Goedemorgen,
Al vaker had ik het in mijn blog over uitdagingen met betrekking tot mijn kaakosteotomietraject. Uitdagingen waar ik destijds nog niets over kwijt kan. Maar….. nu wel! Nu ik meer duidelijkheid heb over één van deze uitdagingen, kan ik er iets meer over kwijt. In deze blog zal ik één van deze uitdagingen uit de doeken doen.
Ik ben nieuwsgierig. Ik wil altijd alles weten. Zo heb ik voor de kaakosteotomie ook alles opgezocht over dit onderwerp. Ervaringen, patiëntenfolders, interviews en beeldmateriaal. Foto’s van operaties, maar ook filmpjes op YouTube. Diep van binnen wist ik dat ik geen beeldmateriaal moest op gaan zoeken, maar mijn nieuwsgierigheid won het van de angst.
Van alle operaties die ik tot nu toe heb ondergaan, heb ik vooraf filmpjes bekeken. Ik wilde goed voorbereid zijn, precies weten wat er met mij ging gebeuren als ik onder narcose was. Ook de narcose ging ik eens uitgebreid onderzoeken. Vooral omdat ik bang ben voor “awareness”. Dus wilde ik meer te weten komen over de narcose. Hoe werkt dat eigenlijk? Van soorten medicatie die werden ingespoten tot de nasale intubatie die tijdens een kaakosteotomie wordt toegepast; ik had me er volledig in verdiept. Mensen uit mijn omgeving raadden het mij af om dit te doen, maar eigenwijs als ik was bekeek ik zoveel mogelijk filmpjes om zo goed mogelijk “voorbereid” te zijn op wat komen ging.
Waarom vertel ik dit eigenlijk? Wel, hierom…
Sinds ik de kaakosteotomie heb ondergaan ben ik geobsedeerd geraakt door het onderwerp. De blog en het forum zijn één van de resultaten die zijn voortgekomen uit mijn kaakosteotomietraject. Ik zoek veel op over het onderwerp, heb bijna iedere dag contact met lotgenoten en ook met de kaakchirurg is er regelmatig contact.
Enige tijd geleden heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik vertelde de kaakchirurg over mijn plannen om mij wellicht om te laten scholen tot tandartsassistente. Een plan dat trouwens voorlopig even in de ijskast komt te staan, aangezien ik bij terugkomst in Nederland een fulltime contract aangeboden heb gekregen in de zorg. Dit kan ik met het oog op de toekomst niet afslaan. Afijn, ik heb weer eens mailcontact gehad met de kaakchirurg. Hij bood me al vrij snel een meeloopdag aan, zodat ik een goed beeld krijg van het reilen en zeilen op de poli Mond- Kaak- en Aangezichtschirurgie, zoals de officiële benaming luidt. In het mailcontact heb ik tevens aangegeven dat ik echt héél graag een keer bij een kaakosteotomie aanwezig zou willen zijn. Wat zou ik graag eens de kaakosteotomie van een andere kant bekijken; de kant van de professionals. En weet je? Het is gelukt!
Op 29 juli ga ik een dagje met Dr. de Jonge meelopen. Ik mag twee operaties bijwonen. De eerste is een bimaxillaire osteotomie inclusief kin en de tweede operatie is een botopbouw met bot uit de bekkenkam.
Ik ben heel benieuwd hoe ik erop ga reageren. Nog nooit heb ik een operatie “live” en vanuit het perspectief van de professional mogen bekijken. Van begin tot eind mag ik meekijken, ik mag alles zien. Ik vind het fantastisch dat Dr. de Jonge mij de kans geeft om dit mee te mogen maken. Vroeger sloeg de paniek toe als ik bloed zag en hoefde niemand bij mij met een naald in de buurt te komen. Oké, ik ben nog geen fan van naalden, maar wie is dat wel? Zo lang iets niet bij mezelf hoeft te gebeuren, vind ik het allemaal reuze interessant. Als iemand in mijn omgeving een operatie ondergaat, zoek ik meteen op hoe dat allemaal gaat en wat diegene te wachten staat. Ik wil van alles weten hoe het werkt. Op tv kijk ik naar ziekenhuisprogramma’s en daar kunnen de meest complexe operaties voorbij komen; ik kijk niet weg.
Over 2 weken is het wel een ander verhaal. Dan kijk ik niet naar een beeldscherm maar dan zie ik het allemaal echt. Ik vind het super spannend, maar kijk echt uit naar 29 juli. Ik zal vast heel veel uitleg gaan krijgen van Dr. de Jonge. De kaakosteotomie is voor mij al bekend terrein, maar ik weet zeker dat Dr. de Jonge mij nog heel veel kan leren, waar ik wellicht toekomstig kaakosteotomie-patiënten ook mee kan helpen.
De meeloopdag zal weer het nodige blogmateriaal gaan opleveren. Ik ga uiteraard uitgebreid verslag doen van deze dag.
Komende zaterdag vlieg ik terug naar Nederland. Dan zit mijn Kids&CO-avontuur van 13 weken erop. Het kan zijn dat de blog volgende week een paar dagen vertraging oploopt, maar dat zullen jullie vast wel begrijpen. Eerst even lekker genieten van het feit dat ik weer bij Archel, papa, mama, Dushi en de rest van mijn dierbaren ben.
Nog een laatste keer vanuit Turkije: güle güle (bye bye)!
Liefs,
Cindy
Al vaker had ik het in mijn blog over uitdagingen met betrekking tot mijn kaakosteotomietraject. Uitdagingen waar ik destijds nog niets over kwijt kan. Maar….. nu wel! Nu ik meer duidelijkheid heb over één van deze uitdagingen, kan ik er iets meer over kwijt. In deze blog zal ik één van deze uitdagingen uit de doeken doen.
Ik ben nieuwsgierig. Ik wil altijd alles weten. Zo heb ik voor de kaakosteotomie ook alles opgezocht over dit onderwerp. Ervaringen, patiëntenfolders, interviews en beeldmateriaal. Foto’s van operaties, maar ook filmpjes op YouTube. Diep van binnen wist ik dat ik geen beeldmateriaal moest op gaan zoeken, maar mijn nieuwsgierigheid won het van de angst.
Van alle operaties die ik tot nu toe heb ondergaan, heb ik vooraf filmpjes bekeken. Ik wilde goed voorbereid zijn, precies weten wat er met mij ging gebeuren als ik onder narcose was. Ook de narcose ging ik eens uitgebreid onderzoeken. Vooral omdat ik bang ben voor “awareness”. Dus wilde ik meer te weten komen over de narcose. Hoe werkt dat eigenlijk? Van soorten medicatie die werden ingespoten tot de nasale intubatie die tijdens een kaakosteotomie wordt toegepast; ik had me er volledig in verdiept. Mensen uit mijn omgeving raadden het mij af om dit te doen, maar eigenwijs als ik was bekeek ik zoveel mogelijk filmpjes om zo goed mogelijk “voorbereid” te zijn op wat komen ging.
Waarom vertel ik dit eigenlijk? Wel, hierom…
Sinds ik de kaakosteotomie heb ondergaan ben ik geobsedeerd geraakt door het onderwerp. De blog en het forum zijn één van de resultaten die zijn voortgekomen uit mijn kaakosteotomietraject. Ik zoek veel op over het onderwerp, heb bijna iedere dag contact met lotgenoten en ook met de kaakchirurg is er regelmatig contact.
Enige tijd geleden heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Ik vertelde de kaakchirurg over mijn plannen om mij wellicht om te laten scholen tot tandartsassistente. Een plan dat trouwens voorlopig even in de ijskast komt te staan, aangezien ik bij terugkomst in Nederland een fulltime contract aangeboden heb gekregen in de zorg. Dit kan ik met het oog op de toekomst niet afslaan. Afijn, ik heb weer eens mailcontact gehad met de kaakchirurg. Hij bood me al vrij snel een meeloopdag aan, zodat ik een goed beeld krijg van het reilen en zeilen op de poli Mond- Kaak- en Aangezichtschirurgie, zoals de officiële benaming luidt. In het mailcontact heb ik tevens aangegeven dat ik echt héél graag een keer bij een kaakosteotomie aanwezig zou willen zijn. Wat zou ik graag eens de kaakosteotomie van een andere kant bekijken; de kant van de professionals. En weet je? Het is gelukt!
Op 29 juli ga ik een dagje met Dr. de Jonge meelopen. Ik mag twee operaties bijwonen. De eerste is een bimaxillaire osteotomie inclusief kin en de tweede operatie is een botopbouw met bot uit de bekkenkam.
Ik ben heel benieuwd hoe ik erop ga reageren. Nog nooit heb ik een operatie “live” en vanuit het perspectief van de professional mogen bekijken. Van begin tot eind mag ik meekijken, ik mag alles zien. Ik vind het fantastisch dat Dr. de Jonge mij de kans geeft om dit mee te mogen maken. Vroeger sloeg de paniek toe als ik bloed zag en hoefde niemand bij mij met een naald in de buurt te komen. Oké, ik ben nog geen fan van naalden, maar wie is dat wel? Zo lang iets niet bij mezelf hoeft te gebeuren, vind ik het allemaal reuze interessant. Als iemand in mijn omgeving een operatie ondergaat, zoek ik meteen op hoe dat allemaal gaat en wat diegene te wachten staat. Ik wil van alles weten hoe het werkt. Op tv kijk ik naar ziekenhuisprogramma’s en daar kunnen de meest complexe operaties voorbij komen; ik kijk niet weg.
Over 2 weken is het wel een ander verhaal. Dan kijk ik niet naar een beeldscherm maar dan zie ik het allemaal echt. Ik vind het super spannend, maar kijk echt uit naar 29 juli. Ik zal vast heel veel uitleg gaan krijgen van Dr. de Jonge. De kaakosteotomie is voor mij al bekend terrein, maar ik weet zeker dat Dr. de Jonge mij nog heel veel kan leren, waar ik wellicht toekomstig kaakosteotomie-patiënten ook mee kan helpen.
De meeloopdag zal weer het nodige blogmateriaal gaan opleveren. Ik ga uiteraard uitgebreid verslag doen van deze dag.
Komende zaterdag vlieg ik terug naar Nederland. Dan zit mijn Kids&CO-avontuur van 13 weken erop. Het kan zijn dat de blog volgende week een paar dagen vertraging oploopt, maar dat zullen jullie vast wel begrijpen. Eerst even lekker genieten van het feit dat ik weer bij Archel, papa, mama, Dushi en de rest van mijn dierbaren ben.
Nog een laatste keer vanuit Turkije: güle güle (bye bye)!
Liefs,
Cindy
Ha Cindy,
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend gaaf dat je dat mag meemaken. Ik ben wat dat nieuwsgierige betreft hetzelfde als jij. Ook ik ging heel goed voorbereid de operatie in, wou alles exact weten. Heb ook de nodige filmpjes bekeken en vind het reuze interessant. Echt heel gaaf dat je het nu in het echt kan zien. Zal vast spannend zijn!
Dat je jezelf wilt laten omscholen begrijp ik helemaal. Het is allemaal zo interessant en omdat je een ervaringsdeskundige bent heb je denk ik meteen een streepje voor. Alvast heel veel succes met je toekomstplannen en natuurlijk met de naderende operaties (maar dan van de andere kant!)
Groetjes Claudia
Hi Claudia,
VerwijderenJaaa, gaaf, hè! Ik heb er onwijs veel zin in. Super spannend, maar tegelijkertijd ben ik ook heel nieuwsgierig naar alles wat me te wachten staat. Grappig dat je ook zo nieuwsgierig bent!
Over een paar dagen ben ik terug in NL en dan kan ik me gaan focussen op de meeloopdag. Zal ongetwijfeld weer interessant blogmateriaal opleveren.
Liefs,
Cindy
Hè cindy,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn om je ervaringen te mogen lezen,
Heb zelf in het verleden 2 operaties ondergaan. En sindsdien wilde ik er steeds meer en meer over weten wat mond en kaak chirurgie allemaal inhoudt. wat ik ook best wel grappig vond is dat ik even geleden ook gedacht had om voor tandartsassistente te gaan studeren, maar helaas is er hier in België weinig vraag naar. Dus ga ik in me in de toekoemst verdiepen in de verpleegkunde. Wat nog niet zeker is...
Wel fijn
Voor je en zeer interessant dat je de operaties mag bijwonen. Dacht eerlijk gezegd dat zoiets niet mocht of kon?dat zou me zeker boeien, Miss dat ik eens na Nederland zou verhuizen ;) haha
Laat van je horen hoe het is geweest..
Ben benieuwd naar je volgende verslag :)
Groetjes Sam
Hi Sam!
VerwijderenDankjewel voor je berichtje!! Wat tof om te horen dat je ook zo meegesleurd bent door het onderwerp. Interessant allemaal, hè!! Verpleegkunde is uiteraard ook een super interessant vakgebied en wie weet kom je wel op de afdeling Chirurgie terecht, waar alle kaakosteotomiepatiënten terecht komen na een OK. ;)
Ik heb een prima band met mijn kaakchirurg dus heb het hem gewoon gevraagd.... gelukkig heeft hij het kunnen regelen, al ging dat volgens mij niet zo gemakkelijk!
Blijf de blog in de gaten houden... er komen nog veel leuke blogs aan! ;)
Liefs,
Cindy
Hoi Cindy !!
BeantwoordenVerwijderenWat super om te horen dat je mee mag lopen met Doktor de Jonge !!
Ik heb de zelfde operatie als jou ondergaan . ik ben 27 mei geopereerd door Doktor de Jonge
Ik had je al een email gestuurd voor de operatie met een paar vragen. Mij is het zwaar tegen gevallen omdat ik ook nog met een spierziekte erbij heb. Ik ben ook heel erg benieuwd hoe zo operatie gaat . Ik hou je site in de gaten. ik hoop dat we contact kunnen houden !! Kun je nu gewoon alles eten nu ?
zenabovens@hotmail.com
Hi Zena,
VerwijderenIk kan me jou nog wel herinneren hoor. :) Wat vervelend om te horen dat het jou zo is tegengevallen. Het is al een flinke operatie en ik kan me dan ook goed voorstellen dat het met een spierziekte nóg heftiger is. Ik hoop dat het nu beter met je gaat en dat je goed herstelt.
Ik kan wel alles eten, maar ondervind wel nog wat hinder van restklachten. Komt goed.
Groetjes,
Cindy