De spanning stijgt: nog maar 7 nachtjes tot de operatie.

Goedemorgen,

Het aftellen naar maandag 7 juli begint al aardig te vorderen. Nog maar 7 nachtjes totdat ik me in het ziekenhuis mag melden voor de operatie. Komende vrijdag moet ik nog even contact opnemen met het ziekenhuis om het definitieve tijdstip door te krijgen. Het wordt me nu toch wel weer een beetje heet onder de voeten. De stress begint toe te slaan. Ik ben onrustig en ook in m'n buik zit het niet helemaal lekker.

Over precies een week word ik verlost van het osteosynthesemateriaal in de kaak. Ruim twee jaar geleden zijn de plaatjes en schroefjes ingebracht tijdens de kaakosteotomie. Omdat ik ze voel zitten en er last van heb, gaan ze er nu uit. In principe hoeft osteosynthesemateriaal niet verwijderd te worden. Het is niet schadelijk voor het lichaam. Er zijn ziekenhuizen waarvan ik weet dat ze de plaatjes en schroefjes standaard bij iedereen binnen een jaar na de operatie verwijderen. In het Atrium MC te Heerlen deden ze dit vroeger ook, maar ze zijn hier van afgestapt toen bleek dat het geen meerwaarde heeft om dit materiaal te verwijderen als patiënten er geen last van hebben.

Alleen als er een indicatie is, zal de kaakchirurg overgaan tot het verwijderen van de plaatjes. Bijvoorbeeld zoals bij mij, omdat ik ze voel zitten en omdat ik er last van heb. Of bijvoorbeeld als er een ontsteking rondom de plaatjes zit.

De oude littekens zullen weer geopend worden om een goed zicht te krijgen op de plaatjes. Voorlichting over wat me te wachten staat heb ik eigenlijk niet gehad. Cindy zou Cindy niet zijn als ze Google niet raadpleegt op zoek naar ervaringsverhalen van anderen. Vooral op Engelstalige sites vond ik enkele verslagen van patiënten die deze operatie hebben ondergaan. Heel erg fijn om te lezen. De ervaringen zijn uiteenlopend. Van 'het viel me erg mee ten opzichte van de eerste operatie' tot 'qua zwelling en herstel lijkt het op de eerste operatie'. Ik weet dus niet helemaal wat ik ervan moet verwachten. Ik laat het maar op me af komen.

Hoewel ik besef dat deze operatie lang niet zo zwaar is als de bimaxillaire kaakosteotomie van 2 jaar geleden, zie ik er wel tegenop. Waar ik voor de grote kaakosteotomie niet zo bezig was met de risico's en na die operatie behoorlijk met de neus op de feiten werd gedrukt, maak ik me nu wel enigszins zorgen. Zou het wel een positief effect hebben op de klachten die ik nu ondervind? Zou het gebied dat doof aanvoelt zich uitbreiden? Maar ook vragen als 'ga ik weer veel pijn hebben' en 'krijg ik weer zo'n zwelling als na de osteotomie' spoken door mijn hoofd. Mijn gedachten gaan de hele dag door; ik vind geen moment rust.

Gelukkig heb ik volgende week mijn steun en toeverlaat bij me. Archel staat me al vanaf dag 1 bij. Iets waar ik hem bijzonder dankbaar voor ben. Tevens zal Dr. de Jonge de operatie uitvoeren, de kaakchirurg bij wie ik me op mijn gemak voel en in wie ik het volste vertrouwen heb. Dat heb ik overigens geëist, want er komt niemand anders dan Dr. de Jonge aan mijn mond. Nog een weekje, het aftellen is begonnen.

Het is een hectische tijd. Twee dagen na de operatie krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Archel en ik hebben samen een huis gekocht. Na 6 jaar ga ik Heerlen verlaten en ga ik terug naar mijn geboorteplaats; Weert. Ik kijk er enorm naar uit. Een nieuwe start... Ons huidige appartement is al half leeg. Aangezien ik niet veel zal kunnen doen met de verhuizing door mijn pols en mijn kaken, zijn we goed voorbereid. Gelukkig krijgen we hulp van heel veel lieve mensen, zodat we er snel ons eigen plekje van kunnen maken. Voor nu is dat nog toekomstmuziek. Ik leef nu even van dag tot dag.

Vandaag staat er een bezoek aan de tandarts gepland. Afgelopen donderdag kreeg ik een telefoontje van de assistente met het bericht dat de Aqualizer binnen is gekomen. Inmiddels heb ik er iets meer informatie over opgezocht. Ik vrees dat het niet zo charmant staat, maar ik ga het gewoon proberen.

"Het Aqualizer revolutionaire vloeistof systeem creëert een perfecte balans en stabiliteit in de beet, door middel van een minimaal invasieve aanpak binnen de TMD behandeling. Het werkt door de spieren zelf de kaak te laten repositioneren naar een positie die natuurlijk het beste functioneert. Voor het verlichten van TMD pijn, is deze balans herstellen essentieel.

Een patiënt met pijnklachten als gevolg van het pijndysfunctiesyndroom of overbelasting, onder andere door bruxisme, kan baat hebben bij het gebruik van de Aqualizer. Dit is een van zacht plastic gemaakte prefab splint met waterkussentjes. Deze staan in verbinding met elkaar zodat de onderkaak in balans wordt gebracht en overmatige belasting wordt gedempt." (bron)

De komende week staat in het teken van de voorbereiding op de operatie. Ik zal weer wat vloeibaar/zacht voedsel inslaan om de eerste dagen door te komen. Volgende week zet ik mijn eerste ervaringen met de Aqualizer op de blog en vertel ik hoe ik de week ben doorgekomen...

Liefs,
Cindy