit verschillende landen kwamen na sluiting van de beurs naar de conferentiezaal om de presentaties van Peter Blijdorp (kaakchirurg en de genie achter de formule van Bluem) en Ronald Muts (tandarts) aan te horen. De avond werd een groot succes en met een tevreden gevoel keerde iedereen 'huiswaarts' richting hotel.
De dagen vlogen voorbij... Op donderdagavond nam ik na een succesvolle beursdag afscheid van Sana, met wie ik twee leuke beursdagen had beleefd. De laatste twee dagen, vrijdag en zaterdag, werd ik vergezeld door de dochter van Fokke Jan, Juul. Gezelligheid ten top! Op de beursvloer werden business cards gretig uitgewisseld en bezoekers waren ook benieuwd naar mijn persoonlijke verhaal. Ik liet voor- en na-foto's zien van mijn traject. Bij velen viel de mond open van verbazing. Dit maakte me nog trotser! Ik genoot van alle nieuwe ontmoetingen, de soms diepgaande gesprekken en de lol die we samen hadden om de gekste dingen. Als een vis in het water... Op zaterdag rond een uur of 17.00 zat het er voor mij op. Het gaspedaal werd stevig ingedrukt en binnen no-time was ik thuis, waar het eten al voor me klaar stond. Ik was blij om Archel weer te zien en ik heb hem de rest van de avond de oren van de kop gekletst. Hij vond het geweldig voor me, zag me stralen...
Stuiterend ging ik door het huis, helemaal onder de indruk van alle ervaringen die ik tijdens de IDS had opgedaan. Slapen? Onmogelijk! Tijdens de beurs heb ik iedere dag ongeveer 4 uur geslapen, maar het was voldoende. De positieve vibe die door de hal ging sloeg op me over. Dat ging thuis nog even door.... Zaterdagnacht ging ik tegen een uur of 1 naar bed, waarna ik gisterochtend om 5 uur alweer met wijd opengesperde ogen rechtop in bed zat. Klaarwakker. Geen probleem, want er stond een afspraak gepland. Om 7.00 uur zat ik in de auto richting het ziekenhuis in Heerlen, waar ik om 8.00 uur een afspraak had met Dr. de Jonge. Over 6 weken staat het congres waar we samen een presentatie mogen verzorgen al voor de deur, dus het was hoog tijd om een start te maken met de voorbereidingen. Ook met hem heb ik al mijn belevenissen gedeeld. Dr. de Jonge vond het allemaal geweldig om aan te horen. Met een grote grijns op ons gezicht hebben we een start gemaakt aan onze presentatie. Ik ben ervan overtuigd dat het een succes wordt.
Nu is het maandagochtend. De IDS is achter de rug. Herinneringen voor het leven zitten veilig opgeborgen in mijn hoofd. Er staan nog mooie dingen te gebeuren. Dat voel ik. Er zijn nieuwe, waardevolle contacten gelegd met mensen van over de hele wereld. Volgende week ga ik daar nog dieper op in, want de belevenissen van de afgelopen week zijn niet samen te vatten in slechts één blog.
Voor nu eindig ik de blog met een uitspraak die een orthodontist uit Brazilië aan mij deed. Een uitspraak die ik niet meer uit mijn hoofd krijg... Een uitspraak die mij zeer diep heeft geraakt, waarbij ik even terugdenk aan alles wat ik heb moeten doorstaan om de stralende Cindy te worden die ik nu ben. Ik voel me trots en voldaan dat ik de afgelopen week veel mensen heb kunnen bereiken met mijn stralende glimlach.
"Blijf je mooie glimlach delen, want als je naar het leven lacht, lacht het leven naar je terug."
Tot volgende week.
Liefs,
Cindy
- Deze stands waren opgebouwd op een oppervlakte van 157.000 m².
Ongelooflijk groot(s) dus. De eerste dag zou ik alleen met Fokke Jan en Johan op de stand staan. Ik kreeg uitleg over de samples die uitgedeeld mochten worden en ik bereidde een verhaaltje voor dat ik aan (potentiële) klanten kon vertellen. "Ik ben er klaar voor, laat de mensen maar komen!" - Het duurde even voordat de eerste drukte zich aandiende. Zo'n beurs moet eerst even op gang komen. Mensen van over de hele wereld bezochten onze stand en waren zeer geïnteresseerd in Bluem. Mijn Engels, Duits en de woorden Turks die ik spreek zijn weer helemaal opgefrist. Vol enthousiasme vertelde ik over Bluem en verzamelde ik business cards van mensen die geïnteresseerd zijn in Bluem. Zelf gebruik ik Bluem al twee jaar en daar ben ik tot op heden tevreden over. Het was dus niet moeilijk om overtuigend te zijn naar de klanten toe. Heerlijk om je enthousiasme te delen en om te zien hoe positief bezoekers op je reageren!
De uren vlogen voorbij en voordat ik het wist zat mijn eerste dag op de beurs erop. Althans, het werk bij de stand zat erop. De beurs duurde iedere dag tot 18.00 uur. Op de eerste dag besloten we een bijeenkomst te bezoeken van goede bekenden van de eigenaren van Bluem. De Nederlandse orthodontist Nico Vrijens, die trouwens nauw samenwerkt met Dr. de Jonge, en een orthodontist die zojuist was gearriveerd uit Brazilië verzorgden deze avond ieder hun eigen presentatie. Met Nico had ik van tevoren al gesproken en hij 'kende' me al van de blog. Hartstikke leuk om die (h)erkenning te krijgen. Ik straalde van oor tot oor. De presentaties waren zeer interessant en Nico noemde me zelfs nog even tijdens zijn presentatie. Terwijl hij met zijn vinger naar mij wees vertelde hij dat 'that young lady over there who's taking a picture' een kaakosteotomie had ondergaan en was geopereerd door Dr. de Jonge. Leuk!
 |
| Samen met orthodontist Nico Vrijens |
Die woensdag was het wederom druk bij de stand. Ik sprak met mensen van over de hele wereld. Chinezen, Koreanen, Brazilianen, Spanjaarden, Italianen, Australiërs, Saoedi-Arabiërs en ga zo maar door... Geweldig om zoveel mensen te ontmoeten. Wat een positieve energie straalde er door de hal. De passie en het enthousiasme van de bezoekers werkte aanstekelijk. Mijn innerlijke vlam werd nog meer aangewakkerd en straalde door mijn ogen naar buiten. Het gezegde "shine bright like a diamond" werd weer eens goed in de praktijk gebracht. Op woensdagavond hadden we onze eigen conferentiezaal afgehuurd. Bijna 60 bezoekers uit verschillende landen kwamen na sluiting van de beurs naar de conferentiezaal om de presentaties van Peter Blijdorp (kaakchirurg en de genie achter de formule van Bluem) en Ronald Muts (tandarts) aan te horen. De avond werd een groot succes en met een tevreden gevoel keerde iedereen 'huiswaarts' richting hotel.
De dagen vlogen voorbij... Op donderdagavond nam ik na een succesvolle beursdag afscheid van Sana, met wie ik twee leuke beursdagen had beleefd. De laatste twee dagen, vrijdag en zaterdag, werd ik vergezeld door de dochter van Fokke Jan, Juul. Gezelligheid ten top! Op de beursvloer werden business cards gretig uitgewisseld en bezoekers waren ook benieuwd naar mijn persoonlijke verhaal. Ik liet voor- en na-foto's zien van mijn traject. Bij velen viel de mond open van verbazing. Dit maakte me nog trotser! Ik genoot van alle nieuwe ontmoetingen, de soms diepgaande gesprekken en de lol die we samen hadden om de gekste dingen. Als een vis in het water... Op zaterdag rond een uur of 17.00 zat het er voor mij op. Het gaspedaal werd stevig ingedrukt en binnen no-time was ik thuis, waar het eten al voor me klaar stond. Ik was blij om Archel weer te zien en ik heb hem de rest van de avond de oren van de kop gekletst. Hij vond het geweldig voor me, zag me stralen...
Stuiterend ging ik door het huis, helemaal onder de indruk van alle ervaringen die ik tijdens de IDS had opgedaan. Slapen? Onmogelijk! Tijdens de beurs heb ik iedere dag ongeveer 4 uur geslapen, maar het was voldoende. De positieve vibe die door de hal ging sloeg op me over. Dat ging thuis nog even door.... Zaterdagnacht ging ik tegen een uur of 1 naar bed, waarna ik gisterochtend om 5 uur alweer met wijd opengesperde ogen rechtop in bed zat. Klaarwakker. Geen probleem, want er stond een afspraak gepland. Om 7.00 uur zat ik in de auto richting het ziekenhuis in Heerlen, waar ik om 8.00 uur een afspraak had met Dr. de Jonge. Over 6 weken staat het congres waar we samen een presentatie mogen verzorgen al voor de deur, dus het was hoog tijd om een start te maken met de voorbereidingen. Ook met hem heb ik al mijn belevenissen gedeeld. Dr. de Jonge vond het allemaal geweldig om aan te horen. Met een grote grijns op ons gezicht hebben we een start gemaakt aan onze presentatie. Ik ben ervan overtuigd dat het een succes wordt.
Nu is het maandagochtend. De IDS is achter de rug. Herinneringen voor het leven zitten veilig opgeborgen in mijn hoofd. Er staan nog mooie dingen te gebeuren. Dat voel ik. Er zijn nieuwe, waardevolle contacten gelegd met mensen van over de hele wereld. Volgende week ga ik daar nog dieper op in, want de belevenissen van de afgelopen week zijn niet samen te vatten in slechts één blog.
Voor nu eindig ik de blog met een uitspraak die een orthodontist uit Brazilië aan mij deed. Een uitspraak die ik niet meer uit mijn hoofd krijg... Een uitspraak die mij zeer diep heeft geraakt, waarbij ik even terugdenk aan alles wat ik heb moeten doorstaan om de stralende Cindy te worden die ik nu ben. Ik voel me trots en voldaan dat ik de afgelopen week veel mensen heb kunnen bereiken met mijn stralende glimlach.
"Blijf je mooie glimlach delen, want als je naar het leven lacht, lacht het leven naar je terug."
Tot volgende week.
Liefs,
Cindy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten