34 Weken geleden..... het klinkt zo lang geleden maar zo voelt het nog niet. In die 34 weken heb ik ontzettend veel stappen vooruit gemaakt. Soms een stapje achteruit, om er daarna in één keer weer twee vooruit te zetten. Met vallen en opstaan ben ik gekomen waar ik nu ben: een beugelloos bekkie met mooie rechte tanden, een kin en een strakke kaaklijn.
De emoties van de vele tandartsbezoeken 2 weken geleden heb ik inmiddels weten te reguleren. Als ik nu terug kijk op die week (zie vorige blog), kan ik er wel om lachen. Maar in die betreffende week gingen mijn emoties alle kanten op en wist ik niet waar ik het zoeken moest. Gelukkig heb ik dat achter de rug en ben ik eindelijk tevreden. De "doorschijnende" tand die van achter is opgevuld, heeft nog één heel klein streepje, maar dit valt eigenlijk nauwelijks op. Geen enkele tand is helemaal strak, egaal, toch? Ik irriteer me er ook niet aan en het is nog niemand opgevallen.
Inmiddels heb ik een verzameling aan clear overlays opgebouwd. Na ieder bezoekje aan de tandarts 2 weken geleden moest ik "happen". Steeds als er iets aan mijn tanden was gedaan, moest er een nieuwe clear overlay gemaakt worden, omdat de oude dan niet meer paste. Dit komt vrij precies, de clear overlay moet goed aansluiten op de tanden. De belevenissen van de "tandartsweek" hebben ervoor gezorgd dat ik nu 4 clear overlays voor de bovenkaak heb.
 |
| Een verzameling clear overlays..... |
 |
| En met deze zal ik het voorlopig moeten doen! |
Alles is dus goed gekomen. Ik krijg veel complimenten over mijn mooie tandjes en dit doet mij enorm goed. Ik heb er ook lang genoeg voor moeten knokken. Oké, het is geen smile á la de Hollywood-sterren, maar die zijn toch allemaal nep! Ik kan tenminste zeggen dat ik mijn echte tanden heb, kaarsrecht en een paar tinten witter dan eerst. Met een glimlach op mijn gezicht spreek ik mensen aan, zonder mijn hand voor mijn mond te houden. Dit deed ik vroeger wel vaker omdat ik me kapot schaamde voor mijn gebit. Wat een héérlijk gevoel is dit nu.........
Soms steken de frustraties nog de kop op. Ja, ik ben inmiddels gewend aan mijn ongemakken, maar ik heb er absoluut geen vrede mee. Van mezelf weet ik dat ik veeleisend ben en streef naar perfectie, maar het is toch niet te veel gevraagd om van mijn klachten af te komen? Dat is toch een gezond verwachtingspatroon? Esthetisch gezien is de operatie een groot succes geweest. Echt, het had niet beter gekund. De psychische gevolgen heb ik ook allemaal goed kunnen verwerken. Ik had er alleen nooit bij stilgestaan dat de fysieke gevolgen zo groot konden zijn. Jullie kennen het rijtje inmiddels wel: gevoelige tanden, verzuurd gevoel in de kaken, krakende kaken, oorpijn, gevoelloosheid in de onderlip/kin enzovoorts.
Toen het afgelopen week zo koud was, verergerden de klachten. Als ik buiten kwam kreeg ik pijn aan mijn bovenkaak, vlak naast mijn neusvleugel. Volgens mij is dat precies het plekje waar één van de pinnetjes zit. Ook in mijn onderkaak kreeg ik behoorlijke steken te verwerken. Als ik op de fiets naar mijn werk ga, kan ik maar beter mijn mond gesloten houden, want de gure wind maakt mijn tanden nóg gevoeliger dan ze al zijn. Wat dat allemaal te betekenen heeft weet ik niet. Als ik in mijn "frustratie-periode" zit zeg ik vaak tegen mezelf: "potverdorie, de operatie is nu al zo lang geleden, kan het nu eindelijk eens voorbij zijn?" Dan ben ik weer behoorlijk op dreef met klagen. Als ik mijn frustraties weer even eruit heb gegooid, komt de positieve Cindy weer naar boven en heb ik weer alle vertrouwen in een goede afloop.
Ik zal het volgende keer maar weer eens aangeven bij Dr. de Jonge. Ik zou zó graag mijn tanden weer eens poetsen met een elektrische tandenborstel. Nog steeds poets ik met een kindertandenborstel. Die borstels hebben zachte haren, die al na een paar keer poetsen uit elkaar gaan staan. Mijn tandenborstel vervang ik bijna iedere 2 tot 3 weken. Dat mag wat kosten... ;) Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik mijn tanden goed schoon krijg. Maakt niet uit hoe vaak ik poets (nu gemiddeld 3x per dag), hoe vaak ik mijn mond spoel, hoe vaak ik flos of hoe vaak ik de gum picks gebruik. Ik hoop écht dat mijn klachten ooit nog over gaan.
Binnenkort ga ik eens contact leggen met de kaakfysio. Die zit hier bij mij om de hoek, dus dat is wel mooi meegenomen. Begin januari ga ik dan starten bij de fysio en hopelijk kan hij me weer een stukje op weg helpen. Ik wil zó graag nog een aantal stappen vooruit maken en korte metten maken met mijn ongemakken en frustraties. Ik ga er in ieder geval keihard aan werken. Als ik ergens aan begin, ga ik er voor de volle 100% voor. En als die ongemakken straks over zijn kan ik pas écht zeggen: "nu ben ik klaar en heb ik alles achter de rug..." Tot die tijd nog even bikkelen!
Volgende week komt er een primeur op de blog. Dan zal ik de foto's van vóór de operatie plaatsen. Foto's van hoe ik eruit zag vóór het beugel-/kaakosteotomietraject. Dat wordt heftig....
Ik wens iedereen een fijne werkweek en tot volgende week maar weer! :)
Liefs,
Cindy
Hi Cindy,
BeantwoordenVerwijderenFijne kerstdagen gehad? :) Af en toe kijk ik op je blog, en ik vind het heel bijzonder hoe open je bent over alles wat je meemaakt en beleeft. Ik ben ook heel blij om de foto's van jou vóór de operatie te zien, dan zie ik hoe groot de veranderingen zijn! Die zijn niet mis! En het resultaat is er wel naar! Ik begrijp heel goed dat je erg verlangde naar het eindresultaat.
Ik ben overigens ook aan het twijfelen over een septumcorrectie. Om met de woorden van mijn tweede kaakchirurg te praten: ik was een vrouw met een neus en een kin (dat dan weer wel...), en nu is het wat meer in balans. Mijn neus is nog steeds erg krom (haviksneus, nooit gebroken, is een familietrek), maar hij is door de operatie tot mijn vreugd 'ingestort'. Hoewel ik altijd geweigerd heb dat mensen profielfoto's van mij maakten en ik ook het liefst voorkwam dat mensen mijn profiel zomaar zagen (god, daar heb ik wel stressvolle momenten van gehad, bij de ortho en de kaakchirurg... dan moet je immers), wil ik nu heel veel profielfoto's hebben om te kijken wat ik nu van het resultaat vind. Ik weet namelijk niet of ik nog een keer onder het mes wil. Ik vond de kaakoperatie best heftig en de gevolgen van de narcose ook behoorlijk heftig. Kun je me wat vertellen over het verschil tussen de twee operaties en het herstel? Aan de ene kant zou ik heel blij zijn met een rechte neus zonder die bobbel erop... Aan de andere kant twijfel ik enorm omdat ik dan nog een keer geopereerd moet worden en ik dit al niet zo tof vond.
Mijn operatie is ondertussen 5,5 week geleden. Het gaat goed, maar langzamer dan ik had kunnen bedenken. Zoals ik eerder al aangaf, was pas laat bekend dat beide kaken verplaatst zouden worden. Ondertussen gaat mijn energieniveau met sprongen vooruit en is ook de pijn eindelijk goed minder. Met het gevolg dat ik wat meer praat (hopelijk leest mijn kaakchirurg dit niet...). Mijn eten is, op last van de kaakchirurg, nog steeds vloeibaar of fijngemalen. Gezellig, ik heb met kerst het heerlijke eten van mijn schoonzusje en schoonbroertje verpest door het in de blender te mikken. Het was lekker, maar ik ben blij als ik weer zelf mag kauwen!
(dit was deel 1)
Hi Barbara,
VerwijderenWat een verhaal!! Ik ga gewoon op alle berichten apart reageren. ;)
Ik heb absoluut een fijne Kerst gehad. Volop genoten van al het lekkers! Vandaag maar weer snel richting de sportschool gegaan. Ah joh, eigenlijk valt het wel mee, heb me niet helemaal laten gaan.
Ja, wat een grote transformatie heb ik doorgemaakt, hè? Echt ongelooflijk dat een gezicht zo kan veranderen. Soms stop ik niet meer met lachen, maar da's logisch, toch? ;)
Wat betreft je twijfels over een septumcorrectie: gooi die aan de kant!! Mijn allereerste neusoperatie was een septumcorrectie en in vergelijking met de kaakoperatie stelde dat helemaal niets voor. Pijn heb ik van de septumcorrectie niet gehad en ik herstelde vrij snel. De 2e neusoperatie was het bijschaven van het neusbot om de bobbel te verwijderen maar dit werd niet naar mijn tevredenheid gedaan. De derde neusoperatie hebben ze mijn hele neus verbrijzeld, alles gebroken, het bot "gecrushed" en helemaal opnieuw opgebouwd. Dat was een stuk heftiger en ik ben er behoorlijk ziek van geweest. Zo'n hoofdpijn als toen heb ik nog nooit van mijn leven gehad en ik hoop het ook nooit meer mee te maken. Die hoofdpijn was ook niet gek, er werd flink gebeiteld... Tot op heden heb ik nog steeds geen gevoel in mijn neustip en het is nog behoorlijk gevoelig, maar dit zijn allemaal gevolgen van de 3e en zwaarste operatie. Als je zeker weet dat alleen een septumcorrectie voldoende is om van je probleem af te zijn, dan zeg ik: DOEN!! Ik heb de kaakoperatie als 10x erger ervaren dan de septumcorrectie. Geloof me, het is zo gepiept, alleen die tampons in je neus zijn even vreselijk.
Fijn om te horen dat je je ook steeds beter voelt na de kaakoperatie. Alles op zijn tijd... TIJD ja, dat is hét woord van mijn kaakchirurg. Geduld... Maar hey, het komt goed. Nog even doorzetten en ook jij komt steeds dichter bij het eindresultaat!! Zet 'm op!!
(deel 2)
BeantwoordenVerwijderenIk wilde je trouwens ook nog een hart onder de riem steken met betrekking tot de gevoelloosheid die je ervaart in je kaak/kin/lip. Eind 2001 (ja, ik weet het, 11 jaar geleden) zijn mijn verstandskiezen verwijderd, omdat er geen plek voor was en ik heel veel pijn had ervan (dat was voordat er een tandarts bedacht dat ik eigenlijk wel een beugel en een kaakoperatie zou moeten, maar laten we het daar maar niet over hebben). Alle vier de kiezen zijn toen in 3 maanden tijd verwijderd, waarvan de eerste 2 met spoed, en de laatste 2 na genezing van de eerdere 2. De laatste 2 zijn als laatste gedaan, omdat de chirurg bij eerste 2 zei dat hij meer tijd nodig had voor de laatste 2. Immers: mijn zenuw lag erg dicht bij de kiezen en er was een risico van schade aan de zenuw als hij er niet de tijd voor kon nemen. Toen ik voor de laatste 2 kiezen ging, had ik een andere chirurg. Deze zei dat hij de kiezen wel snel eruit kon halen, ondanks mijn herhaalde vragen en waarschuwingen van wat de eerdere chirurg me had vertelt. Je voelt het misschien al aankomen: de tweede chirurg is te snel te werk gegaan, met het gevolg dat ik de rechterkant van mijn kin, onderlip, onderkaak en ondertanden niet meer voelde. Omdat het gevoel echt helemaal weg was, zeiden ze ook tegen me dat het misschien wel nooit meer terug zou komen. Vlak voor de operatie, op 19 november 2012, 11 jaar later dus, was het gevoel aan de rechterkant van mijn kin etc, etc. bijna helemaal weer terug! Artsen hebben tegen me gezegd dat als het gevoel na een jaar niet terug is, dat het nooit meer terug komt, maar het heeft bij mij echt 11 jaar geduurd, na 1 jaar had ik immers nog steeds geen gevoel... Het is iets van de lange adem, maar het kan echt wel goed komen met het gevoel in je lip en kin. Ik heb overigens in het begin op aanraden van de chirurg vitamine B geslikt (ik weet niet meer welk nummertje), maar uiteindelijk is het de tijd geweest die het gevoel terug heeft gebracht.
Overigens is, door de kaakoperatie, het gevoel in dat deel weer helemaal verdwenen. (In de rest van mijn gezicht overigens ook grotendeels...) Dat had ik wel verwacht, aangezien de betreffende zenuw al een keer aangedaan was en hij ook op zo'n vervelende plek lag. Maar met mijn ervaringen in mijn achterhoofd wacht ik nu rustig af, wetende dat het echt nog wel goed kan komen. Dus: hou vol!!
Ik vind het wel vervelend voor je dat je tanden zo gevoelig zijn gebleven. Ik had voor het hele beugel- en operatietraject heel veel pijn aan mijn kaken en tanden (daar kwam ik pas achter toen de pijn verdwenen was...) en hele gevoelige tanden. Sinds ik een beugel draag, is dat echt veel beter geworden, behalve natuurlijk de pijn die je krijgt als de orthodontist besluit om ergens meer kracht op te zetten. Ik hoop voor je dat het daar uiteindelijk ook beter mee gaat.
Veel succes nog, en alvast een goed uiteinde!
Groetjes,
Barbara
Dankjewel voor je bemoedigende woorden betreffende het gevoel in lip en kin. Soms word ik er écht gek van!! Als ik in mijn lip knijp, doen mijn tanden zó ontzettend veel pijn. Misschien is dat wel een teken van herstel.... maar op de plekken wáár ik dan knijp in mijn lip en kin, voel ik niets, alleen IN de mond. Toen ik laatst bij de tandarts de verdoving kreeg, voelde ik het prikje niet maar kreeg ik wel een pijnlijke steek in mijn kin. Raar.. ik word er soms een beetje moedeloos van, maar na het lezen van jouw woorden ben ik weer een beetje positiever. THANK YOU!! :)
VerwijderenJij weet dus ook wat het is om gevoelige tanden te hebben. Hartstikke vervelend. Ja, het is eigenlijk continu zo'n gevoel alsof je net van de ortho af komt die je alles lekker heeft aangedraaid. Tanden poetsen is al helemaal een uitdaging, maargoed, dat heb je vast al regelmatig in mijn blog gelezen dus ik zal niet in herhaling vallen.
Nogmaals thanks voor de bemoedigende woorden. We gaan er weer voor!!
Jij ook alvast een goed uiteinde en het beste voor 2013. Vergeet a.s. maandag niet op mijn blog te kijken! Ik ga middels een filmpje terugkijken op 2012... :)
Liefs,
Cindy
Heey Cindy,
BeantwoordenVerwijderenWaarom deden ze de neuscorrecties in 3 x? Of was dat niet de bedoeling?
Neusschot en bobbel kan dat niet in één keer samen?
Heb je deze ook vergoed gekregen?
Ik wilde mijn neusknobbel en scheve neus met de kaakoperatie combineren maar dat kan niet vanwege de beademing door de neus.... Het is nog altijd dat het ene neusgat groter is dan de andere. Wel is mijn neustip wat meer omhoog gekomen en wel iets mooier, de bobbel valt iets minder op nu. Lastige is nu na de operatie dat ik een bril draag dat drukt nog meer op mijn gezicht....
Verder is mijn gezicht niet echt enorm veranderd... ik had een onderbeet, andersom als bij jou dus zijn beide kaken verplaatst. Meeste was het kantelen van de onderkaak...
Mijn tanden zijn ook enorm gevoelig, maar dit was ook al voor de operatie zo erg.
Ik heb ook nog een afgebroken kies in mijn mond, maar de buitenkant staat er nog en er zit een slotje op, alle beetjes helpen... Zo heb ik ook een molaarbandje (ik zag dat jij er wel 4 of 6 had!) met een springveer om 2 verwijderde kiezen te overbruggen... In de beugeltijd ben ik ook een kies kwijt geraakt, eigenlijk twee, maar een derde zit er dus nog... Zo snel gaat dat bij mij.
Doordat de druk maar op 1 kant stond gingen mijn kiezen achter elkaar er aan... Slechts 2 puntjes kies raakten elkaar nog voor de operatie, dus kauwen kon ik laatste tijd al niet...
Even doorbijten haha, zonder kauwen dan.... kan me al niet indenken dat het al weer twee weken geleden is dat de operatie was.... Hoewel het voelt wel zo...
gr. Petra Zld