maandag 14 januari 2013

Interview met kaakchirurg Dr. de Jonge deel 1

Goedemorgen!

Zoals ik afgelopen vrijdag al in mijn blog schreef publiceer ik vandaag het eerste deel van het vraaggesprek dat ik met Dr. de Jonge heb gehad. Een vraaggesprek waarin ik dieper in ga op alle aspecten rondom het traject van de kaakosteotomie. Volgende week publiceer ik de vóór-/na-foto's en over twee weken komt het tweede deel van het vraaggesprek met Dr. de Jonge aan bod. Veel leesplezier!


- Ten eerste; waarom heeft u ervoor gekozen om kaakchirurg te worden? Hoe bent u hierin gerold? Waarom is kaakchirurgie volgens u zo'n boeiend vak?
Omdat het mij een leuk vak leek en omdat ik na het afstuderen als tandarts dacht “dit kan toch niet alles zijn??” Kaakchirurgie is ontzettend veelzijdig, heel ruim, er is altijd wel iets te beleven op een dag poli.

- Ik neem aan dat u op de hoogte moeten blijven van ontwikkelingen en nieuwe technieken binnen uw vakgebied. Gaat u nog naar cursussen en trainingen?
Ja, ieder jaar ben ik verplicht om me na te scholen. Ik moet 40 studiepunten halen op jaarbasis. Deze kan ik behalen door cursussen te volgen. Met het volgen van één cursus heb je gemiddeld zo’n 8 punten binnen. Over het algemeen volg je dus minimaal 5 cursussen. 

- In het traject richting de kaakosteotomie toe neemt u deel aan een Multidisciplinair Overleg (MDO). Hoe gaat dit precies in zijn werk? Hoe vaak bespreekt u bijvoorbeeld een patiënt met de orthodontist en wat wordt er precies besproken?

We hebben een spreekuur met de orthodontist. Meestal is de patiënt hierbij aanwezig. In dit spreekuur wordt het opgezette plan besproken. De foto’s/modellen worden bekeken en er wordt onderling afgestemd wat de beste behandeling voor de patiënt is.


- Hoe verloopt het traject m.b.t.  de voorlichting die patiënten krijgen in het traject van de kaakosteotomie?
Ik geef zo veel mogelijk voorlichting aan de patiënt over wat er gaat gebeuren. Dit herhaal ik zo vaak mogelijk. Daarbij is mijn stelregel: patiënten mogen en moeten alles vragen, totdat alles duidelijk is. Al zijn het bij wijze van spreken tien keer dezelfde vragen. Een patiënt mag gerust een extra afspraak op de poli maken. Voor mij is het belangrijk dat ik voor zover mogelijk de onzekerheden bij de patiënt weg kan nemen. Op het moment dat een patiënt op de OK is, kan er niets meer gevraagd worden.

Verder ben ik bezig uitgebreidere info voor de patiënt op papier te zetten, maar dat duurt nog even. Het is veel werk om alles uitgebreid en goed uit te werken.

- In het voorlichtingsboekje over de kaakosteotomie wordt kort gesproken over de risico’s van een dergelijke operatie, bijvoorbeeld over het verlies van gevoel in onderlip en kin. Persoonlijk vind ik dat hier nogal luchtig over wordt gedaan en ook in de gesprekken wordt dit punt niet echt aangehaald. Ook andere lotgenoten heb ik hierover horen klagen. In de folder staat tevens dat patiënten geen hinder ondervinden van het gebrek aan gevoel in lip en kin. Inderdaad, geen hinder in de zin van bewegingsbeperking, maar wel hinder in de zin van het gevoel op zich. Vindt u dat patiënten over het algemeen goed worden ingelicht over de risico’s die aan deze operatie kleven?

Dat is merkwaardig. In onze beleving wordt hier van begin af aan op gehamerd. Dit laat ik ook zien aan de hand van filmpjes of aan de hand van een model van een kaak. Er wordt op gehamerd dat het gaat gebeuren. Dat mensen het niet altijd horen is tweeledig: stress in de wachtkamer en “het zal wel meevallen” en achteraf is het dus toch vervelend en valt het niet mee. Ik zeg vaker dat het voelt alsof je een verdoving krijgt. Mensen reageren dan met: “ohh dat is niet erg”. Als ik dan zeg dat dit gevoel ook een jaar kan aanhouden reageren ze hetzelfde. Men kan zich geen voorstelling maken van wat het betekent. Ik zeg ook vaak: “je krijgt na de operatie een dik hoofd”. Mensen kijken dan van: “het zal wel”, maar achteraf valt dit meestal toch tegen. De beleving van degene die het ondergaat en de behandelaar verschilt wel eens en het is heel moeilijk om daar in deze aspecten eenduidig in te zijn.

Hoe groot is de kans op blijvende schade aan één van de zenuwen
? Wat als bijvoorbeeld het gevoel in lip en kin na 3 jaar nog steeds niet terug is? Wat is uw mening hierover?
Dat komt dan nooit meer goed. Ik kan ook geen garantie bieden. Mensen die bijvoorbeeld voor hun beroep fluit of saxofoon spelen, zal ik minder snel opereren. Het risico is hiervoor te groot. Ook al ga ik nóg zo voorzichtig te werk, er kan altijd iets gebeuren. In zulke gevallen is de vraag: wat ga je doen? Hoe ga je het doen? Wat is het voor de patiënt waard om het wel of niet te doen? In deze keuzes moet je zeer zorgvuldig zijn.




- Hoe bereidt u zich voor op een operatie? Bestudeert u bijvoorbeeld de avond van tevoren nog de casus van de patiënt? Of komt u 's morgens eerder naar het werk om e.e.a. voor te bereiden?
Iedere operatie wordt vooraf gepland, er wordt gekeken wat de beste behandeling is, welke alternatieven er eventueel zijn. Elk plan wordt uitgebreid met de patiënt besproken. Hoewel alles gepland is, bekijk ik ’s ochtends voor de OK nog even het plan.

- Hoe ziet een OK-dag er voor u uit? Ik werd bijvoorbeeld al om 7.00 uur in het ziekenhuis verwacht, waarna ik u om 7.30 uur op de OK nog even zag. Hoe laat begint uw werkdag dan? Heeft u zich wel eens verslapen of bent u wel eens te laat op het werk verschenen door een file? Wat gebeurt er dan met het OK-programma?

Op een OK-dag ben ik rond 6.15/6.30 uur in het ziekenhuis. Als er een kaakosteotomie op het programma staat kijk ik alles nog even goed na. Alles is voorbereid. Het komt eigenlijk bijna nooit voor, maar het kan zijn dat ik iets over het hoofd heb gezien wat ik nog kan corrigeren. Daarom check ik alles regelmatig. Rond 7.45 uur ga ik naar de OK, waar ik de patiënt begroet. De patiënt wordt in slaap gebracht en ik kijk in de mond of er nog haakjes aan de beugel moeten worden bevestigd. Ik positioneer de patiënt zodanig dat ik overal goed bij kan. De operatie kan dan beginnen. Tijdens de operatie hangen er foto’s van de patiënt en het operatieplan aan de muur. Voor mij is dit een checklist.

Over het te laat komen; nee, ik ben nog nooit te laat gekomen en ik ga ook nooit te laat komen, tenzij ik word aangereden of er iets anders buiten mijn macht om gebeurt. Te laat komen is voor mij absoluut onbespreekbaar. Als ik op de OK of de poli moet staan, ben ik op tijd.

- Komt u tijdens een kaakosteotomie wel eens voor verrassingen te staan? Bijvoorbeeld dat de werkelijke situatie afwijkt van de computersimulatie? Het gaat toch allemaal om millimeters of nog minder.....
Nee, verassingen zijn er eigenlijk niet. Je houdt bij de planning al rekening met een eventuele “complicatie/ probleem”. Mocht dit zich voordoen dan los je dat op. Een voorbeeld: het komt zelden voor, maar het gebeurt wel eens dat een kaak verkeerd breekt. Dit wordt een bad split genoemd. In 20 jaar tijd is dit maar 2x voorgekomen. Dan heb je iets meer last, maar je lost het op.

- Waarom duurt een kaakosteotomie zo lang? Ik ben ruim 4,5 uur onder zeil geweest. Heeft u dan ook tijd voor een kopje koffie? Ik neem aan dat u niet 4,5 uur achter elkaar zeer geconcentreerd kan werken.
Een gecombineerde boven- en onderkaak osteotomie duurt tussen de 3 en de 4 uur. Iedere patiënt is anders, en een kleine verplaatsing is vaak makkelijker dan een grote. Tussendoor is er geen tijd voor koffie. We opereren altijd met z’n tweeën en houden elkaar zo dus scherp. De operatie duurt zo lang omdat het om precisie gaat. Je breekt de kaak voorzichtig omdat je de zenuwen intact wil houden. Het lastigste is om de kaak zo te plaatsen dat de gewrichten goed blijven staan. Daar zijn technieken voor om het zo secuur mogelijk te doen. Dit kost tijd. Ook het plaatsen van de plaatjes kost veel tijd, want je kan niet gewoon zeggen: “ik zet er een plaat op en ik duw hem er tegenaan”. De platen moeten zo passief mogelijk tegen het bot aan liggen. Alle aspecten worden tijdens de operatie vaak gecontroleerd.




- Ik heb wel eens gelezen dat de neus na een kaakoperatie kan veranderen. Hoe zit dat?
Ja, dat kan. Als de kaak naar boven wordt geplaatst en het neustussenschot wordt niet voldoende ingekort, kan de neus een bocht maken. Dit uit zich in een scheefstand. Daarom moet er altijd goed gecontroleerd worden of het neustussenschot voldoende is ingekort. Na de kaakoperatie kan de neus sowieso tijdelijk een scheefstand vertonen. Dit komt door de beademingsbuis die tijdens de operatie in de neus zit. Dit trekt vanzelf bij.

- Als u 's avonds aan bed komt bij de patiënt om te vertellen dat de OK is geslaagd en u de patiënt ziet liggen, heeft u dan niet soms het gevoel: "wat heb ik die patiënt toch aangedaan?" M.a.w.: neemt u uw werk wel eens mee naar huis?
Nee, ik heb nooit dat gevoel omdat alles vooraf met de patiënt besproken is. In mijn beleving heb ik alles verteld en voldoende informatie gegeven. Ik leef wel mee, maar heb niet het gevoel, “ojee, wat heb ik ze aangedaan”. Mijn werk is mijn hobby, mijn lust en mijn leven. Soms neem je dat mee naar huis, maar nooit vervelend. Thuis denk ik bijvoorbeeld wel eens na over oplossingen, hoe ik bepaalde zaken aan ga pakken.

Dit was het eerste gedeelte van het vraaggesprek met Dr. de Jonge. Ik hoop dat de medisch fotograaf mij in de loop van de week de foto's doorstuurt, zodat ik deze volgende week kan publiceren. Sorry, ik weet dat jullie nieuwsgierig zijn, maar jullie zullen nog even moeten wachten!! Zelf zal ik ook nog even geduld moeten opbrengen.... en ja, ik geef toe; dat is bést moeilijk. ;)

Liefs,

Cindy

11 opmerkingen:

  1. Wat een leuk interview Cindy. En wat leuk dat jou kaakchirurg daarmee instemde. Erg interessant om eens te horen wat er achter de schermen allemaal gebeurd of om eens een klein kijkje in de keuken te mogen nemen. Top!
    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor het compliment, Yvonne!! Aangezien Dr. de Jonge een vaste lezer van de blog is, wilde hij graag zijn medewerking verlenen. Echt super!! Over twee weken (28 januari) komt het tweede deel van het interview met hem op de blog. Volgende week heb ik eerst ruimte gemaakt voor de voor-/na-foto's waar iedereen zo benieuwd naar is. ;)

      Thanks voor je bezoekje aan mijn blog en wie weet tot snel.

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
  2. Hee Cindy,

    Goed en leuk stuk! Leuk dat je je blog nog onderhoud, omdat er toch altijd wel nieuwtjes blijven.
    Ik kan ondertussen eigenlijk ook niet wachten op mijn operatie in juli dit jaar. Ook al zal het doorzetten zijn, ik ben er wel klaar voor (en heb vorig jaar al zo'n dergelijke operatie gehad, dus weet wel beetje hoe het zal gaan).

    Blijf doorgaan en ik hoop ook dat je gevoel snel weer terug komt. Maar als je het nu even heel simpel bekijkt, is het echt heel erg vervelend? Wat voel je precies?

    Groetjes
    Vince

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Vince,

      Leuk om iets van je te horen! Ik heb het nog regelmatig over je gehad met mijn vriend. ;) Ik kan me goed indenken dat je geen geduld meer hebt voor je operatie. Juli, tsja... het is gewoon nog een hele tijd. Gewoon je ding blijven doen en vooral wat leuke dingen plannen, dan is juli zo gearriveerd!!

      Ik blijf doorgaan, ik blijf bikkelen, en vroeg of laat zal het allemaal wel goed komen. Dat ik geen gevoel heb, dat is vervelend, maar daar is overheen te komen. Waar ik maar moeilijk overheen kan komen is het volgende: als ik een kleine tik op mijn gevoelloze lip/kin krijg, als ik er in knijp of als het gewoon al lichtjes aangeraakt wordt, doen mijn tanden aan de rechterkant ontzettend veel pijn. Dit trekt dan door mijn hele mond door. Dát kan ik op dit moment moeilijk accepteren. Ik kan ook nog steeds niet mijn tanden fatsoenlijk poetsen aan de rechterkant. Hierdoor heb ik niet echt het gevoel dat ik alles schoon krijg. Maar hey, wie weet komt alles goed. We gaan ervoor! :) Ik heb alle vertrouwen in de fysio.

      Blijf de blog vooral volgen. ;) Komende maandag de voor-/na-foto's. Ik heb ze inmiddels ontvangen en kan echt niet wachten om ze te publiceren. Kijk er heel vaak naar! :D

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
    2. Haha leuk! Waar had je het dan over?:P Ja komt zeker goed ik doe genoeg leuke dingen en drukke studie dus ik denk er weinig aan, maar toch ook wel weer veel.

      Wat vervelend dat het zo gevoelig blijft. Ik heb ook nog veel last gehad met het poetsen. Het ging bij mij denk ik na 4 maanden wel weg. Nu heb ik helemaal geen pijn meer. Het is echt zoon stekende scherpe pijn die al komt bij een kleine aanraking van de borstel he.

      Maar mijn orthodontist en kaakchirurg zeggen ook dat pijn sowieso verdwijnt, alleen dat heeft tijd nodig.
      Ik zal ook maandag zeker kijken, ben benieuwd!

      Vince

      Verwijderen
    3. Als ik het over jou heb, dan zeg ik altijd eerst: "weet je wel, die Vince, met wie ik vorig jaar een tijdje heb gemaild". Oooooojaaa, DIE, zegt mijn vriend dan. En dan kletsen we over jouw traject, dat je vorig jaar al een operatie hebt gehad en dat je dit jaar eindelijk de osteotomie zou ondergaan. Dan vragen we ons af hoe het met je gaat enzovoorts. Gewoon small talk. :)

      Ik hoop dat de pijn inderdaad nog gaat vervagen, want het is gewoon frustrerend. Iedere dag word ik ermee geconfronteerd en het liefste zou ik deze "shit" eens afsluiten. Wil trouwens niet zeggen dat ik niet geniet van de resultaten, esthetisch gezien dan!! Kan soms minutenlang in de spiegel staren haha.. :D

      Ik kan écht niet wachten tot maandag. De foto's staan al klaar om gepubliceerd te worden.. ben benieuwd naar de reacties. Ik vind het écht een groot verschil..

      Tot maandag dan! :)

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
  3. Dit geeft toch wel een hele andere kijk op de ingreep :)Fijn om te lezen.
    Ik ben ander halve week geleden geopereerd aan mijn onderkaak, helaas ben ik dus een van de gevallen die complicaties had (bad split zo als ook in het interview wordt omschreven) zelf dacht ik dat dit niet abnormaal was en best vaak voor komt, mijn chirurg deed er erg luchtig over. nu lees ik dat deze chirurg dat nog maar 2 keer heeft mee gemaakt in 20 jaar.. daar schrik ik wel van.
    Mijn tanden zijn op elkaar gebonden voor 4 weken ipv. 24 uur, en een kant van mijn gezicht was gigantisch en ik overdrijf niet, ook moest ik vlak na de operatie heel vaak overgeven om dat ik behoorlijk wat morfine had gekregen tijdens de operatie.. Nee dit was niet iets waar in voor af voor gewaarschuwd was :')

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat vreselijk om te horen dat juist JIJ een bad split hebt gehad!! Jammer ook dat je eigen kaakchirurg er zo luchtig over doet. Het lijkt me nou niet iets om zomaar even weg te schuiven en te zeggen dat zoiets vaak voor komt. Want dat is gewoon niet zo!

      Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen en dat je langzaam weer de weg omhoog in kunt slaan.

      Heel veel beterschap en koppie op!

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
    2. Beste Joline,
      Ik heb 6 weken geleden een kaakoperatie gehad, boven en onder. Ik heb ook een bad split aan de onderkant gehad. De arts zei dat het misschien de leeftijd is, ik ben 46 jaar. Ik weet het niet, maar ik baal er wel van. Ik heb aan de onderkant gelukkig wel altijd mijn gevoel gehouden. Alleen de bovenkant was het gevoel weg, maar komt nu wel langzamerhand terug. Ik heb nog steeds pijnscheuten aan de bovenkant. Aan de onderkant nooit gehad. Weet jij wat de reden was van je bad split? Ik welk ziekenhuis zat jij??
      Heb je veel pijn gehad??
      Succes met je herstel:-)
      Karin

      Verwijderen
    3. Beste Karin,
      Als eerste wil ik zeggen dat ik het dapper vind mijn moeder is op 47 jarige leeftijd ook onder het mes geweest voor haar kaak, ik weet dat het herstel een stuk langzamer gaat op die leeftijd.
      Voor mij is het nu 4 en een halve week geleden dat ik geopereerd ben aan alleen mijn onderkaak.
      Tja het herstel gaat redelijk bijna alle zwelling is weg en ik heb weinig pijn. Alleen een dof gevoel in mijn onderlip/kin (de kant van de bad split), maar ook dit hersteld goed. Het enige waar ik enorm tegen aanloop is at ik nog steeds gefixeerd ben. Ik ben nog steeds niet naar school geweest, simpel weg om dat ik hier geen energie voor heb om dat ik te weinig eet. Hier voor is van uit mijn omgeving niet heel veel begrip helaas, tja ik heb geen gebroken been je kan niet zien dat ik ziek ben :'). Gelukkig heb ik aan mijn moeder en vriend heel veel steun.
      De reden van de bad split weet ik niet pressies(ik ben 21 dus mijn leeftijd zal het niet zijn), ik moest het vergelijken met het breken van een stuk houd, soms breekt het zo als je wil en soms dan doet het wat het zelf wil.. Shit happens..
      Ik ben trouwens geholpen in het MCA hier loop ik ook een speciaal traject bij een gespecialiseerde orthodontist. tja ik ben eigenlijk wel tevreden over het traject, en die bads plit is gewoon badluck denk ik..

      Groetjes Joline

      Verwijderen
  4. Cindy wat leuk dat interview!
    Eerst dacht ik meeste heb ik wel al gelezen, maar de vraag over de neus vond ik wel een hele goede. Mijn neusgaten zijn ook scheef, en was voor de ok ook al. Nu is door de grootste de beademing gegaan, en heb ik nu de hoop dat het dus nog wel bij gaat trekken...
    Goed dat de arts dat even vertelde, en dat je het zo goed opgeschreven hebt ook. Had je het gesprek ook opgenomen? Lijkt me lastig om achteraf na te vertellen nml....

    groetjes Petra
    Zld

    BeantwoordenVerwijderen