Op zoek naar Triggerpoints in de Pijnpraktijk

Goedemorgen,

Het is alweer een week geleden dat ik in de auto stapte om vervolgens 15 minuten later volledig blanco de Pijnpraktijk van Raymond Schoutens binnen te stappen. Ik had eigenlijk geen idee wat ik kon verwachten, dus ik liet alles rustig over me heen komen. Een uur later stapte ik een stuk wijzer en met een positief gevoel de deur uit. Deze blog een verslag van mijn eerste bezoek aan Raymond Schoutens.

Archel ging met me mee. Niet alleen om mij te 'versterken', maar ook om foto's voor de blog te maken. Voordat de behandeling begon gaf ik al aan dat ik een eigen blog heb over het kaakosteotomietraject. Een blog waarin ik patiënten een duidelijk beeld geef van wat hun te wachten staat. Gelukkig stemde Raymond in met het maken van foto's. Verslaglegging was er sowieso wel gekomen, want alles wordt op deze blog in alle eerlijkheid besproken.

Raymond maakte op mij een hele rustige, kalme indruk. Een begripvolle man, bij wie ik me vrij snel op mijn gemak voelde. Hij vertelde kort over zijn werkwijze: het behandelen van triggerpoints. Triggerpoints zijn pijnlijke verhardingen in de spieren die niet meer ontspannen. Een triggerpoint kan bewegingsbeperkingen, stijfheid, krachtsverlies en pijnklachten veroorzaken. Voor meer informatie over triggerpoints, kun je een kijkje nemen op deze site.

Na de uitleg ging hij met me aan de slag. We liepen samen naar een poster waar alle triggerpoints met bijbehorende klachten in het hoofd- en halsgebied op stonden. Ik moest aangeven op welke plekken ik pijn ervaar. Dat waren er een heleboel! Kaakgebied, tanden, hoofd, oor, nek.... Raymond schreef alles op, zodat hij mijn problematiek goed in kaart kon brengen.

Toen we bij de poster stonden, vroeg hij ineens: "heb je wel eens last van je kuit?" Die vraag kwam voor mij helemaal uit de lucht vallen. "Heeft een kuit iets te maken met kaakklachten?" Ik kon de link even niet leggen... Het klopt inderdaad dat ik wel eens last heb van mijn kuit en guess what: het kan inderdaad zo zijn dat een oude kuitblessure een negatieve invloed heeft op de kaken. Goh, dat is raar!

Nadat Raymond alles netjes had genoteerd kon hij beginnen met de behandeling. Hij gaf aan dat het zoeken naar de triggerpoints vervelend kan zijn, omdat triggerpoints hele gevoelige plekjes zijn. De pijnscore tijdens de behandeling zelf mag ongeveer rond een 7 liggen: ik moet nog ontspannen kunnen liggen. Daar heb je dus mijn probleem al. Ik denk altijd: "ik bijt wel even door", maar dat mag bij deze behandeling niet. Ligt de pijnscore boven de 7, dan kun je niet meer ontspannen liggen en raken de spieren JUIST gespannen. Ik heb tijdens de eerste behandeling echt geprobeerd aan te geven, maar het lukte niet altijd. Gelukkig zag hij aan het 'knijpen' van mijn ogen of het aanspannen van mijn lichaam dat de pijnscore boven de 7 lag.

Het aanwijzen van de tiggerpoints

In de kauwspieren kon hij al enkele triggerpoints vinden. Ook mijn halsgebied was erg gevoelig. Ik werd er zelfs een beetje duizelig van! "Ik moet doorbijten, nog even doorzetten, kom op; je kan het!" Dat is wat ik altijd tegen mezelf zeg, maar in dit geval dus fout. "Ohnee, shit, shit, ik moet het aangeven, maar ik durf het niet te zeggen. Ik zeg het niet. Of toch wel. Ahhhhh!" Dat was best moeilijk en zal de komende tijd nog wel een uitdaging voor me zijn.

Triggerpoints zijn op twee manieren te behandelen. Door middel van massage en door middel van dry needling. In de kauwspieren maakt Raymond nauwelijks gebruik van dry needling, dus zal hij het gaan proberen met massage. Toen hij hiermee startte, gewoon, rustig aan, aan de rechterkant, knakte mijn kaakgewricht aan de linkerkant. Alsof er even iets flink verschoot. Even een pijnscheut, maar het was fijne pijn. Ken je dat? Dat iets pijn doet, maar dat het daarna wel fijn aanvoelt? Ik heb regelmatig het gevoel dat er even iets moet kraken in mijn kaak, dat er even iets goed moet schieten. Nou, dat gebeurde afgelopen maandag bij Raymond. Eens kijken of hij dat kunstje nog vaker kan herhalen. Misschien slijten mijn gewrichten dan eindelijk goed in.

Tijdens de behandeling moest ik tussendoor mijn mond regelmatig openen en sluiten om te kijken of er meer bewegingsvrijheid was. Het voelde even iets soepeler aan, best wel fijn. Als ik mijn mond open, trekt hij ook scheef naar de rechterkant. Dat voel ik zelf niet, maar voor anderen is dit wel zichtbaar. Toch voelde het best oké. Niet een groot verschil, maar ik voelde wel 'iets'.

Na een uur liep mijn afspraak bij Raymond langzaam tot een einde. We hadden het over sporten. Ik vertelde dat ik minimaal 5 keer per week in de sportschool te vinden ben. Hij vroeg wat ik dan doe. "Cardio en flinke krachttraining", zei ik. Raymond vroeg of ik bij de krachttraining wel eens op mijn tanden bijt en mijn gezicht aanspan om het laatste beetje kracht eruit te persen. Ja! Dat doe ik! Toen vertelde hij iets wat voor mij volledig nieuw is. Je krijgt geen extra kracht door je gezicht volledig aan te spannen en het eruit te persen. Met een glimlach en een ontspannen gezicht kun je net zoveel kracht zetten.

Ik nam de proef op de som. Een dag na de behandeling ging ik naar de sportschool om mijn benen te trainen. Squats, 80 kilogram, losse stang. Dat is vrij zwaar en ik had het gevoel dat het 10x zwaarder was zonder mijn gezicht samen te persen. Ik probeerde mijn mond ontspannen te houden, een klein beetje open zodat mijn tanden niet op elkaar zouden komen en ik niet kon bijten. Wow, dat voelde raar! Het zal wel een kwestie van wennen zijn, maar ik ga er zeker rekening mee houden tijdens het trainen. Het kan namelijk zo zijn dat die inspanningen tijdens de krachttraining de triggerpoints 'onderhouden'.

Net als kauwgom kauwen, dat ziet hij liever niet. Ik dacht altijd dat kauwen goed was om de beweeglijkheid erin te houden. Sinds mijn beugel eruit is heb ik graag een kauwgom in mijn mond, maar helaas, het is beter om het niet meer te doen. Het kauwen kan voor een overbelasting zorgen en daardoor ook de triggerpoints in stand houden.

Na de tips die ik echt ga proberen op te volgen, namen we afscheid. Eenmaal thuis pakte ik een kauwgom. Archel zat er meteen bovenop. "Wat heeft die man je nu net gezegd?", zei Archel. Oeps! Koppig als ik was stopte ik de kauwgom in mijn mond. Oke, om het af te leren dan, de laatste. Daar heb ik me aan gehouden. Ik heb al een week geen kauwgoms meer gehad.

Ook probeer ik al die tijd mijn mond ontspannen te houden. Ik betrap me er vaak zelf op dat ik op mijn tanden bijt. Niet knarsen, maar gewoon bijten. Daar krijg ik ook een vermoeid gevoel van in mijn kaken. Ik probeerde er de afgelopen week goed op te letten en dat is me aardig gelukt. Het voelt alleen raar; ik moet er moeite voor doen om mijn kaken los van elkaar te houden, ontspannen.

Al met al was het een prima ervaring bij Raymond. Een aardige man die genoeg tijd voor me nam om alles uit te leggen. Ik wil altijd weten waarom iemand iets doet en dat kon hij piekfijn uitleggen. Wel heeft hij gezegd dat er binnen 5 á 6 behandelingen vooruitgang moet zijn. Gaat het dan niet beter zal hij eerlijk tegen me zijn en zeggen dat hij waarschijnlijk niet mijn 'redder in nood' is. Laten we dus hopen dat zijn magic hands wel gaan werken!

Afgelopen donderdag ben ik voor mijn halfjaarlijkse controle naar de tandarts gegaan. Buikpijn had ik ervan. Vorig jaar was ik nog iedere maand in de praktijk te vinden, maar nu was het al een half jaar geleden dat ik daar was geweest. Het voelde dus niet meer vertrouwd voor me. Tel dit op bij de uitspraak van een Turkse tandarts in mei: "je hebt een paar gaatjes die gevuld moeten worden" en de angstige Cindy kwam alweer snel tevoorschijn. Met zweterige handen liep ik de praktijk binnen. Het was allemaal een beetje uitgelopen, dus ik zat 20 minuten langer in de wachtkamer dan gepland. Eenmaal in de behandelkamer ging het snel. Janice maakte mijn gebit een beetje schoon met een haakje en daarna kwam de tandarts erbij. "Het ziet er uitstekend uit", zei hij. Ik dacht: huh? "Heb ik dan geen gaatjes?", vroeg ik. Nee hoor, het ziet er allemaal prima uit. Yes, dacht ik! Poets ik tenminste niet voor niets 3x/dag mijn tanden, ben ik druk in de weer met GUM toothpicks, flosdraad en mondspoelmiddel. Meteen viel er een last van mijn schouders. Had ik me, zoals altijd, toch weer voor niets druk gemaakt. Eind goed, al goed.

Deze week ga ik voor behandeling nummer twee naar Raymond. Volgende week op de blog een verslag!

Liefs,

Cindy