Nog nooit hebben zoveel mensen op één dag de blog bezocht als afgelopen woensdag, 20-05-2015. Bijna 1.000 pageviews op één dag. Een record. Een piek van 500 pageviews tussen 21.00 uur en 21.30 uur. Ongelooflijk... Woensdagavond werd de kracht van social media nog maar eens te meer duidelijk. Ik ga er later deze blog dieper op in. Eerst even aandacht voor het volgende...
Tijdens het NVM-congres dat ik vorige maand met Bluem bezocht, werd ik door gavetandeninfo.nl en dentalinfo.nl gevraagd om een artikel te schrijven over mijn beugel- en kaakosteotomietraject. Uiteraard heb ik volmondig 'ja' geantwoord op dit verzoek! Super dat ook de blog op die manier een groter platform krijgt en ik mijn verhaal met nog meer mensen kan delen. Er is gewoon heel veel behoefte aan informatie en er is nog steeds véél te weinig te vinden over dit onderwerp. Met de plaatsing van mijn artikel op deze websites is er weer een stap gezet wat betreft informatievoorziening. Ben je nieuwsgierig naar wat ik geschreven heb? Met een klik op deze link kom je uit bij mijn artikel op dentalinfo.nl. Het artikel van gavetandeninfo.nl vind je hier.
Dat de blog echt groot aan het worden is, merkte ik afgelopen maandag toen ik voor mijn werk een tandartspraktijk aan de lijn had. Dat ging als volgt:
"Goedemorgen, met tandartspraktijk...."
"Goedemorgen, u spreekt met Cindy van de Moosdijk van Bluem..."
Stilte.
"Jij bent dé Cindy van de blog?"
"Ja, dat ben ik inderdaad..."
"Wauw, wij sturen al onze patiënten door naar jouw blog! Volgens mij hebben we zelfs een link naar jouw blog op de website staan. Je doet echt goed werk!"
Ik werd er helemaal enthousiast van. Erg leuk om die bevestiging te krijgen. Dat geeft ook weer een nieuwe dosis motivatie en inspiratie.
Afgelopen woensdag was het een 'normale' dag op de blog. Totdat ik er door een vriendin op gewezen werd dat er bij 'Hotter Than My Daughter' een potentiële patiënt voor Dr. de Jonge voorbij kwam. Ik zapte naar RTL4 en inderdaad. Jeetje, wat had ik met dat meisje te doen. Op Twitter kwamen allemaal denigrerende berichten over haar voorbij. Ze is echt heel erg ongelukkig. Toen Gordon zei dat er nog tijdens die uitzending iets aan haar tanden zou gebeuren begon ik mee te twitteren. Ik vroeg me 'hardop' af of dit gebit gered kon worden zonder een beugel en een osteotomie. Na een paar minuten werd duidelijk dat het meisje inmiddels een kaakverbreding had gehad, er een beugel was geplaatst en in de toekomst nog een kaakosteotomie zal ondergaan. Zie je wel, dat kon ook niet anders. Ik deelde mijn verhaal op Twitter met de kijkers van het programma. Onder de hashtag '#HTMD' deelde ik mijn blog met de voor- en na-foto's. Niet om reclame te maken, maar om mensen (en dan vooral de mensen die zo denigrerend waren) in te laten zien dat het wel een 'life-changing', maar zeer heftig traject is. Ik doe mijn petje af voor die meid en vind het heel knap dat ze dit traject in is gestapt. Ze gaat zóveel gelukkiger worden! Bijna 1.000 bezoekers hebben via Twitter mijn blog aangeklikt en de voor- en na-foto's bekeken. Ik hoop dat ik op deze manier weer een beetje besef heb gekweekt, maar aan de reacties te zien zit dat wel goed. Ten slotte voor dat meisje: you go girl... op naar een stralende en vooral gezonde glimlach.
Zelf ben ik ook weer hard op weg om korte metten te maken met mijn klachten. Afgelopen donderdag stond er om 9.30 uur een afspraak bij Dr. de Jonge gepland. Vanwege de spits vertrok ik om 8.15 uur vanaf Weert, waarna ik om 9.10 uur op de poli Kaakchirurgie stond. Ik mocht nog even plaatsnemen in de wachtkamer. In de verte zag ik Dr. de Jonge over de gang lopen. Terwijl ik nog even m'n mails aan het checken was op mijn telefoon, werd ik al naar binnen geroepen. Het was pas 9.20 uur. Mooi op tijd! Ik nam plaats en de assistente toverde de splint tevoorschijn. Ik mocht 'm meteen in doen. Hij klikte over mijn tanden. 'Zo hey, dat zit goed strak!' - "Als je 'm uit wil doen dan duw je de splint gewoon met je duimen omhoog." - jaja, gewoon. Het was nog een flinke worsteling om dat ding de eerste paar keren eruit te krijgen. Inmiddels zit de splint iets minder strak en kan ik 'm dus ook met iets meer gemak uit mijn mond verwijderen.
 |
| De splint: net een clear overlay, maar van veel harder en dikker materiaal. Bovendien is de splint aan de bovenkant grotendeels afgevlakt. |
Ik mocht de splint weer opnieuw in doen. De assistente zei dat Dr. de Jonge er binnen enkele momenten aan zou komen en ze vertrok. Stiekem worstelde ik verder met de splint, verwijderde 'm uit mijn mond en legde hem netjes op een doekje neer. Ik weet toch hoe dat gaat. Dr. de Jonge en ik kletsen altijd eerst even. Omdat ik nog moest wennen aan het gevoel van de splint vond ik het geen goed plan om te kletsen met de splint in. In het begin klonk het een beetje alsof ik een spraakgebrek had met dat ding in. Dat valt nu overigens wel mee. In de verte hoorde ik de schoenen van Dr. de Jonge al, waarna hij even later in zijn witte jas de hoek om zwaaide. Zoals altijd een grote glimlach op zijn gezicht. Het kon niet anders of er verscheen ook een glimlach op mijn gezicht. Het klinkt misschien raar uit mijn mond, maar ik had echt uitgekeken naar deze afspraak. Die splint kon me niet snel genoeg geplaatst worden. Ik doe er alles aan om de klachten te verminderen / te laten verdwijnen. Ik heb er inmiddels ook alles voor over. Dr. de Jonge plaatste de splint in mijn mond. *Klik*, hij zat meteen op z'n plek. "Je moet de splint zoveel mogelijk dragen...", zei Dr. de Jonge - "Zo, mag ik 'm nu weer uit doen?", vroeg ik er vrijwel meteen achteraan. Weer een hartelijke lach. Ach, moet kunnen. Ik draag de splint tot nu toe zeer gedisciplineerd. Alleen tijdens (telefoon)gesprekken die ik voor mijn werk voer en tijdens het eten gaat dat ding uit. Voor de rest draag ik de splint de hele dag. Netjes, toch? De eerste dagen heb ik wat last gehad van gevoelige tanden en (nog) stijvere kaken, maar mijn zoektocht op Google wees uit dat dat normaal is. Zoals ik al zei, ik heb er alles voor over om van die uitermate frustrerende (vermoeidheids)klachten af te komen. Over een maand moet ik terug komen bij Dr. de Jonge voor controle om te kijken of de splint oké zit. Ik ben reuze benieuwd of ik over een maand misschien al vooruitgang heb geboekt. I'll keep you posted.
Komende donderdag moet ik naar de kaakfysio. Hij weet het nog niet, maar het wordt mijn laatste keer. Ik vind zelf dat ik er niet zoveel meer te zoeken heb. De afgelopen maanden heb ik tijd en moeite geïnvesteerd om iedere keer daar naartoe te gaan, maar ik vind de vorderingen te minimaal om er nog mee door te blijven gaan. Inmiddels ben ik ook wel klaar met ballonnen opblazen... Bovendien puilt mijn agenda uit van afspraken en kan ik maar moeilijk tijd vinden om die afspraken te realiseren. Donderdag ga ik dat deel dus afsluiten. Ik heb het in ieder geval weer geprobeerd.
Genoeg nieuws voor deze week... Bedankt voor al jullie bezoekjes! 'We' gaan hard op weg naar de 250.000 pageviews op de blog. Een kwart MILJOEN! Stiekem vind ik dat bizar veel voor een blog met zo'n specifiek onderwerp. Ja, toch?
Anyway, feel free to share!
Tot volgende week!
Liefs,
Cindy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten