Als je als naaste alles van dichtbij meemaakt deel 2: held Archel vertelt...

Goedemorgen!

Allereerst dank voor alle reacties op de blog van vorige week waarin heldin mama vertelde hoe zij het traject van dichtbij heeft meegemaakt. Vandaag komt Archel aan het woord, de andere held in dit hele verhaal.

Ze zeggen wel eens: "Behind every successful man stands a supportive, strong, loving woman..." ~ Voor mij geldt dat zeker ook andersom. Archel, mijn allerbeste maatje, mijn steun en toeverlaat, mijn veilige haven en bron van vertrouwen. Mijn inspirator, mijn motivator, de man die het beste in mij naar boven haalt. "You raise me up to more than I can be..." Hij heeft me van dichtbij zien veranderen. Van een onzekere, grijze muis in een enthousiaste, gepassioneerde 'spring in 't veld'. Toen we afgelopen vrijdagavond samen op de bank zaten hebben we nog eens uitgebreid gekletst over mijn traject.

Ik geef toe, hij heeft het niet altijd makkelijk met mij gehad. Zeker ten tijde van de operatie was ik absoluut niet de leukste thuis. Huilbuien, scheldpartijen, vooral uit onmacht en angst. Hij slikte het maar allemaal. "Ik probeerde me in Cindy te verplaatsen, zodat ik meer begrip zou hebben voor haar situatie. Ik probeerde haar zoveel mogelijk gerust te stellen en te zorgen voor voldoende afleiding. Tevens probeerde ik er zoveel mogelijk bij te zijn tijdens afspraken bij de kaakchirurg. Niet alleen om Cindy te steunen, maar ook om alle informatie in me op te nemen...", vertelt Archel. Tsjonge ja, wat heeft hij veel uren van zijn werk opgeofferd om maar overal bij te kunnen zijn. Met Archel aan mijn zijde voel ik me zoveel sterker.

Na de operatie heeft hij zijn voedsel aangepast op de dingen die ik naar binnen kon werken. Dat betekende ook voor hem 8 weken lang vloeibaar voedsel. Dát is pas meeleven, dát is pas samen de berg beklimmen. Hoewel ik veel frustraties kende in de periode na de operatie, heb ik toch vaak genoeg de tijd genomen om mijn bewondering voor hem uit te spreken. Archel vertelt: "Omdat ik zelf ook een doelstelling had (enkele kilo's kwijtraken, red.) was het vloeibare dieet niet zo zwaar voor me. Ik werd steeds creatiever in het bedenken van vloeibare recepten, zoals mijn inmiddels befaamde krokettensoep." De krokettensoep verwierf bekendheid in de uitzending van 'De Social Club' op BNN. Archel gaat verder over zijn vloeibare dieet: "Ook op m'n werk werd er uiteindelijk positief gereageerd. In eerste instantie verklaarden ze mij voor gek, maar toen ze de potjes babyvoeding in de koelkast zagen staan beseften ze dat ik het toch echt serieus meende. De twijfelachtige blikken van mijn collega's hebben mijn motivatie alleen nog maar meer gevoed. Naarmate de tijd vorderde dwong ik steeds meer bewondering af bij mijn collega's. Iedereen leefde mee."

Ik heb Archel aardig meegesleept in mijn traject. Samen hebben we alle hoogte- en dieptepunten beleefd. Archel is ook altijd nauw betrokken geweest bij de blog. Ofja, eigenlijk nog steeds. Hij komt met originele blogonderwerpen en voordat een blog op maandag gepubliceerd wordt, leest hij 'm altijd even door. "De blog fungeerde in eerste instantie als een uitlaatklep, maar zoals iedereen weet is de blog uitgegroeid tot een schat aan informatie. Cindy is zich steeds meer gaan verdiepen in het onderwerp, heeft er veel over gelezen en zodoende heeft ze veel kennis opgebouwd. Dat de blog zo goed wordt gelezen en dat er zoveel persoonlijke berichten voor haar binnen komen, motiveert haar alleen maar meer om er nog mee door te gaan. Er zijn talloze lotgenoten die veel steun aan de blog hebben, zeker omdat er qua voorlichting vanuit de professionele kanalen nogal wat winst te boeken is. Het forum waar lotgenoten elkaar kunnen ontmoeten is zeker een toegevoegde waarde...", zegt Archel.

Sinds het hele traject zijn we ook een stuk meer gefocust op de kaakstand van de medemens. Het komt geregeld voor dat we ergens lopen en dat één van ons zegt: "Hey, kijk daar, weer een potentiële kandidaat voor Dr. de Jonge!" - Ach, het zal er wel bij horen. We zijn er gewoon zo in gegroeid.

Archel en ik hebben elkaar ruim acht jaar geleden leren kennen. Zoals ik al eerder zei heeft hij mijn 'transformatie' van dichtbij meegemaakt. Archel vertelt: "Cindy was altijd wel onzeker en wat meer teruggetrokken, maar na al deze gebeurtenissen is ze een sterke, sociale vrouw geworden. Haar open en eerlijke houding heeft haar veel opgeleverd. Het is haar allemaal niet aan komen waaien, ze heeft er veel voor moeten doen en laten. Ondanks alles is Cindy lekker zichzelf gebleven. Ze zal altijd onthouden waar ze vandaan komt en dat siert haar."

"Ik heb nooit aan Cindy's kunnen getwijfeld, maar de dingen die ze nu doet had ik de Cindy van enkele jaren geleden toch niet zo snel zien doen. Ze heeft plezier in de uitdagingen die op haar pad komen. Ze zit lekker in haar vel op haar werk bij BlueM en TV Limburg. Ik denk echt dat haar enthousiasme aanstekelijk werkt!"

"Cindy heeft mij nieuwe inzichten gegeven. Soms moet je een manier vinden om je angst te overwinnen om verder te kunnen groeien. Die gedachte probeer ik ook in mijn dagelijks leven toe te passen, want zoals Cindy zegt: laat angst je niet tegenhouden om je doelen te bereiken!"

En zo is het. Waar een wil is, is een weg. Don't let your dreams be dreams. Pain is temporary, happiness is forever. Ach, jullie hebben deze zinnen al zo vaak voorbij zien komen. Ga ervoor en blijf 'shinen', dan blijf ik dat ook doen!

Archel, hartelijk dank voor je medewerking. Jouw openheid en eerlijkheid zal zeer worden gewaardeerd door de lezers!

Laten we deze blog maar vieren, met een pannetje krokettensoep. ;)

Ik wens jullie allen een fijne Kerst en tot volgende week.

Liefs,
Cindy

<3