Frustraties zitten soms heel diep: "ik kan maar beter voor een kunstgebit gaan!" - uit pure emotie.

Goedemorgen,

Aan je eigen gebit scheelt er altijd iets. Je hebt al veel doorstaan tijdens het beugel- en kaakosteotomietraject. Een controle bij de tandarts verloopt vrijwel nooit vlekkeloos. Vaak moet je nog een keer terugkomen om een gaatje te vullen. Gek, want je poetst je tanden minimaal 2 keer per dag en gebruikt alle toeters en bellen om te voorkomen dat er gaatjes ontstaan. De frustraties borrelen op als je mensen om je heen ziet die nooit iets hebben en echt niet zoveel aan hun mondhygiëne doen als jij zelf. Mensen die maar één keer per dag hun tanden poetsen, nooit interdentaal reinigen en dan toch complimenten krijgen van de tandarts dat ze goed gepoetst hebben. Zelf 'kritiek' krijgen omdat er wat tandplak zit. Dat is frustrerend. Die frustraties kwamen in de afgelopen week bij mij naar boven.

Vorige week ging Archel voor de eerste keer naar de tandarts hier in Weert. Via recensies op www.zorgkaartnederland.nl kwam hij uit bij Bas Hengeveld, die gemiddeld een 9 scoort op de eerder genoemde website. Ik besloot om met Archel mee te gaan, zodat ik ook een indruk zou krijgen van deze tandarts. Archel gaat maar één keer per jaar naar de tandarts om zijn gebit te laten checken. Hij heeft een stralende glimlach. Nooit een beugel gehad, kaarsrechte witte tanden. Toch was hij nu niet zo zeker van zijn zaak. Sinds er in mijn gebit nogal wat gaatjes zijn aangetroffen die door de vorige tandarts over het hoofd zijn gezien, was hij ook onzeker over de gesteldheid van zijn gebit. Niet dat hij ergens last van had, maar dat wil uiteraard helemaal niets zeggen. Archel had het dossier bij de vorige tandarts opgevraagd en doorgestuurd naar Bas Hengeveld. We werden hartelijk verwelkomd en na een korte kennismaking controleerde Bas grondig zijn gebit. Er was niets aan de hand. Geen gekke dingen, geen gaatjes. Complimenten van de tandarts voor het poetswerk van Archel. Toen begon het bij mij een beetje te borrelen van binnen. Ik dacht: "goh, tandarts, je moest eens weten..." Frustraties kwamen naar boven. Niet dat ik had gehoopt dat er iets scheelde aan het gebit van Archel. Nee, natuurlijk ben ik blij voor hem dat hij gezegend is met een goed gebit. Alleen ik vind het echt niet eerlijk dat Archel met een minimale tandverzorging toch een geweldig gebit heeft en dat ik er met twee of drie keer per dag poetsen, interdentaal reinigen enzovoorts niet kom. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen.

Er gebeurde van alles bij mij van binnen. Ik was boos, maar ook stikjaloers. Die gevoelens kon ik maar moeilijk onderdrukken. Ik was mezelf even niet. Nee, ik was niet boos op Archel, niet boos op de tandarts die gewoon zijn werk deed, maar boos op de hele situatie. Toen Archel uit de stoel kwam, kon ik het niet laten om met een knipoog "lucky bastard" naar hem te roepen. De tandarts zei daarop: "helaas is niet iedereen gezegend met zo'n gebit..." Alsof hij mijn gevoelens aan mij af kon lezen. Alsof hij me kende. Misschien heeft hij mijn blog wel eens gelezen. Bas Hengeveld is naast een gewone tandarts ook een 'angsttandarts', dus het zou goed kunnen dat hij op de een of andere manier mijn blog heeft gevonden.

Archel liep, nadat zijn gebit nog even goed was gereinigd, met een grote glimlach naar buiten. Het was voor hem een meevaller, want ook hij was bang dat de vorige tandarts wellicht dingen over het hoofd had gezien. Gelukkig was dit niet het geval. Mijn gezicht stond op onweer. Ik zit weer in een periode waarin de frustraties regelmatig de kop opsteken. Het bezoek aan de tandarts samen met Archel haalde de frustraties meteen weer naar boven. Dat was voor mij behoorlijk confronterend. Ik heb mijn emoties met Archel besproken en hij snapt heel goed dat ik baal, dat ik boos en verdrietig ben. Ik ben (deels onbewust) al dagelijks bezig met de afspraak die ik op 8 januari bij tandarts Weijland heb. Ik zie er enorm tegenop, ben bang. Tegen Archel riep ik daarom, puur uit emotie, dat ik al mijn tanden maar moet laten trekken en voor een kunstgebit moet gaan. "Dan ben ik van het hele gezeik af en hoef ik nooit meer naar een tandarts!", riep ik uit pure frustratie en met tranen rollend over mijn wangen. Natuurlijk weet ik dat dit helemaal niet zo is. Natuurlijk ga ik op 8 januari gewoon naar tandarts Weijland toe. Natuurlijk komt het weer goed, alleen er zijn voor mij een aantal obstakels op de weg.

Ach, verder gaat het best oké. Ik ben op dit moment bezig met het vergelijken van zorgverzekeringen. Op zoek naar een polis met een hoge vergoeding voor tandartskosten en orthodontie. Al jaren ben ik bij CZ verzekerd, maar de kans is groot dat ik komend jaar de overstap ga maken naar een andere zorgverzekering. Waar ben jij verzekerd? Hoeveel euro per jaar krijg jij vergoed voor de tandarts? Ga je overstappen of blijf je bij je huidige zorgverzekering? Binnenkort ga ik een blog schrijven over de verschillende zorgverzekeringen en hun vergoedingen. We willen natuurlijk allemaal goed verzekerd zijn en ik kan me voorstellen dat sommigen door de bomen het bos niet meer zien!

Ten slotte: weer een mijlpaal op de blog vandaag. De 150e update is een feit. Het jaar 2014 duurt nog een week of 5 en als de blog zo goed bezocht blijft worden, zullen ook de 200.000 bezoekers op de blog dit jaar een feit worden. Blijf de blog dus delen!

Tot volgende week.

Liefs,
Cindy